Dywizja Kawalerii „Zaza”
| Historia | |
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|---|---|
| Sformowanie | 1939 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | gen. bryg. Zygmunt Podhorski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa bitwa pod Kockiem (2–6 X 1939) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko |
| Rodzaj wojsk | kawaleria |
Dywizja Kawalerii „Zaza” – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego improwizowana w toku kampanii wrześniowej 1939.
Dywizja Kawalerii „Zaza” została sformowana 18 września 1939 roku[1] przez gen. bryg. Zygmunta Podhorskiego ps. „Zaza” w okolicach Białowieży w Puszczy Białowieskiej z oddziałów Podlaskiej i Suwalskiej Brygady Kawalerii, którym udało się przebić z okrążenia z okolic Zambrowa i Ostrowi Mazowieckiej.
Działania bojowe
Zgodnie z decyzją gen. Podhorskiego brygady kawaleryjskie miały maszerować na południe, aby połączyć się z wojskami walczącymi na terenie województwa lubelskiego. Dywizja maszerowała po równych osiach w kierunku Czeremchy. Po kilku utarczkach z Niemcami kawaleria weszła w lasy nadleśnictwa Nurzec. 24 września osiągnęła przeprawy na Bugu. Po całodziennych walkach odparte zostało natarcie czołgów niemieckich, a w nocy z 24 na 25 września Dywizja przeprawiła się przez Bug pod Mielnikiem.
25 września po południu maszerowała dalej na południe, omijając Białą Podlaską od zachodu. Po odpoczynku 26 września w rejonie miejscowości Sokole, Dywizja wywalczyła przeprawy na Wieprzu pod Kijanami, w Zawieprzycach i Spiczynie.
28 września przyszedł rozkaz podporządkowania Dywizji dowódcy SGO „Polesie” gen. bryg. Franciszkowi Kleebergowi. W składzie SGO "Polesie" wzięła udział w dniach 2-5 października w ostatniej bitwie wojny obronnej 1939 pod Kockiem i Wolą Gułowską, gdzie skapitulowała wraz z resztą SGO.
Organizacja
- Kwatera Główna
- Brygada Kawalerii „Plis”
- Brygada Kawalerii „Edward”
- batalion piechoty „Wilk” – mjr Adam Wilczyński
- batalion piechoty „Olek” – mjr Władysław Święcicki
Obsada personalna
- dowódca dywizji - gen. bryg. Zygmunt Podhorski
- szef sztabu - mjr dypl. Edward Boniecki
Przypisy
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 264, wg autora organizacja nastąpiła 20 września 1939 roku.
Bibliografia
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bitwa pod Kockiem - położenie i działania wojsk 05-10-1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bitwa pod Kockiem - położenie i działania wojsk 03-10-1939