Dywizja Pancerna Tatra

Dywizja Pancerna Tatra (niem. Panzer-Division Tatra) – niemiecka improwizowana dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.

Historia

Dywizję utworzono w sierpniu 1944 r. na Morawach. Sztab powstał na bazie kadry pochodzącej z 1 Dywizji Pancernej, natomiast jednostki ściągnięto z całych Niemiec. Jedyny batalion pancerny dywizji posiadał 28 czołgów Panzerkampfwagen III i IV oraz trzy Tygrysy I. Dywizja Tatra wzięła udział w tłumieniu powstania na Słowacji, uczestniczyła między innymi w zajmowaniu Bratysławy. Po upadku powstania przemianowano ją na Szkolną Dywizję Pancerną Tatra (Panzer-Feldausbildungs-Division Tatra) i skierowano do szkolenia rezerw. W grudniu 1944 r. wchłonęła XVII Dowództwo Pancerne z XVII Okręgu Wojskowego, a później oddziały pancerne VIII Okręgu Wojskowego (178 Zapasową Dywizję Pancerną). Około 21 lutego 1945 r. jednostkę przemianowano na 232 Dywizję Pancerną i skierowano na front wschodni^[1][2].

Skład dywizji

• 1. batalion pancerny Tatra,
• jedna kompania 4. zapasowego i szkolnego batalionu pancernego,
• 82. zapasowy i szkolny pułk grenadierów pancernych,
• 85. zapasowy i szkolny pułk grenadierów pancernych,
• kompania artylerii (z pułku artylerii Tatra),
• 8. batalion przeciwpancerny,
• kompania inżynieryjna (z 89. zapasowego i szkolnego pułku inżynieryjnego Panzer Lehr),
• 1. i 2. kompanie z 482. szkolnego pułku grenadierów,
• batalion zapasowy Tatra,
• dywizyjne oddziały zapasowe^[1].

Dowódcy

• Generalleutnant Friedrich-Wilhelm von Loeper od sierpnia 1944,
• Generalmajor Hans-Ulrich Back od 1 stycznia 1945.

Przypisy

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Ordre de Bataille. Warszawa: Bellona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11725-9.
• Tatra-R.htm Leksykon Wehrmachtu –Dywizja Pancerna Tatra