Dywizja Romualda Giedroycia

Dywizja Giedroycia
Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Sformowanie	1794
Dowódcy
Pierwszy	Romuald Tadeusz Giedroyć
Działania zbrojne
Insurekcja kościuszkowska
Organizacja
Rodzaj wojsk	Wojska lądowe

Dywizja Romualda Giedroycia– jedna z formacji zbrojnych okresu powstania kościuszkowskiego.

Formowanie i struktura dywizji

Improwizowana dywizja gen. Romualda Giedroycia została sformowana na pograniczu żmudzko-kurlandzkim na przełomie kwietnia i maja 1794. Przez 4,5 miesiąca osłaniała to pogranicze oraz organizowała wyprawy na Litwę. We wrześniu 1794 wykonała marsz do Grodna, a następnie – przemianowana na 2 Dywizję – przeszła przez Warszawę do Grójca. Została rozwiązana na wieść o upadku Pragi.

Dywizja nie miała standardowej organizacji. W każdym okresie składała się jednak z trzech rodzajów wojsk: piechoty i strzelców, kawalerii oraz artylerii. Podział wewnętrzny ograniczał się jedynie do tzw. komed. Występował natomiast podział ugrupowana dywizji:

• marszowy: awangarda, korpus (siły główne) i ariergarda;
• bojowy: pierwsza i druga linia piechoty, prawe i lewe skrzydło (przeważnie jazda), i korpus rezerwowy

Dowódca

• gen. lejtn. Romuald Tadeusz Giedroyć

Bibliografia

• Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1.
• Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
• Tadeusz Rawski, Andrzej Ajnenkiel: Powstanie kościuszkowskie 1794 : dzieje militarne. T. 1. Warszawa: Egros : Wojskowy Instytut Historyczny, 1994. ISBN 83-86268-11-5.
• Jan Wimmer: "Historia piechoty polskiej do roku 1864"; Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1978
• Bolesław Twardowski: Wojsko Polskie Kościuszki w roku 1794. Poznań: Księgarnia Katolicka, 1894.