Dywizja Stanisława Mokronowskiego

Dywizja Mokronowskiego
Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Sformowanie	1794
Dowódcy
Pierwszy	Stanisław Mokronowski
Działania zbrojne
Insurekcja kościuszkowska
Organizacja
Rodzaj wojsk	Wojska lądowe

Stanisław Mokronowski

Dywizja Stanisława Mokronowskiego – jedna z formacji zbrojnych okresu powstania kościuszkowskiego.

Formowanie i struktura dywizji

Dywizja została sformowana na Mazowszu Zachodnim w czerwcu 1794 z oddziałów garnizonu warszawskiego. 9 lipca walcząc pod Błoniem zmusiła wojska pruskie po krwawej potyczce do cofnięcia się umożliwiając tym samym Kościuszce podejście do stolicy^[1]. Później broniła północno-zachodniego odcinka obrony Warszawy. Po odwrocie przeciwnika spod stolicy osłaniała ją od strony dolnej Bzury. Po upadku Pragi żołnierze dywizji, opuszczeni przez dowódcę, rozeszli się do domów.

Dywizja nie miała standardowej organizacji. W każdym okresie składała się jednak z trzech rodzajów wojsk: piechoty i strzelców, kawalerii oraz artylerii. Podział wewnętrzny ograniczał się jedynie do tzw. komed. Występował natomiast podział ugrupowana dywizji:

• marszowy: awangarda, korpus (siły główne) i ariergarda;
• bojowy: pierwsza i druga linia piechoty, prawe i lewe skrzydło (przeważnie jazda), i korpus rezerwowy

Dowódcy

• gen. lejtn. Stanisław Mokronowski
• gen. ks. Józef Poniatowski

Zobacz też

• dywizje polskie

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1.
• Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
• Tadeusz Rawski, Andrzej Ajnenkiel: Powstanie kościuszkowskie 1794 : dzieje militarne. T. 1. Warszawa: Egros : Wojskowy Instytut Historyczny, 1994. ISBN 83-86268-11-5.
• Jan Wimmer: "Historia piechoty polskiej do roku 1864"; Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1978
• Bolesław Twardowski: Wojsko Polskie Kościuszki w roku 1794. Poznań: Księgarnia Katolicka, 1894.
• Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.