Dywizja Stefana Czarnieckiego

Dywizja Stefana Czarnieckiego
Dowódca dywizji Stefan Czarniecki
Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Dowódcy
Pierwszy	Stefan Czarniecki
Działania zbrojne
II wojna północna (1655–1660) Wojna polsko-rosyjska (1654–1667)
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Piechota, kawaleria
Podległość	Armia koronna

Stefan Czarniecki pod Koldyngą^[1]

Dywizja Stefana Czarnieckiego – jednostka organizacyjna wojsk koronnych okresu połowy XVII wieku, doby II wojny północnej (1655–1660) i wojny polsko-rosyjskiej (1654–1667).

Stanowiła główną siłę wyprawy w Sandomierskie na początku 1656. Zaskoczona przez wojska króla Szwecji Karola X Gustawa, straciła około 150 żołnierzy. Bez większych problemów dotarła pod Lwów w liczbie około 6 tysięcy ludzi.

Skład na początku 1656

• pułk Jego Królewskiej Mości
• pułk hetmański pod dowództwem Sebastiana Machowskiego
• potem też: pułk Stanisława Witowskiego

Działania zbrojne

• 1655/1656: wyprawa w Sandomierskie
• początek 1656: wyprawa do Lwowa
• 15 marca 1656: bitwa pod Jarosławiem
• 25 sierpnia 1656: bitwa pod Łowiczem
• lipiec-grudzień 1658: oblężenie Torunia
• 23–25 grudnia 1658: oblężenie Koldyngi
• sierpień-październik 1660: oblężenie Mohylewa
• 8 października 1660: bitwa nad Basią

Przypisy

Bibliografia

• LeszekL. Podhorodecki LeszekL., Rapier i koncerz, Warszawa: „Książka i Wiedza”, 1985, ISBN 83-05-11452-X, OCLC 176976102 .

Wojsko I Rzeczypospolitej Okresy 1454–1576 1576–1648 1648–1699 1700–1764 1764–1788 1788–1792 Struktury w 1626 w 1633 w 1683 w 1792 w 1794 w Kurlandii i Semigalii Rodzaje wojsk pospolite ruszenie gwardia koronna wojsko kwarciane wojsko suplementowe wojsko komputowe wojsko ordynackie wojska prywatne poczty pańskie Kozacy zaporoscy Formacje wojskowe Jazda chorągwie kopijnicze chorągwie strzelcze racowie husaria jazda tatarska jazda wołoska jazda kozacka petyhorcy pancerni jazda lekka rajtaria arkebuzeria lisowczycy Kawaleria Narodowa Piechota piechota węgierska piechota niemiecka piechota dymowa piechota łanowa piechota wybraniecka dragonia Kozacy rejestrowi Konfederacje żołnierskie Związek Pobożny Związek Święcony Związek Braterski konfederacja szczebrzeszyńska konfederacja gołąbska konfederacja barska konfederacja targowicka Rokosze wojna kokosza rokosz Zebrzydowskiego rokosz Lubomirskiego rokosz łowicki Hetmani hetman wielki koronny hetman wielki litewski hetman polny koronny hetman polny litewski hetman nadworny hetman inflancki hetman wojsk zaciężnych hetman kozacki regimentarz Terminy wojskowe zaciąg bębnowy zaciąg towarzyski autorament pocztowy towarzysz porcja oberszter list przypowiedni Większe oddziały w XVII wieku Dywizja Stefana Czarnieckiego Dywizja Jerzego Sebastiana Lubomirskiego Dywizja Karola Łużeckiego Dywizja Stanisława Rewery Potockiego Korpus posiłkowy Hieronima Augustyna Lubomirskiego Armia koronna w XVIII wieku Komisja Wojskowa Korpus Inżynierów Korpus Pontonierów Koronnych Dywizje Wołyńsko-Podolska Bracławsko-Kijowska Wielkopolska Małopolska Brygady KN 1 (Łuby) 2 (Biernackiego) 3 (Golejewskiego) 4 (Potockiego) 5 (Lubowidzkiego) 6 (Jerlicza) 7 (Dzierżka) 8 (Wielhorskiego) Armia litewska w XVIII wieku Komisja Wojskowa Korpus Inżynierów Dywizje 1 2 3 Brygady KN 1 (Husarska, Kowieńska) 2 (Petyhorska, Pińska) 3 Insurekcja kościuszkowska Najwyższy Naczelnik insurekcja warszawska, wileńska, wielkopolska Dywizje Najwyższego Naczelnika J. Zajączka S. Mokronowskiego K. Sierakowskiego Nadnarwiańska A. Ponińskiego J. H. Dąbrowskiego Główna Litewska F. Sapiehy R. Giedroycia