Dywizje piechoty III Rzeszy

Dywizje piechoty III Rzeszydywizje niemieckie okresu III Rzeszy, m.in. działań zbrojnych II wojny światowej. Tworzono je w całym okresie trwania wojny, dlatego różniły się one składem.

Skład dywizji piechoty 1. fali mobilizacyjnej (1939 rok)

  • 3 pułki piechoty (łącznie 3 bataliony piechoty, kompania dział piechoty, kompania przeciwpancerna)
  • dywizjon rozpoznawczy (3 szwadrony: jazdy, cyklistów i ciężki)
  • pułk artylerii (3 dywizjony artylerii lekkiej, 1 dywizjon artylerii ciężkiej, zmotoryzowany batalion obserwacyjny)
  • batalion przeciwpancerny (3 zmotoryzowane kompanie przeciwpancerne, 1 zmotoryzowana kompania ciężkich karabinów maszynowych)
  • batalion saperów (3 kompanie saperów, zmotoryzowana kolumna mostowa)
  • batalion łączności (kompania telefoniczna i radiowa)
  • polowy batalion uzupełnień (3 kompanie)
  • oddział zaopatrzeniowy (9 kolumn samochodów ciężarowych, kompania warsztatowa, zmotoryzowana kompania zaopatrzeniowa)
  • oddział administracyjny (kompania piekarzy, pluton rzeźniczy, urzędu prowiantowego – Verpflegungsamt)
  • służba sanitarna (2 kompanie sanitarne, w tym jedna zmotoryzowana, zmotoryzowany szpital polowy, 2 plutony karetek)
  • kompania weterynaryjna
  • zmotoryzowany oddział żandarmerii
  • zmotoryzowany urząd pocztowy

Stan personalny dywizji piechoty 1. fali mobilizacyjnej (1939 rok)

  • Siła liczebna (łącznie: 17734 osób)
    • 534 oficerów
    • 102 urzędników
    • 2701 podoficerów
    • 14397 szeregowych i starszych szeregowych
  • Przekrój doświadczenia wojskowego
    • personel aktywny – 78%
    • rezerwiści I klasy – 12%
    • rezerwiści II klasy – 6%
    • Landwehra – 4%

Transport dywizji piechoty 1. fali mobilizacyjnej (1939 rok)

  • 4842 konie
  • 919 pojazdów zaprzęgowych
  • 394 samochody osobowe
  • 615 samochodów ciężarowych
  • 3 pojazdy opancerzone
  • 527 rowerów

Uzbrojenie dywizji piechoty 1. fali mobilizacyjnej (1939 rok)

  • około 3700 pistoletów
  • około 13 000 karabinów
  • 312 pistoletów maszynowych
  • 90 karabinów przeciwpancernych
  • 435 ręcznych karabinów maszynowych
  • 110 ciężkich karabinów maszynowych
  • 12 armat przeciwlotniczych 20 mm
  • 84 granatniki (50 mm)
  • 54 moździerze (81 mm)
  • 75 armat przeciwpancernych 37 mm
  • 20 lekkich dział piechoty 75 mm
  • 6 ciężkich dział piechoty 150 mm
  • 36 lekkich haubic polowych 105 mm
  • 12 ciężkich haubic polowych 150 mm
  • 9 miotaczy ognia
  • 3 samochody pancerne

Spis dywizji niemieckich (numer 1–100)

Spis dywizji niemieckich (numer 101–200)

Spis dywizji niemieckich (numer 201–300)

Spis dywizji niemieckich (numer 301–400)

Spis dywizji niemieckich (numer 401–719)

Spis dywizji niemieckich o nazwie własnej

Ogółem utworzono około 350 dywizji piechoty.

Oprócz klasycznych dywizji piechoty w ramach Wehrmachtu działały też inne, podobne pod względem składu i przeznaczenia. Były to formowane w drugiej fazie wojny dywizje strzelców, grenadierów i grenadierów ludowych. Własne dywizje piechoty wystawiły Luftwaffe (Dywizje polowe Luftwaffe) i Kriegsmarine (dywizje morskie). W charakterze zwykłych jednostek piechoty walczyły również wojska powietrznodesantowe Luftwaffe. W ostatniej fazie wojny jako jednostki piechoty walczyły również dywizje zapasowe, rezerwowe i szkoleniowe.

Na początku wojny część dywizji piechoty była zmotoryzowana, dywizje te przekształcono w 1943 r. w dywizje grenadierów pancernych. Stanowiły one elitę wśród jednostek piechoty, były najlepiej wyposażone w broń ciężką i jednocześnie bardzo mobilne.

Zobacz też

Bibliografia

  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11725-9.
  • Artur Winiarski (red.), 98. Piechota niemiecka. Vol. II. Wydawnictwo Militaria, Warszawa 1999. ISBN 83-7219-056-9.