Działka ewidencyjna

Działka ewidencyjna (działka geodezyjna, katastralna) – najmniejsza jednostka powierzchniowa podziału kraju dla celów ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości).

Definicja

Według Rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków działka ewidencyjna to Działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu ewidencyjnego, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą granic działek ewidencyjnych^[1][2].

Charakterystyka

Ciągłość (spójność obszarowa) działki oznacza, że nie może ona być złożona z dwóch lub więcej rozłącznych obiektów powierzchniowych.

Położenie w granicach obrębu gwarantuje, że obraz graficzny działki mieści się na jednym arkuszu mapy ewidencyjnej. W przypadku obiektów wydłużonych (linie kolejowe, cieki) działki wyznaczane są w sposób, aby ich granice pokrywały się z granicami obrębów ewidencyjnych.

Jednorodność prawną gruntów rozpatruje się wyłącznie w ramach praw do nieruchomości uwidacznianych w ewidencji gruntów i budynków (np. własność, użytkowanie wieczyste).

Działka jest określona pod względem geometrycznym poprzez jej wydzielenie z otoczenia liniami granicznymi wyznaczanymi przez punkty załamania granic. Fizycznie w punktach załamania granic umieszcza się znaki graniczne, zaś linie graniczne mogą być reprezentowane w terenie przez obiekty zagospodarowania typu: ogrodzenia, ściany budynku, itp.

Przy ustalaniu granic działek ewidencyjnych, w przypadku przecinania się linii kolejowych, dróg publicznych, morskich wód wewnętrznych oraz wód śródlądowych płynących, stosuje się następujące zasady:

• morskie wody wewnętrzne oraz wody śródlądowe płynące, z wyjątkiem wód płynących rurociągami lub krytymi kanałami, dzielą linie kolejowe i drogi publiczne na odrębne działki ewidencyjne,
• linie kolejowe dzielą drogi publiczne na odrębne działki ewidencyjne,
• drogi publiczne wyższej kategorii dzielą drogi niższej kategorii na odrębne działki ewidencyjne^[3].

Zobacz też

• działka budowlana, działka gruntu, działka zabudowana
• jednostka rejestrowa, parcela, nieruchomość, nieruchomość gruntowa

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2021 r. poz. 1990)
• Rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości (Dz.U. z 1999 r. nr 45, poz. 453)
• Wytyczne techniczne o nazwie: Instrukcja Techniczna G-5 Ewidencja gruntów i budynków. Wyd. Główny Geodeta Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii (Warszawa, 2003) ISBN 83-239-7518-3