Dziadowice (gmina)
gmina wiejska | |||
1937-1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1937-38: łódzkie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal Polska |
Dziadowice (od 1973 Malanów) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1937-1954 w woj. łódzkim i poznańskim. Siedzibą władz gminy były Dziadowice.
Gmina Dziadowice powstała 1 października 1937 roku w powiecie tureckim w woj. łódzkim z obszaru zniesionych gmin Malanów[2] (w całości), Piętno (w całości) i Pęcherzew (częściowo)[3]. Gminę utworzono w związku z reformą gminną przeprowadzoną na terenie powiatu tureckiego w 1937 roku, polegającą na zniesieniu 16 gmin wiejskich, a w ich miejsce utworzeniu 7 nowych[3]. 1 kwietnia 1938 roku gminę wraz z całym powiatem tureckim przeniesiono do woj. poznańskiego[4].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 23 gromad: Albetów, Bibianna, Brody, Budy Słodkowskie, Celestyny, Cisew, Dziadowice, Dziadowice Folwark, Feliksów, Grabieniec, Grąbków, Kotwasice, Malanów, Muchlin, Piętno, Rachowa, Słodków, Słodków kol., Targówka, Wielopole, Wrząca, Zdżenice i Zygmuntówek[5].
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Dziadowice nie przywrócono, utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Malanów[7].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Gmina Malanów za II RP była dużo mniejsza od współczesnej gminy Malanów
- ↑ a b Dz.U. z 1937 r. nr 48, poz. 374
- ↑ Dz.U. z 1937 r. nr 46, poz. 350
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).