Dzidosz mglisty

Dzidosz mglisty
Rhaphigaster nebulosa
(Poda, 1761)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Rodzina

tarczówkowate

Podrodzina

Pentatominae

Plemię

Pentatomini

Rodzaj

dzdiosz

Gatunek

dzidosz mglisty

Widok z boku.

Dzidosz mglisty[1] (Rhaphigaster nebulosa) – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tarczówkowatych.

Pluskwiak o ciele długości od 13 do 16 mm, wydłużonym, nieowłosionym, barwy szarożółtej do kasztanowej, z wierzchu punktowany czarno i gęsto, od spodu rzadziej. Na czułkach występują szerokie obrączki czarnej barwy. Poszczególne sternity odwłoka mają kąty tylno-boczne wydłużone w postaci czarnych kolców, które widać również patrząc z góry. Odnóża ubarwione jak ciało, lecz ostatni człon stóp prawie całkiem czarny[2].

Owad ciepłolubny[2][3]. Zasiedla nasłonecznione pobrzeża lasów, zadrzewienia, parki, ogrody i sady. Bytuje na bluszczach, głogach, jarzębach, jeżynach, leszczynach, śliwach i wiązach. Jest głównie fitofagiem ssącym soki z drzew i krzewów, ale uzupełnia dietę wysysając padłe owady. Aktywny jest od wiosny do jesieni. Stadium zimującym jest postać dorosła. Zimowanie odbywać się może pod korą drzew, ale także w szczelinach płotów i murów[1].

Gatunek palearktyczny, ciepłolubny. W Polsce do niedawna był bardzo rzadki[2][3], ale w drugiej dekadzie XXI wieku uległ ekspansji i obecnie jest miejscami liczebny[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Rhaphigaster nebulosa – Dzidosz mglisty. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2022-05-19].
  2. ↑ a b c Jerzy A. Lis: Klucze do oznaczania owadów Polski. T. XVIII: Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Cz. zeszyt 14: Tarczówkowate - Pentatomidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2000. ISBN 83-88518-05-4.
  3. ↑ a b Grzegorz Hebda, Miłosz A. Mazur. Pierwsze stanowisko Rhaphigaster nebulosa (Poda, 1761) (Hemiptera: Heteroptera: Pentatomidae) na Dolnym Śląsku. „Heteroptera Poloniae – Acta Faunistica,”. 2, s. 35-36, 2010. 

Media użyte na tej stronie