Dzień Świętego Marcina

Dzień Świętego Marcina

Poznański rogal świętomarciński
Dzień	11 listopada, 8 i 9 listopada na Węgrzech
Państwa	Austria  Belgia  Chorwacja  Czechy  Dania  Estonia  Hiszpania  Holandia  Łotwa  Malta  Niemcy  Polska  Portugalia  Słowacja  Słowenia  Szwajcaria  Szwecja  Węgry  Wielka Brytania  Włochy
Typ święta	Wspomnienie liturgiczne
Religie	chrześcijaństwo
Zwyczaje	jedzenie gęsiny i rogali świętomarcińskich, procesja św. Marcina
Upamiętnia	Marcin z Tours

Dzień Świętego Marcina (niem. Martinstag, w Austrii Martini) – świąteczny dzień obchodów religijnych obchodzony 11 listopada. Święto patrona dzieci, hotelarzy, jeźdźców, kawalerii, kapeluszników, kowali, krawców, młynarzy, tkaczy, podróżników, więźniów, właścicieli winnic, żebraków i żołnierzy – Marcina z Tours. Marcin z Tours urodził się na Węgrzech i tam jest obchodzone jego święto^[1], ale 8 i 9 listopada. We Francji, gdzie był biskupem^[1] oraz w Niemczech i Austrii święto marcińskie świętuje się 11 listopada.

Obchody w Polsce

W Poznaniu w Dniu św. Marcina na ulicy Święty Marcin odbywa się festyn pod nazwą „Imieniny ulicy”^[2]. W swojej obecnej formie istnieje od 1993 roku, jednak tradycją nawiązuje do średniowiecznych obchodów tego święta. W tym dniu ulicą przechodzi pochód na czele ze świętym Marcinem, który przed zamkiem z rąk prezydenta miasta odbiera klucze. Tradycyjnie w Dniu św. Marcina w całej Polsce jada się rogale świętomarcińskie oraz gęsinę^[1].

Obchody w Niemczech

W Niemczech wiele szkół i przedszkoli (także w polsko-niemieckich placówkach w Polsce) w wigilię Dnia św. Marcina organizuje pochód z samodzielnie wykonanymi przez uczniów i rodziców lampionami. Przy dźwiękach orkiestry, śpiewając okolicznościowe piosenki, grupa dociera na plac/boisko z ogniskiem i ciepłym poczęstunkiem (poncz, kiełbaski). Zjada się także specjalne pieczywo – figurki tzw. Weckmanna(niem.)^[3]. Podobnie wyglądają miejskie, publiczne obchody, z tym że odbywają się 11 listopada, orkiestra jest większa, a pochód prowadzi jadący na białym koniu, uroczyście ubrany żołnierz reprezentujący postać św. Marcina. Typową piosenką śpiewaną w tym czasie jest np. „Durch die Straßen auf und nieder leuchten die Laternen wieder: rote, gelbe, grüne, blaue, lieber Martin komm und schaue.” (Moc lampionów na ulicach: Czerwień, błękit nas zachwyca! Przyjdź i patrz święty Marcinie, ile barw na ziemię płynie!)^[4].

Obchody w Estonii

W Estonii w wigilię Dnia św. Marcina (Mardipäev), po domach (z żartami i specjalnymi piosenkami-życzeniami) chodzą przebierańcy tzw. mardijooks. Dawniej te ubrane na czarno i z maskami odzwierzęcymi grupy składały się tylko z młodych chłopców, dziś są to często grupy przebranych dzieci (zarówno chłopców, jak i dziewczynek) pod opieką dorosłych. W Dniu św. Marcina odbywają się zabawy, je się gęsinę i jagnięcinę^[5].

Galeria

Weckmann – figurki z ciasta tradycyjnie wypiekane w Niemczech na Dzień św. Marcina

Obchody dnia św. Marcina w Holandii (1964)

Przypisy