Dzień Obrońcy Ojczyzny

Dzień Obrońcy Ojczyzny
Dzień

23 lutego

Państwa

 Rosja
 Białoruś
 Kirgistan
 Tadżykistan
Państwa nieuznawane:
 Doniecka Republika Ludowa
 Ługańska Republika Ludowa
 Naddniestrze
 Osetia Południowa

Typ święta

państwowe

Zwyczaje

Dzień Mężczyzn

Upamiętnia

powstanie Armii Czerwonej i jej pierwsze bitwy pod Pskowem i Narwą (1918)

Symbole

flaga państwowa, czerwona gwiazda

Inne nazwy

Dzień Armii Czerwonej i Marynarki Wojennej

Dzień Obrońcy Ojczyzny (ros. День защитника Отечества) – wywodzące się z czasów ZSRR święto obchodzone 23 lutego w krajach byłego Związku Radzieckiego.

Święto to zostało ustanowione w 1922 roku jako Dzień Armii Czerwonej i Marynarki Wojennej. Od 1946 do 1993 roku było nazywane Dniem Armii Radzieckiej i Marynarki Wojennej (ros. День Советской Армии и Военно-Морского флота').

W Rosji w 1995 roku ustanowiono nową nazwę na Dzień Obrońcy Ojczyzny, a od 2002 roku jest to dzień wolny od pracy.

Dzień Obrońcy Ojczyzny jest świętem i dniem wolnym od pracy również w Doniecku (od 2015 roku)[1], Kirgistanie (dzień wolny od 2004 roku)[2], Ługańsku (od 2015 roku)[3] i Osetii Południowej. Jako święto (lecz już jako dzień roboczy) Dzień Obrońcy Ojczyzny jest obchodzony na Białorusi, w Naddniestrzu i Tadżykistanie. Natomiast nieoficjalne uroczystości Dnia Obrońcy Ojczyzny odbywają się w Abchazji, Armenii, Estonii, Górskim Karabachu, Kazachstanie, na Łotwie, w Mołdawii i innych krajach[4][5].

Dzień Obrońców Ojczyzny był świętem państwowym na Ukrainie w latach 1999–2014[6]. Święto zostało zniesione 14 października 2014 przez prezydenta Ukrainy, Petra Poroszenkę i zastąpione przez Dzień Obrońcy Ukrainy ustanowiony 14 października, jako święto państwowe, a od 2015 roku również jako dzień wolny od pracy. Nowe święto jest ustanowione w rocznicę powstania Ukraińskiej Powstańczej Armii[7]. Mimo oficjalnego zniesienia w dalszym ciągu dotychczasowe święto jest obchodzone nieoficjalnie[8].

Uroczystości związane z Dniem Obrońcy Ojczyzny odbywały się także w Polsce, między innymi na Cmentarzu Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Warszawie[9]. Dawniej uroczystości odbywały się w wielu miastach i przy Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie[10].

We wszystkich wyżej wymienionych krajach święto wciąż jest postrzegane jako święto wojska. Z racji tego, że służba wojskowa utożsamiana jest z płcią męską, zwyczajowo jest to także Dzień Mężczyzn[11].

Przypisy

  1. Глава ДНР объявил 23 февраля выходным днем – РИА Новости, 18.02.2015, ria.ru [dostęp 2017-11-22] (ros.).
  2. Kodeks Pracy obowiązujący w Republice Kirgiskiej, obowiązujący od 2004 roku, art 113.
  3. В ЛНР подписан указ о праздновании 23 февраля – Российская газета, rg.ru [dostęp 2017-11-22] (ros.).
  4. Wyborcza.pl, wyborcza.pl [dostęp 2017-11-22].
  5. FromUz.Com – Новости – 23 февраля в странах СНГ: от трагедий до курьезов, fromuz.com [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-06] (ros.).
  6. Указ Президента України №806/2014, president.gov.ua [dostęp 2018-02-19] (ukr.).
  7. Rozporządzenie. Ukraińska Prawda. [dostęp 2014-10-14]. (ukr.).
  8. Kiev Information Guide. Ukrainian Holidays, kiev.info [dostęp 2018-02-19] (ang.).
  9. Dzień Obrońcy Ojczyzny – Wydarzenia – Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, www.bbn.gov.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  10. Dziennik Telewizyjny, 23.02.1987, główne wydanie, Program 1 Telewizji Polskiej.
  11. Dzień Obrońcy Ojczyzny na polskieradio.pl [opublikowano: 2009-02-23].

Media użyte na tej stronie

Dmitry Medvedev at Defender of the Fatherland Day in 2011.jpg
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
Den Dmitri Medwedew leet 2011 um Dag vum Verdeedeger vun der Heemecht e Kranz Blummen op d'Graf vum Onbekannten Zaldot.
Flag of Donetsk People's Republic.svg
Flaga Donieckiej Republiki Ludowej
Flag of Transnistria.svg
Flaga Naddniestrzańskiej Republiki Mołdawskiej (rewers), bez sierpa i młota
Flag of South Ossetia.svg
Flag of South Ossetia
Flag of the Luhansk People's Republic.svg
Flaga Ługańskiej Republiki Ludowej