Dzielnica III Przedmieście Żółkiewskie

Granice Lwowa przed i po powiększeniu miasta w 1931 roku

Dzielnica III Przedmieście Żółkiewskie – dawna dzielnica Lwowa.

W 1777 władze cesarskie zdecydowały się rozebrać mury miejskie. W 1789 określono granice administracyjne miasta, które obejmowały dawne „miasto wśród murów” (Śródmieście) i przedmieścia (Vorstaten), których było pierwotnie dwa, później stało się cztery: I. Halickie, II. Krakowskie, III. Żółkiewskie i IV. Brodskie, które od połowy XIX wieku zostało nazwane Łyczakowskim. Śródmieście było piątą dzielnicą czyli firtelem (Viertel) miasta.

Przedmieście Żółkiewskie utworzone w miejscu dawnej jurydyki Starościńskiej (terytorium, które nie podlegało jurysdykcji rady miasta). Przedmieście Żółkiewskie graniczy od południa z dawnym Śródmieściem, od zachodu – z Krakowskim przedmieściem, od północy – z dawnymi gminami Zamarstynów i Zboiska. Od wschodu graniczy z dawną gminą Zniesienie i z południowo-wschodniej strony – z przedmieściem Łyczakowskim (wzdłuż doliny między Wysokim Zamkiem i górą Lwa). Na rogu ulic Żółkiewskiej (obecnie Chmielnickiego) i Wołyńskiej znajdowała się rogatka Żółkiewska, a przy ulicy Zamarstynowskiej – rogatka Hołoskowska (Zamarstynowska).

Po 1871 tablice z oznaczeniem ulic przedmieścia Żółkiewskiego były białe z żółtą ramką. Wprowadzone przez władze austriackie tzw. numery konskrypcyjne domów przedmieścia Żółkiewskiego miały dodatek 3/4. Komisariat (landwójtowski urząd) przedmieścia Żółkiewskiego był na ulicy Objazd (obecnie ul. Dolinskoho), a następnie przy ul. Zamarstynowskiej 26. Dawny cmentarz przedmieścia Żółkiewskiego był na Paparówce. Parafia greckokatolicka przedmieścia Żółkiewskiego była przy cerkwi św. Paraskiewy, choć na przedmieściu pozostały cerkwie św. Onufrego i św. Mikołaja. Parafie rzymskokatolickie przy kościołach św. Marcina i Matki Boskiej Śnieżnej. Według spisu ludności w 1900 r. Żydzi stanowili 57% ludności przedmieścia Żółkiewskiego, katolicy – 30% a grekokatolicy – 16,5%.

W okresie międzywojennym Żółkiewskie przedmieście stało się częścią III, VIII i IX dzielnic miasta. W 1938 obszar dzielnicy wynosił 153,3 ha[1].

W 1941–1943 w północno-zachodniej części dzielnicy utworzono getto, do którego deportowano Żydów ze Lwowa.

Obecnie obszar dawnego Żółkiewskiego przedmieścia należy do rejonu szewczenkowskiego, a część wschodnia do łyczakowskiego. Obszar ten kojarzony jest jednak przede wszystkim jako Podzamcze.

Przypisy

  1. Kronika miejska. Obszar Lwowa i jego dzielnic. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 210 z 16 września 1938. 

Bibliografia

  • Мельник Ігор. Львівські вулиці і кам’яниці, мури, закамарки, передмістя та інші особливості Королівського столичного міста Галичини. – Львів: Центр Європи, 2008. – 384 с.: 330 іл. ISBN 978-966-7022-79-2

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wielki Lwów mapa.png
Autor: D T G, Licencja: CC BY-SA 4.0
Expansion of Lwów (red line) into Great Lwów (pink line) in 1930/1931 with an austrian map in the background from around 1860 ([https://maps.arcanum.com/en/map/secondsurvey-galicia/?bbox=2649621.108742973%2C6404559.015853087%2C2720248.922878476%2C6431350.194267041&map-list=1&layers=11 mapire.eu); borders taken from Wielki Lwów = Le grand Leopol and Wielki Lwów 1939