Dziennik panny służącej

Dziennik panny służącej
Le journal d'une femme de chambre
Ilustracja
Strona tytułowa polskiej edycji Dziennika panny służącej z 1909.
AutorOctave Mirbeau
Wydanie oryginalne
Językfrancuski
Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego1909
PrzekładHelena Orlicz-Garlikowska

Dziennik panny służącej (Le journal d'une femme de chambre) – książka Octave’a Mirbeau (1900). Pierwszy polski przekład autorstwa Heleny Orlicz-Garlikowskiej ukazał się w 1909 roku.

Fabuła

Służąca z Paryża Celestyna przyjeżdża na służbę na prowincję. Będąc u państwa poznaje Józefa - służącego, tyrana i sadystę, który fascynuje ją seksualnie. Pewnego dnia w lesie zostaje znaleziona zgwałcona i zamordowana dziewczynka - Klarcia. Celestyna domyśla się, kto to mógł zrobić.

Podczas pobytu u państwa Celestyna prowadzi pamiętnik, gdzie wspomina służbę w innych domach. Przypomina sobie romanse, dawnych kochanków, śmieszne i tragiczne historie, ekscentrycznych pracodawców; w książce opisane jest również szczegółowo intymne życie człowieka.

Ekranizacje

Powieść czterokrotnie ekranizowano. W najsłynniejszej wersji - autorstwa Luisa Buñuela z 1964 roku - główną rolę zagrała Jeanne Moreau. Wcześniej książkę przeniósł na ekran Jean Renoir w 1946 roku, w 1982 roku film na zamówienie telewizji wyreżyserował Jean-Marie Coldefy, a w roku 2015 powstała wersja w reżyserii Benoît Jacquota:

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Pamietnik 1909.jpg
couverture de la traduction polonaise de Le Journal d'une femme de chambre, Dziennik panny służącej d'Octave Mirbeau (1848-1917)