Dziewięciozgłoskowiec
Dziewięciozgłoskowiec – forma wierszowa złożona z dziewięciu sylab.
W wersyfikacji polskiej najczęściej pojawia się jako wers w wierszu sylabicznym, zwykle trzyakcentowy, bezśredniówkowy lub dzielony (np. 5 + 4). Często występuje także w sylabotonikach (np. w trypodii amfibrachicznej) oraz w wierszach różnowersowych. Może również stanowić jeden z członów rozbudowanego wersu sylabicznego (np. 9 + 6)[1].
- Gdy mi się wszystko koło mroczy,
- Gdy się powszednim trudem znużę —
- Wtedy mi patrzeć daj w swe oczy,
- W swe oczy czarne, ciche, duże...
- Lucjan Rydel, Hania
- Gdy się powszednim trudem znużę —
- Gdy mi się wszystko koło mroczy,
Dziewięciozgłoskowiec ze średniówką po sylabie piątej, w naturalny sposób jambiczny, jest jednym z najpopularniejszych formatów wiersza w literaturze współczesnej[2].