Dziumbier
 Widok na Dziumbier z przełęczy Krúpovo sedlo | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość | 2043 m n.p.m. |
Położenie na mapie Słowacji  | |
 48°56′11,2″N 19°38′25,4″E/48,936444 19,640389 | |
Dziumbier[1] (niekiedy Dziumbir[2] lub Dżumbir[3], słow. Ďumbier, węg. Gyömbér, niem. Djumbier; 2043 m) – najwyższy szczyt Tatr Niżnych na Słowacji[4].
Topografia
Znajduje się w głównym grzbiecie tych Tatr, pomiędzy szczytem Krúpova hoľa (1922 m), od którego oddzielony jest przełęczą Krúpovo sedlo (ok. 1890 m) i Štiavnica (2025 m). Od strony południowej łagodne zbocza pokryte polami głazów granitowych opadają do górnej części Bystrej Doliny, od północnej opada ścianami, filarami i stromym zboczem do dwóch kotłów lodowcowych w najwyższej części Doliny Jańskiej. Ściany te mają wysokość niemal 500 m. Kotły oddzielone są krótkim, opadającym z Dziumbira grzbietem o nazwie Ludárova hoľa. Na dnie zachodniego kotła znajduje się niewielkie jeziorko Lukové pliesko widoczne ze szczytu Dziumbira[5].
Opis szczytu
Na szczycie znajduje się dwuramienny drewniany krzyż oraz betonowy obelisk. Od XIV do XIX w. w zboczach masywu (zwłaszcza północnych) prowadzono intensywne prace górnicze, wydobywając złoto, antymonit i rudę żelaza. Do dziś widoczne są dla wprawnego oka pozostałości tej działalności[6] w postaci zasypanych wylotów sztolni, hałd skały płonnej czy śladów górniczych dróżek i ścieżek.
W kotłach północnych można spotkać świstaki tatrzańskie i kozice[6]. Cały masyw Dziumbiera leży na terenie Parku Narodowego Niżne Tatry, ponadto północne stoki z kotłami polodowcowymi objęte są dodatkową, ścisłą ochroną w granicach rezerwatu przyrody Dziumbier[4].
W czasie końcowej fazy słowackiego powstania narodowego na przełomie października i listopada 1944 r. w rejonie przełęczy między szczytem Dziumbiera a Králičką miały miejsce walki pomiędzy słowackimi powstańcami a wojskiem niemieckim. Pamiątką po nich jest pomnik stojący obok schroniska gen. M.R. Štefánika[6]. W grudniu tego samego roku w tym samym rejonie przekraczała grzbiet w bardzo trudnych warunkach pogodowych jednostka francuskich partyzantów[7].
Turystyka
Ze szczytu rozciąga się szeroka panorama gór środkowej i północnej Słowacji. Widoki obejmują cały horyzont pokryty górami. Oprócz Tatr Niżnych widoczne są Tatry, Góry Choczańskie, Wielka Fatra, Mała Fatra, Jezioro Liptowskie i góry środkowej Słowacji Na szczyt prowadzi czerwony szlak turystyczny z przełęczy pod szczytem Krúpovo sedlo (powrót tą samą trasą), a zimą również szlak zimowy ze schroniska gen. M.R.Štefánika (latem zamknięty)[6].
Krúpovo sedlo – Ďumbier. Czas przejścia: 0.40 godz, ↓ 0.30 godz)
Kocioł pod północną ścianą Dziumbiera
Szczyt Dziumbiera
Ďumbier od wschodniej strony
Ďumbier od północno-zachodniej strony
Scieżka na Ďumbier
Przypisy
- ↑ Elżbieta Chudorlińska. Europa. Część I. „Nazewnictwo Geograficzne Świata”. 11, s. 209, 2009. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju (pol.).
- ↑ Dziumbir.
- ↑ Dżumbir, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 303.
- ↑ a b Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2014-04-01].
- ↑ Niżne Tatry – zachód. Mapa turystyczna 1:50 000. Banská Bystrica: Tatraplan, 2013.
- ↑ a b c d Sławomir Adamczak: Niżne Tatry. Przewodnik. Warszawa: Agencja „TD”, 2003. ISBN 83-88859-06-4.
- ↑ Zdenko Hochmuth a kolektív: Nízke Tatry. Západ. Turistický sprievodca ČSSR č. 10, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1982, s. 270
Media użyte na tej stronie
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Autor: Pudelek (Marcin Szala), Licencja: CC BY-SA 3.0
Nízke Tatry (Low Tatras) - Ďumbier cirque
Stripe-marked trail on the trail in the Czech Republic - red.
Autor: Pudelek (Marcin Szala), Licencja: CC BY-SA 3.0
Ďumbier - the highest mountain in Low Tatras. View from mount Krúpova hoľa
Autor: derivative work Виктор_В, Licencja: CC BY-SA 3.0
Relief map of Slovakia
