Dziura nad Nową Roztoką

Dziura nad Nową Roztoką
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo Polska
Województwo małopolskie
PołożenieTatry Wysokie
Dolina Roztoki
WłaścicielSkarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)
Długość6 m
Deniwelacja3 m
Wysokość otworów1420 m n.p.m.
Wysokość otworów
nad dnem doliny		120 m
Ekspozycja otworówku SE
Data odkryciaznana od dawna
Kod(nr inwentarzowy PIG) T.G-22.01
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dziura nad Nową Roztoką”
Ziemia49°13′25″N 20°03′36″E/49,223517 20,060064

Dziura nad Nową Roztoką – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Roztoki w Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się w południowo-wschodnim zboczu Wołoszyna, w pobliżu polany Nowa Roztoka, na wysokości 1420 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 6 metrów, a jej deniwelacja 3 metry[1].

Wołoszyn nad Doliną Roztoki

Opis jaskini

Jaskinię stanowi obszerny, idący do góry korytarz zaczynający się w bardzo dużym otworze wejściowym (5 × 4 m). W połowie jego długości znajduje się 1,8-metrowy próg[2].

Przyroda

W jaskini nie ma nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich glony, porosty i mchy[2].

Historia odkryć

Jaskinia była znana od dawna. Jej otwór jest widoczny ze szlaku turystycznego w pobliżu polany Nowa Roztoka. Jej pierwszy plan i opis sporządziła A. Gajewska w 2000 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ Jaskinie Tatr, 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
  2. ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-17] (pol.).

Media użyte na tej stronie