Dziurawa Czuba

Dziurawa Czuba
Deravá veža
Ilustracja
Dziurawa Czuba – widok z Doliny za Mnichem
Państwo Polska
 Słowacja
PasmoTatry, Karpaty
Wysokośćok. 2155 m n.p.m.
Wybitnośćok. 55 m
Pierwsze wejście1905
Zygmunt Klemensiewicz
• zimowe1929
Stanisław Leszczycki, Władysław Midowicz
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Dziurawa Czuba”
Ziemia49°11′36″N 20°02′33″E/49,193333 20,042500

Dziurawa Czuba, Dziurawa Turnia, Dziurawy Kopiniec (słow. Deravá veža, niem. Löchriger Turm, węg. Lyukas-torony)[1] – szczyt o wysokości ok. 2155 m n.p.m. położony w głównej grani Tatr, w jej fragmencie zwanym Szpiglasową Granią. Wznosi się pomiędzy Niżnimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2100 m), oddzielającymi go od Szpiglasowej Turniczki (ok. 2125 m), a płytko wciętymi Głaźnymi Wrótkami (ok. 2090 m), za którymi znajduje się Głaźna Czuba (ok. 2095 m)[2]. Wznosi się nad Doliną za Mnichem i Doliną Ciemnosmreczyńską (Temnosmrečinská dolina)[3].

Grań szczytowa Dziurawej Czuby łagodnie opada w stronę Głaźnych Wrótek, stromiej zaś do Niżnich Szpiglasowych Wrótek. Ma ona długość ok. 250 metrów. Do Dolinki za Mnichem opada ściana o wysokości ok. 170 metrów. Po stronie Doliny Ciemnosmreczyńskiej znajduje się natomiast trawiasto-skaliste zbocze przerwane pasem stromych ścianek[2].

Do 1963 roku szczyt pozostawał bezimienny. Wtedy Bernard Uchmański, współautor (wraz z Urszulą Gorczyńską) kilku dróg wspinaczkowych na ścianie nad Dolinką za Mnichem, nazwał go Dziurawą Turnią. Na wojskowej mapie topograficznej z 1984 roku widnieje nazwa Dziurawy Kopiniec, zaproponowana przez Witolda H. Paryskiego[2]. Dziurawą Czubą nazwał szczyt natomiast Władysław Cywiński, autor najbardziej szczegółowego przewodnika obejmującego Szpiglasową Grań. Wszystkie te nazwy pochodzą od jaskini – Studni w Dziurawej Czubie[4][5], przez którą prowadzi jedna z dróg wspinaczkowych.

Widok z północnego wschodu
Widok z Doliny za Mnichem

Pierwszy na Dziurawej Czubie stanął Zygmunt Klemensiewicz 20 sierpnia 1905 roku. Pierwszego zimowego wejścia dokonali natomiast Stanisław Leszczycki i Władysław Midowicz 17 kwietnia 1929[2].

Na szczyt nie prowadzi żaden szlak turystyczny, nie jest on również udostępniony dla wspinaczki[6].

Przypisy

  1. ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-09-02].
  2. ↑ a b c d Władysław Cywiński: Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005. ISBN 83-7104-034-2.
  3. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza. [dostęp 2018-09-06].
  4. ↑ Jaskinie Tatr, 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
  5. ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-17] (pol.).
  6. ↑ Taternictwo powierzchniowe. [dostęp 2018-09-05].
Główna grań Tatr Wysokich

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Dziurawa Czuba.jpg
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dziurawa Czuba – widok z Dolinki za Mnichem (polskie podpisy).
Wrota Chałubińskiego A (2).jpg
Autor: Adam Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Główna grań nad Doliną za Mnichem
Szpiglasowa Grań LM2018 (2).jpg
Autor: Adam Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dolinka za Mnichem i Szpiglasowa Grań