Dziurawcowate

Dziurawcowate
Ilustracja
(c) Glyn Baker, CC BY-SA 2.0

Dziurawiec zwyczajny
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządróżopodobne
Rządmalpigiowce
Rodzinadziurawcowate
Nazwa systematyczna
Hypericaceae Juss.
Gen. Pl.: 254. 4 Aug 1789, nom. cons.
Kwiat Hypericum calycinum
Owoce Hypericum androsaemum

Dziurawcowate (Hypericaceae Juss.) – rodzina roślin zielnych i drzewiastych z rzędu malpigiowców. Obejmuje 7[3] rodzajów z ok. 590 gatunkami[2]. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem obszarów polarnych, pustynnych i pokrytych wilgotnymi lasami równikowymi[4], przy czym poza strefą międzyzwrotnikową rosną tylko przedstawiciele rodzaju dziurawiec (Hypericum)[5], jedynego reprezentującego rodzinę we florze Polski[6]. Rodzaj ten jest przy tym zdecydowanie najbardziej liczny w rodzinie – skupia ok. 470 gatunków[4]. Niektóre gatunki wykorzystywane są w ziołolecznictwie (zwłaszcza dziurawiec zwyczajny). Poza tym szereg gatunków uprawianych jest jako rośliny ozdobne. Drewno drzew z rodzaju Cratoxylum jest cenionym surowcem w południowo-wschodniej Azji[4]. Dziurawce ze względu na zawartość hyperycyny mogą powodować wrażliwość na światło słoneczne, co jest problematyczne zwłaszcza w przypadku wypasanych zwierząt roślinożernych[5].

Morfologia

Pokrój
Rośliny jednoroczne, byliny, półkrzewy i krzewy, rzadko drzewa. Pędy są nagie lub owłosione, zwykle włoskami prostymi, rzadko gwiazdkowatymi. Charakterystyczne dla rodziny jest występowanie punktowych lub liniowych czerwonych lub czarnych gruczołów w różnych organach, zawierających ciemnoczerwony barwnik hyperycynę i pseudohiperycynę[5].
Liście
Naprzeciwległe, siedzące lub krótkoogonkowe, pojedyncze, całobrzegie (czasem z gruczołkami na brzegach), bez przylistków[4]. W blaszkach bywają widoczne pod światło przeświecające punktowe gruczołki lub kanały z olejkami eterycznymi[5].
Kwiaty
Zebrane najczęściej w wierzchotkowe kwiatostany w szczytowej części rośliny, rzadziej wyrastają pojedynczo na szczytach pędów[5]. Działki kielicha 4 lub 5, często gruczołowate, czasem zrośnięte u nasady, trwałe lub opadające. Płatki korony w liczbie czterech lub pięciu, zwykle żółte, pomarańczowe lub różowe, rzadko białe lub czerwone. Pręciki zawsze liczne, wyrastają w dwóch okółkach lub zebrane w pęczki naprzeciw płatków. Nitki okazałe, czasem połączone w różny sposób. Pylniki pękają podłużnymi pęknięciami, łącznik między nimi często ogruczolony. Zalążnia górna, powstaje z 3–5 owocolistków, z których każdy tworzy własną komorę i szyjkę słupka[5][4].
Owoce
Wielonasienne torebki lub jagody. Nasiona drobne, czasem oskrzydlone[4].

Systematyka

Przedstawiciele rodziny dawniej włączani byli do rodziny kluzjowatych Clusiaceae, w jej szerokim ujęciu (sensu lato). Ze względu na ich odrębną pozycję filogenetyczną, siostrzaną względem zasennikowatych – zostały wyodrębnione w osobną rodzinę[4].

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Rodzina siostrzana dla zasennikowatych, blisko spokrewniona z gumiakowatymi, zaliczana do obszernego rzędu malpigiowców (Malpighiales), należącego do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych[2].




Ctenolophonaceae




Erythroxylaceaekrasnodrzewowate



Rhizophoraceaekorzeniarowate






Irvingiaceaeirwingiowate



Pandaceae





Ochnaceaeochnowate





Clusiaceaekluzjowate



Bonnetiaceae





Calophyllaceaegumiakowate




Hypericaceaedziurawcowate



Podostemaceaezasennikowate







Podział i wykaz rodzajów[3]

Plemię Vismieae Choisy

  • Harungana Lamarck
  • Psorospermum Spach
  • Vismia Vand.

Plemię Cratoxyleae Bentham & J. D. Hooker

  • Cratoxylum Blume
  • Eliea Cambess.

Plemię Hypericeae

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b c Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-11-16] (ang.).
  3. a b List of Genera in HYPERICACEAE, [w:] Vascular plant families and genera [online], Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2018-11-16] (ang.).
  4. a b c d e f g Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 337-338. ISBN 978-1-842466346.
  5. a b c d e f Norman K. B. Robson: Hypericaceae Jussieu. W: Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-11-16].
  6. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.

Media użyte na tej stronie

Common St Johns Wort - geograph.org.uk - 1382488.jpg
(c) Glyn Baker, CC BY-SA 2.0
Common St Johns Wort. This Hypericum perforatum was growing among the thistles in Spring Wood See 1382282
Millepertuis 2 FR 2012.jpg
Autor: JLPC, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rose of Sharon (Hypericum Calycinum), flower, garden, France.
Millepertuis androsème fruits2 FR 2014.jpg
(c) Photo: JLPC / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
Fruit of tutsan (Hypericum androsaemum), in a private garden, France