Dziwnówek
| Artykuł | 54°2′4″N 14°48′22″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 54°2'N, 14°48'E, 54°0'N, 14°50'E |
| - błąd | 2271 m |
| Odległość | 441 m |
| wieś | |
 Dziwnówek z lotu ptaka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) | 416[1] |
| Strefa numeracyjna | 91 |
| Kod pocztowy | 72-420[2] |
| Tablice rejestracyjne | ZKA |
| SIMC | 0774813 |
Położenie na mapie gminy Dziwnów _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Dziwnów") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego  | |
 54°02′04″N 14°48′22″E/54,034444 14,806111 | |
Dziwnówek (niem. Klein Dievenow[3]) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Dziwnów, 4,5 km na wschód od mostu zwodzonego w Dziwnowie.
Według danych z 2008 r. wieś miała 404 mieszkańców[4].
W Dziwnówku nad morzem wyznaczono letnie kąpielisko obejmujące 400 m linii brzegowej[5].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.
Położenie
Dziwnówek leży w zachodniej części wybrzeża woj. zachodniopomorskiego, w północnej części powiatu kamieńskiego. Wieś znajduje się u nasady Mierzei Dziwnowskiej pomiędzy Morzem Bałtyckim a Zatoką Wrzosowską, będącego północną częścią Zalewu Kamieńskiego. Miejscowość położona jest na Wybrzeżu Trzebiatowskim – jednym z mezoregionów Pobrzeża Szczecińskiego. Historycznie Dziwnówek znajduje się w północnej części Pomorza Zachodniego.
Historia
Do 1945 miejscowość występowała pod niemiecką nazwą Klein Dievenow. W marcu 1945 roku na tych terenach toczyły się ciężkie walki z Niemcami. Walczył tu m.in. ówczesny podporucznik Wojciech Jaruzelski dowodzący oddziałem zwiadu w składzie 5 pułku piechoty 2 Dywizji WP[6].
W latach 1965-1970 wybudowano przebiegającą przez wieś tzw. "Słoneczną Promenadę", szosę w kierunku wschodnim łączącą wszystkie uzdrowiska[7]. W latach 1974–2005 Dziwnówek był uznany przez rząd za miejscowość posiadającą warunki do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego, dzięki czemu mogły być prowadzone tu zakłady lecznictwa[8]. W oparciu o właściwości warunków naturalnych ustalono dla zakładów lecznictwa w Dziwnówku pierwszoplanowe kierunki leczenia: choroby układu oddechowego wieku dziecięcego i choroby narządów ruchu wieku dziecięcego. Ponadto ustalono drugoplanowy kierunek klimatyczno-usprawniający[9].
18 lipca 1982 wmurowano akt erekcyjny pod budowę we wsi kościoła. Uroczystości przewodził biskup Stanisław Stefanek[10].
Infrastruktura
Największą atrakcją turystyczną Dziwnówka jest morze oraz szeroka, piaszczysta plaża. Jej klifowy fragment na wschód od miejscowości od 2017 objęty jest ochroną jako rezerwat przyrody Klif w Dziwnówku[11].
W Dziwnówku łączą się drogi wojewódzkie: biegnąca wzdłuż wybrzeża droga wojewódzka nr 102 z Międzyzdrojów na wschód do Kołobrzegu z drogą nr 107 przez Kamień Pomorski do drogi krajowej nr 3.
Przy rondzie współczesny kościół parafialny pw. św. Maksymiliana Maria Kolbe (projektował Jerzy Okniński, 1981-82)[12] oraz pomnik (odsłonięty w 1975 r.)[13] poświęcony żołnierzom polskim 2 Dywizji Piechoty I Armii WP walczącym podczas II wojny światowej.
W centrum, u zbiegu ulic Wolności i Kamieńskiej węzeł znakowanych szlaków turystycznych:
Szlak Nad Bałtykiem i Zalewem Szczecińskim (Dziwnówek→ Kamień Pomorski→ Wolin→ Lubin→ Międzyzdroje→ Świnoujście)
E9 Szlak Nadmorski im. dr. Czesława Piskorskiego (Dziwnów→ Pobierowo)
R10 Międzynarodowy szlak rowerowy wokół Bałtyku (Dziwnów→ Pobierowo)
Dziwnówek jest miejscowością uzdrowiskową, w której leczone są schorzenia układu oddechowego u dzieci. Ujęcie wody mineralnej chlorkowo-sodowej nie jest eksploatowane od roku 1950[14]
.
Latarnia morska
W centrum, przy głównej drodze prowadzącej do Dziwnowa i Międzyzdrojów, znajduje się metalowa atrapa latarni morskiej, w której prowadzony jest obecnie sklep z pamiątkami, a kilkanaście lat temu była tam kawiarnia. Pierwotnie, w latach 70., była zlokalizowana w Kamieniu Pomorskim.
Została tam wybudowana przez mleczarnię na Turniej Miast, organizowany przez telewizję. Władze Gminy Dziwnów zleciły przewiezienie jej do Dziwnówka i funkcjonowała jako kiosk, w którym sprzedawano produkty mleczarni. Następnie została zakupiona przez prywatne osoby.
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 246 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte von der Reichseinigung 1871 bis zur Wiedervereinigung 1990. usedom.html. (Online-Material zur Dissertation, Osnabrück 2006)
- ↑ Plan Odnowy Miejscowości Dziwnówek na lata 2008–2015. Szczecin: Europejskie Centrum Doradcze, 2008-06, s. 8 (Uchwała Nr XXXVI/218/2008 Rady Miejskiej w Dziwnowie z dnia 21 października 2008 r.)
- ↑ Uchwała Nr XXXVI/467/2013 Rady Miejskiej w Dziwnowie z dnia 27 marca 2013 r. ws. wykazu kąpielisk (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2013 r. poz. 1821)
- ↑ Peter Raina "Jaruzelski" Wydawnictwo "Efekt" Warszawa 2001 ISBN 83-88900-00-5 str. 56
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 135, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1974 r. zmieniające rozporządzenie ws. rozciągnięcia niektórych przepisów o uzdrowiskach na inne miejscowości (Dz.U. z 1974 r. nr 16, poz. 89)
- ↑ Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1981 r. zmieniające (Dz.Urz.MZ z 1981 r. Nr 10, poz. 38)
- ↑ M.W., Nowy kościół w Dziwnówku, w: Przewodnik Katolicki, nr 27/1982, s.7
- ↑ Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 17 stycznia 2017 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Klif w Dziwnówku”. szczecin.uw.gov.pl, 24 stycznia 2017. [dostęp 2019-01-04].
- ↑ Roman Kostynowicz: Kościoły archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, Tom II. Szczecin: Ottonianum, 2000, s. 343. ISBN 83-7041-202-5.
- ↑ Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Warszawa: Sport i Turystyka, 2001, s. 144. ISBN 83-7200-583-4.
- ↑ Atlas uzdrowisk polskich. Warszawa – Wrocław: PPWK, 1990, s. 42. ISBN 83-7000-070-3.
Linki zewnętrzne
- Dziwnówek na stronie gminy Dziwnów. dziwnow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-29)].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of West Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.65 N
- S: 52.58 N
- W: 13.95 E
- E: 17.10 E
Niebieski szlak turystyczny.
Czerwony szlak turystyczny.
Zielony szlak rowerowy
Autor: Mika58, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół Rzymskokatolicki pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Dziwnówku
Autor:
Mapa gminy Dziwnów, Polska
Autor:
Mapa powiatu kamieńskiego, Polska
Dziwnówek, Poland - Town center, characteristic lighthouse shaped souvenir shop