Dziwuszka ogrodowa
Haemorhous mexicanus[1] | |||
(Statius Müller, 1776) | |||
Samiec | |||
Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | dziwuszka ogrodowa | ||
Synonimy | |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
tylko w sezonie lęgowym występuje przez cały rok |
Dziwuszka ogrodowa[4], dziwonia ogrodowa[5] (Haemorhous mexicanus) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.
Systematyka
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia 11 podgatunków H. mexicanus[6]:
- H. m. frontalis (Say, 1822) – południowo-zachodnia i południowo-wschodnia Kanada, USA i północno-zachodni Meksyk; obejmuje proponowany podgatunek clementis – San Clemente Island (południowo-zachodnia Kalifornia) i Wyspy Coronado (skrajnie północno-zachodni Meksyk).
- H. m. mcgregori (Anthony, 1897) – dziwuszka reliktowa[4] – takson wymarły, występował na Wyspach San Benito (północno-zachodni Meksyk).
- H. m. amplus (Ridgway, 1876) – dziwuszka wyspowa[4] – Guadalupe.
- H. m. ruberrimus (Ridgway, 1887) – południowa Kalifornia Dolna.
- H. m. sonoriensis (Ridgway, 1901) – południowa Sonora, południowo-zachodnia Chihuahua, północna Sinaloa (zachodnio-środkowy Meksyk); obejmuje proponowane podgatunki rhodopnus (środkowa Sinaloa) i altitudinis (przy granicy stanów Chihuahua i Sinaloa).
- H. m. coccineus (R. T. Moore, 1939) – południowo-zachodni Meksyk.
- H. m. potosinus (Griscom, 1928) – północno-środkowy Meksyk.
- H. m. centralis (R. T. Moore, 1937) – środkowy Meksyk.
- H. m. mexicanus (Statius Müller, 1776) – dziwuszka ogrodowa[4] – południowo-środkowy Meksyk.
- H. m. roseipectus (Sharpe, 1888) – doliny Oaxaca.
- H. m. griscomi (R. T. Moore, 1939) – Guerrero.
Autorzy Handbook of the Birds of the World, oprócz wyżej wymienionych, uznają także podgatunki H. m. clementis i H. m. rhodopnus[2]. IOC ten pierwszy włącza do H. m. frontalis, a ten drugi do H. m. sonoriensis[6]. Opisano też kilka innych nieuznawanych obecnie podgatunków: altitudinis (włączany do H. m. sonoriensis)[6], grinnelli, solitudinus, smithi i anconophila (synonimizowane z H. m. frontalis)[7].
Morfologia
Długość ciała 12,5–15 cm[2]. Masa ciała 17,5–27 g (różne podgatunki), 15,7–22,5 g (podgatunek griscomi)[2].
U samca czoło, ciemię, gardło oraz kuper czerwone do pomarańczowych; maska i wierzch ciała szarobrązowe, w brązowe kreski; brzuch biały, w brązowe kreski. U samicy brak czerwonej barwy; głowa brązowa, bez rysunku. Ogon u obu płci brązowy, równo ścięty.
Zasięg, środowisko
Obecnie zamieszkuje niemal całe Stany Zjednoczone, południową Kanadę oraz Meksyk (poza południem kraju). Gatunek synantropijny występujący w północnoamerykańskich miastach, gdzie do budowy gniazd oprócz materiałów naturalnych używa również odpadków, np. niedopałków papierosów, co może być sposobem na odstraszanie roztoczy[8]. Pospolita, osiadła. W 1940 r. introdukowana w Nowym Jorku, skąd gwałtownie rozprzestrzeniła się na północ, południe i zachód. Introdukowana także na Hawajach[2].
Status
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN dziwuszka ogrodowa klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[3]. W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji lęgowej na 40 milionów osobników[9]. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[3][9].
Przypisy
- ↑ a b Haemorhous mexicanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c d e Clement, P.: House Finch (Haemorhous mexicanus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-26].
- ↑ a b c Haemorhous mexicanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ a b c d Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Carduelini Vigors, 1825 (wersja: 2021-07-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-12].
- ↑ P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 412, 1999. ISSN 0550-0842.
- ↑ a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-12]. (ang.).
- ↑ House Finch (Carpodacus mexicanus). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2016-03-10]. (ang.).
- ↑ Monserrat Suárez-Rodríguez, Isabel López-Rull, Constantino Macías Garcia. Incorporation of cigarette butts into nests reduces nest ectoparasite load in urban birds: new ingredients for an old recipe?. „Biology Letters”. 1 (9), s. 20120931, 2013-02-23. The Royal Society. DOI: 10.1098/rsbl.2012.0931. (ang.).
- ↑ a b House Finch Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-12-12]. (ang.).
Bibliografia
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania audio i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- House Finch. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Francis C, Ortega C, Cruz A, Licencja: CC BY 2.5
Sample recording of house finch vocalizations. See Fig. 3(C) in main text for spectrogram.
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Growth of House Finch populations in North America. 1958–1961. Based on data from Christmas Bird Counts. From: Birds of North America
Autor: GraniteStateBirds, Licencja: CC BY-SA 3.0
Photograph of an adult female House Finch.
Autor: John Benson from Madison WI, Licencja: CC BY 2.0
An adult male House Finch in Madison, Wisconsin, USA.
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Distribution map of House Finch - 2008. Green: year-round, yellow: breeding.
Adapted from: Floyd, Ted, Smithsonian field guide to the birds of North America. 2008. New York: HarperCollins, 512 p. ISBN:9780061120404 OCLC:190876678