Dzmitryj Łukaszenka
(c) kremlin.ru, CC BY 4.0 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Członek Białoruskiego Komitetu Olimpijskiego | |
Okres | od 6 lipca 2006 |
Odznaczenia | |
Dzmitryj Alaksandrawicz Łukaszenka (biał. Дзмітрый Аляксандаравіч Лукашэнка, ros. Дмитрий Александрович Лукашенко – Dmitrij Aleksandrowicz Łukaszenko; ur. 23 marca 1980 w Mohylewie[1]) – białoruski działacz sportowy, przedsiębiorca.
Życiorys
Syn Haliny i Alaksandra Łukaszenków, młodszy brat Wiktara. Ukończył studia na wydziale stosunków międzynarodowych Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego w Mińsku. Pracę dyplomową pisał na temat występów białoruskich sportowców na arenie międzynarodowej[2]. Po ukończeniu studiów odbył służbę w elitarnej jednostce wojsk pogranicza rozpracowującej kontrabandę[3]; otrzymał kilka medali i awans do stopnia kapitana.
Od 2005 roku jest przewodniczącym rady centralnej stowarzyszenia pod nazwą „Prezydencki Klub Sportowy”[4]. Od 6 lipca 2006 roku wchodzi w skład Białoruskiego Komitetu Olimpijskiego. Wszedł również w skład komitetu ds. organizacji i zabezpieczenia występów sportowców białoruskich podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Pekinie i Letnich Igrzysk Paraolimpijskich w Pekinie, powołanego przez Prezydenta Republiki Białorusi[5].
Sankcje z UE i innych krajów
2 lutego 2011 roku został wpisany na „Czarną listę(biał. (tar.)) UE”[6][7]. W decyzji Rady Unii Europejskiej z dnia 15 października 2012 roku Dzmitryj Łukaszenka został wyznaczony jako „przedsiębiorca aktywnie uczestniczący w operacjach finansowych, w które zaangażowana jest rodzina Aleksandra Łukaszenki”[8]. Sankcje europejskie zostały zniesione 15 lutego 2016 roku[9].
21 czerwca 2021 roku jako syn Aleksandra Łukaszenki i biznesmen, który jest przewodniczącym państwowo-publicznego stowarzyszenia „Prezydencki Klub Sportowy”, ponownie został wpisany na „Czarną listę(biał. (tar.)) UE”[10][11]. Rada Unii Europejskiej zauważyła, że Dzmitryj Łukaszenka prowadzi interesy za pośrednictwem klubu i kontroluje szereg przedsiębiorstw, on był także obecny na potajemnej inauguracji Aleksandra Łukaszenkiwe wrześniu 2020 roku, osiąga zatem korzyści z reżimu Łukaszenki(biał. (tar.)) i wspiera ten reżim[12][13]. 6 lipca 2021 roku Albania, Islandia, Liechtenstein, Norwegia, Macedonia Północna, Czarnogóra dołączyły do czerwcowego pakietu sankcji UE[14], 7 lipca – Szwajcaria[15][16][17].
2 grudnia 2020 roku Dzmitryj Łukaszenka (jak również „Prezydencki Klub Sportowy”) został wpisany na Specially Designated Nationals and Blocked Persons(niem.) Stanów Zjednoczonych[18] i listę sankcji Kanady[19][20].
Przypisy
- ↑ Инфо игрока – Дмитрий Лукашенко – Президентский Спортивный Клуб. sportclub.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-11)]..
- ↑ «СБ – Беларусь сегодня». Завтра начинается сегодня. sb.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (ros.).
- ↑ Andrzej Brzeziecki, Małgorzata Nocuń, Łukaszenka. Niedoszły car Rosji, SIW Znak, Kraków 2014, s. 209.
- ↑ Wzmianki o kierownictwie na stronie internetowej organizacji. sportclub.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-12)]. (ros.).
- ↑ О создании организационного комитета по подготовке и обеспечению участия белорусских спортсменов в XXIX летних Олимпийских играх и XII Паралимпийских играх 2008 года в г. Пекине (Китайская Народная Республика) (ros.).
- ↑ Поўны спіс 208 беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд у ЕС. Nasza Niwa, 2011-10-11. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-22)]. (biał.).
- ↑ В черный список ЕС внесены сыновья Лукашенко, Wiedomosti, 2 lutego 2011 [dostęp 2021-09-23] (ros.).
- ↑ DECYZJA RADY 2012/642/WPZiB z dnia 15 października 2012 r. dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko Białorusi, EUR-Lex [dostęp 2021-09-23] (pol.).
- ↑ Денис Лавникевич: Батьке простили старые грехи. Gazeta.ru, 2016-02-15. [dostęp 2021-09-10]. (ros.).
- ↑ Хто ў чацьвёртым пакеце санкцыяў Эўразьвязу. Поўны сьпіс. Radio Wolna Europa, 2021-06-21. [dostęp 2021-09-10]. (biał. (tar.)).
- ↑ Таисия Воеводова: ЕС опубликовал четвертый блок санкций против Беларуси. Что в нем и чем он отличается от остальных?. Onliner.by(ang.), 2021-06-21. [dostęp 2021-09-22]. (ros.).
- ↑ ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2021/997 z dnia 21 czerwca 2021 r. w sprawie wykonania art. 8a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 765/2006 dotyczącego środków ograniczających wobec Białorusi, „EUR-Lex” (pol.).
- ↑ s, Syn i synowa Łukaszenki na nowej liście unijnych sankcji przeciwko Białorusi, [w:] Polska Agencja Prasowa [online], Polsat News, 21 czerwca 2021 [dostęp 2021-09-23] (pol.).
- ↑ Declaration by the High Representative on behalf of the European Union on the alignment of certain third countries with the Council Decision (CFSP) 2021/1002 concerning restrictive measures in view of the situation in Belarus. Rada Unii Europejskiej, 2021-07-06. [dostęp 2021-09-10]. (ang.).
- ↑ State Secretariat for Economic Affairs SECO , Searching for subjects of sanctions, Sekretariat Stanu ds. Gospodarki(niem.) [dostęp 2021-09-23] (ang.).
- ↑ Michael Shields, Kevin Liffey: Swiss widen sanctions list against Belarus. Reuters, 2021-07-07. [dostęp 2021-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-07)]. (ang.).
- ↑ Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot). Sekretariat Stanu ds. Gospodarki(niem.), 2021-07-07. [dostęp 2021-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-07)]. (ang.).
- ↑ BBelarus Designations; Publication of Belarus Directive 1 and related Frequently Asked Questions; Issuance of Belarus General License 5 – Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych, 12/02/2021.
- ↑ Backgrounder: Belarus sanctions, Global Affairs Canada [dostęp 2022-01-02] (ang.).
- ↑ Steven Chase , Canada sanctions Belarus over migrant crisis in concert with Western allies, The Globe and Mail, 2021 [dostęp 2021-12-13] (ang.).