Dzmitryj Zawadski

Demonstranci w Warszawie z portretami białoruskich zaginionych, 10 grudnia 2003 roku. Portret Dzmitryja Zawadskiego pierwszy z prawej.
Happening w Warszawie przypominający o zaginionych, 7 lipca 2004 roku.

Dzmitryj Zawadski, Źmicier Zawadzki (biał. Дзмітрый Завадскі, biał. (tar.) Зьміцер Завадзкі, ros. Дмитрий Завадский; ur. 28 sierpnia 1972 w Mińsku, zaginął bez wieści 7 lipca 2000) – białoruski dziennikarz i operator telewizyjny.

W latach 1994–1997 był osobistym kamerzystą prezydenta Białorusi Alaksandra Łukaszenki, następnie do 1997 roku pracował w rosyjskiej stacji telewizyjnej ORT. 7 lipca 2000 roku zaginął w drodze na lotnisko Mińsk-2.

Śledztwo w tej sprawie połączono z innymi dochodzeniami. Ostatecznie zarzut porwania dziennikarza prokuratura postawiła w 2001 roku czterem osobom[1], w tym dwóm byłym funkcjonariuszom oddziału specjalnego, byłemu kursantowi akademii MSW oraz kryminaliście[2]. 14 marca 2002 roku sąd w Mińsku wydał wyrok w tej sprawie, w którym trzech oskarżonych usłyszało wyrok dożywotnego pozbawienia wolności w kolonii karnej, a czwarty – 12 lat pozbawienia wolności w kolonii karnej, nie przychylając się tym samym do prośby prokuratora, który wnioskował o wymierzenie kary śmierci przez rozstrzelanie wszystkim oskarżonym[3]. W procesie tym nie wyjaśniono jednak losu dziennikarza[3]. W 2002 roku zaniepokojenie sposobem prowadzenia śledztwa w tej sprawie wyraziły: Komitet ad-hoc ds. białoruskich Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, przedstawiciel OBWE ds. wolnych mediów oraz Komitet ds. Ochrony Dziennikarzy[4]. W 2005 roku organizacja Reporterzy bez Granic domagała się odtajnienia materiałów w opisywanej sprawie[5].

Zaginięcie Dzmitryja Zawadskiego miało miejsce w zbliżonym czasie co uprowadzenie ukraińskiego dziennikarza Heorhija Gongadzego. O ile jednak zaginięcie Gongadzego spotkało się na Ukrainie z bardzo dużym niezadowoleniem, tak na Białorusi los Zawadskiego nie zainteresował opinii publicznej[6].

Przypisy

  1. ↑ Дело о похищении оператора ОРТ Дмитрия Завадского передано в белорусский суд, newsru.com, 12.07.2001 (ros.).
  2. ↑ Белорусские СМИ вспоминают: 9 лет назад пропал оператор ОРТ Дмитрий Завадский, newsru.com, 7.07.2009 (ros.).
  3. ↑ a b Похитители оператора ОРТ приговорены к пожизненному заключению, newsru.com, 14.03.2002 (ros.).
  4. ↑ Document – Belarus: Without trace: Uncovering the fate of Belarus’ „Disappeared”, Amnesty International, 2002 (fr.).
  5. ↑ „Репортеры без границ” потребовали рассекретить материалы об исчезновении оператора Дмитрия Завадского, newsru.com, 9.04.2005 (ros.).
  6. ↑ Łysek 2013 ↓, s. 112.

Bibliografia

  • Wojciech Łysek: Kolorowe rewolucje : amerykańska interwencja czy wola ludu?. W: Monika Banaś, Joanna Dziadowiec (red.): Współczesne transformacje : kultura, polityka, gospodarka. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2013. ISBN 978-83-7638-306-4.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Zniknąć 03 - Czarownik ciągnie za uszy.jpg
Autor: Bladyniec, Licencja: CC BY-SA 3.0
Happening "Pan tak samo może zniknąć!" w Warszawie, przypominający o zaginięciach opozycjonistów na Białorusi.
MSZ 4 - Pamiętamy o ofiarach reżimu Łukaszenki.jpg
Autor: Bladyniec, Licencja: CC BY-SA 3.0
Demonstracja Polaków i Białorusinów przed siedzibą Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP przeciwko współpracy Polski z władzami białoruskimi.