Dzong

Trongsa Dzong

Rinpung Dzong w Paro

Dzong (z tybetańskiego: རྫོང་, transliteracja Wyliego rDzong) – specyficzny typ buddyjskiego klasztoru-twierdzy, który wykształcił się w różnych dawnych królestwach himalajskich. Ten typ architektury jest szczególnie często spotykany w Bhutanie. Charakterystyczną cechą są nachylone pod kątem masywne, wysokie mury, kryjące wewnątrz cały kompleks dziedzińców, świątyń, biur i dormitoriów dla mnichów. Pomieszczenia wewnętrzne są zazwyczaj bogato zdobione i pomalowane jaskrawymi kolorami.

Przed inwazją chińską na Tybet w 1951 roku terytorium Tybetu było podzielone na 53 jednostki administracyjne, zwane „dzongami”^[1].

W tego typu klasztorach powstał literacki język, zapisywany pismem tybetańskim zwany dzongkha, dosłownie „język dzongów”, obecnie urzędowy język Bhutanu.

Przypisy

Bibliografia

• Amundsen, Ingun B., On Bhutanese and Tibetan Dzongsin Journal of Bhutan Studies Volume 5, Winter 2001. p. 8–41
• Bernier, Ronald M. Himalayan Architecture. Fairleigh Dickinson Univ Press (1997) ​ISBN 0-8386-3602-0​, 9780838636022