Dzwon ratowniczy

Dzwon ratowniczy – urządzenie służące do ratowania załogi okrętu podwodnego, który na skutek awarii nie może się wynurzyć.

Zbudowany w kształcie dzwonu (stąd nazwa), jest opuszczany z jednostki ratowniczej na leżący na dnie okręt i przez nurków ustawiany dokładnie nad włazem. Po uszczelnieniu krawędzi załoga może otworzyć właz i przechodzić grupami do dzwonu, który – po zamknięciu włazu – jest podnoszony na powierzchnię. Dzwon ratowniczy może, w zależności od wielkości, pomieścić od kilku do kilkunastu ludzi.

Zobacz też

• Dzwon nurkowy

Bibliografia

• Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993, s. 57. ISBN 83-85413-73-1.