Dzwon z Hueski
 | |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | 1880 |
| Medium | |
| Wymiary | 474 × 356 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | Urząd miasta w Huesce |
Dzwon z Hueski lub Legenda o królu Mnichu (hiszp. La campana de Huesca lub La leyenda del rey Monje) – obraz olejny hiszpańskiego malarza José Casady del Alisala przedstawiający aragońską legendę[1].
Obraz przedstawia kulminacyjny moment aragońskiej legendy o „dzwonie z Hueski”. Scena rozgrywa się w podziemiach królewskiego pałacu. Po lewej stronie, w towarzystwie agresywnego mastifa, stoi król Aragonii Ramiro II Mnich. Z uniesioną głową spogląda na szlachciców, wyzywająco, mimo podeszłego wieku. Wyciąga rękę, aby odsłonić makabryczne widowisko. Ścięte głowy dwunastu szlachciców, którzy sprzeciwiali się jego władzy, są ułożone na kształt wielkiego dzwonu. Głowa arcybiskupa Pedra de Lucria, przywódcy spisku, wisi na grubej linie niczym serce dzwonu[1].
Po prawej stronie widać pozostałych szlachciców, wezwanych przez króla, żeby uczestniczyli w krwawym widowisku. Mężczyźni tłoczą się na wąskich schodach i niemal kamienieją na widok wymierzonej przerażającej kary. Ich twarze wyrażają różne uczucia: gniew, strach, wstręt, złość lub chęć zemsty – widoczną w oczach szlachcica stojącego na czele grupy[1].
Stroje postaci zostały oddane w drobiazgowy sposób, uwagę zwraca realistyczny charakter tkanin i metalowych przedmiotów[1].
W 1881 roku Casado del Alisal przedstawił obraz na Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych. Nie otrzymał oczekiwanego medalu, lecz wyróżnienie cum laude i w konsekwencji złożył rezygnację ze stanowiska dyrektora Hiszpańskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie, które piastował[2].
Obraz należy do zbiorów Prado, ale od 1950 roku jest eksponowany w urzędzie miasta w Huesce[3].
Przypisy
- ↑ a b c d La leyenda del rey Monje por Casado del Alisal (hiszp.). artehistoria.com. [dostęp 2016-03-10].
- ↑ Casado del Alisal, José (hiszp.). museodelprado.es. [dostęp 2016-03-10].
- ↑ Francisco José Portela Sandoval: Casado del Alisal (1831–1886). Palencia: Diputación Provincial de Palencia, 1986, s. 138. ISBN 84-505-4582-X.
Media użyte na tej stronie
El cuadro recrea el momento final de la leyenda de la Campana de Huesca, cuando el rey Ramiro II de Aragón mostró a los nobles de su reino las cabezas cortadas, y dispuestas en forma de campana, de los principales nobles que habían desafiado su autoridad. José Casado del Alisal obtuvo una mención honorífica con esta obra en la Exposición Nacional de Bellas Artes de España de 1881, siéndole concedida además la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica, aunque ya era comendador de número de la Orden de Carlos III, y un año después, en 1882, el lienzo fue adquirido por el Estado español por la cantidad de 35.000 pesetas. El lienzo pertenece a la colección del Museo del Prado, aunque se encuentra depositado y se expone en el Ayuntamiento de Huesca desde 1950.