Dzwoniące cedry Rosji

Dzwoniące cedry Rosji – ruch społeczny wywodzący się z Rosji, aktywnie działający i rozwijający się w krajach byłego Związku Radzieckiego. Do członków ruchu należą osoby popierające idee zawarte w książkach Władimira Megre, które w Rosji stały się bestsellerem. Niektóre kraje (np. Dzwoniące Cedry Białorusi[1]) tworzą własne organizacje, opierające się na koncepcji Dzwoniących Cedrów.

Ruch nie ma formalnego przywództwa ani zarządu. Główną ideą „Dzwoniących cedrów” jest koncepcja rodowego siedliska — posiadania kawałka ziemi o powierzchni co najmniej jednego hektara, wydzielonego dla jednej rodziny i przekazanego w wieczyste użytkowanie (bez prawa do odsprzedaży, wyłącznie z prawem dziedziczenia) w celu stworzenia miejsca do życia. Takie rodowe posiadłości łączą się, tworząc rodowe wioski. Przykładami takich wiosek są: Kowczeg (Ковчег)[2], Rodowoje i Slawnoje (Родовое и Славное), Rodnoje (Родное)[3], Sinegorje „Wedrusja” (Синегорье/СНП "Ведруссия"), Dolina Dżerieł (Долина Джерел), Sibirskie Rosy (Сибирские Росы), Sarap (Сарап)[4][5][6]. Podobne osady istnieją również na Białorusi[7].

W Rosji w 2013 roku została zarejestrowana Rodnaja Partia[8], której głównym założeniem programowym jest dodanie do konstytucji Federacji Rosyjskiej zapisu o bezpłatnym przydziale każdej chętnej rosyjskiej rodzinie hektara ziemi. W niektórych obwodach w Rosji (np. briańskim[9] czy biełgorodzkim[10]) prawo to jest już wprowadzone w życie. Pod koniec 2013 roku projekt „Ustawy o rodowych siedliskach” został złożony do rosyjskiej Dumy Państwowej. W 2015 władze rosyjskie rozpoczęły akcję przydzielania hektarowych działek na Dalekim Wschodzie[11]. Stosowną ustawę Władmir Putin podpisał 2 maja 2016 roku[12].

„Dzwoniące cedry Rosji” uważane są niekiedy za ruch religijny[13], a przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną nawet za sektę, którą określa się czasami nazwą anastazjanizm[14]. W badaniach naukowych podkreśla się, że rozwój ruchu jest reakcją na przymusową kolektywizację i industrializację Rosji w okresie komunistycznym i stanowi on próbę przywrócenia zapomnianych elementów kultury ludowej[15].

Przypisy

  1. ↑ Dzwoniące Cedry Białorusi
  2. ↑ Экопоселение "Ковчег"
  3. ↑ Экодеревня "Родное"
  4. ↑ Новости | Экопоселения, родовые поселения, родовые поместья
  5. ↑ Родовые поселения Сибири
  6. ↑ Кедровка
  7. ↑ Mapa osad na Białorusi
  8. ↑ Rodnaja Partia. [dostęp 2021-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-08)].
  9. ↑ anastasia
  10. ↑ Biełgorodskije izwiestija
  11. ↑ Iwona Trusewicz Ziemia w Rosji za darmo rp.pl, 28 lipca 2015
  12. ↑ Путин подписал закон о «дальневосточном гектаре». [dostęp 2021-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-06)].
  13. ↑ Błażej Strzelczyk Wierzymy indywidualnie, Tygodnik Powszechny 21.03.2015
  14. ↑ Bogusław Jeznach Anastazjanie pod cedrami
  15. ↑ Anna Mrozowicka Ruch „Dzwoniące cedry Rosji”. Strategie rekonstrukcji rosyjskiej tożsamości kulturowej w: Sprawy Narodowościowe. Rocznik 2011, numer 38

Linki zewnętrzne