ECC82

Lampy: 12AU7A prod. RCA (z prawej) i ECC82 prod. RFT (z lewej)

ECC82, 12AU7, 12AU7A – popularna lampa elektronowa (podwójna trioda), o cokole nowalowym, o uniwersalnym zastosowaniu.

12AU7 i 12AU7A to oznaczenia amerykańskie, a ECC82 europejskie.

Historia i zastosowania

Lampa 12AU7 została wyprodukowana w USA w 1946. Była to podwójna trioda z nowo opracowanym cokołem nowalowym, jej parametry elektryczne były zbliżone do wcześniejszej lampy 12AH7 z cokołem oktalowym. Charakteryzowała się niewielkim wzmocnieniem i małym oporem wewnętrznym. Predysponowało to ją do roli wzmacniacza dużych sygnałów napięciowych. W 1951 Philips (wraz z zależnymi firmami Amperex i Mullard) opracował ECC82, lampę o identycznych parametrach, ale o znacząco mniejszym mikrofonowaniu i przekonstruowanym grzejniku (biflarnym), który umożliwiał stosowanie lampy również w układach z szeregowym żarzeniem i powodował mniejszy przydźwięk, co pozwalało na zastosowanie jej również we wzmacniaczach małych sygnałów. Większość amerykańskich firm wkrótce podjęła produkcję tak zmodernizowanej 12AU7 pod nazwą 12AU7A, niektóre zmodyfikowały konstrukcję pozostając przy starej nazwie.

Lampa ECC82/12AU7A znalazła zastosowania w różnorakich układach prądu stałego i małej częstotliwości, zarówno w sprzęcie powszechnego użytku, jak układach profesjonalnych i przemysłowych.

W Polsce była produkowana w niewielkim zakresie[1], Unitra rozprowadzała również lampy produkowane przez RFT z NRD[2]. W polskim sprzęcie powszechnego użytku stosowana była stosunkowo rzadko, przykładami mogą być urządzenia firmy Fonica: wzmacniacze W-600 i W-480f, gramofony WG-460 i WG-500f oraz szafy grające M-122 i M-123.

Dane techniczne

Żarzenie:

  • napięcie żarzenia 6,3 V; 12,6 V
  • prąd żarzenia 300 mA; 150 mA
Wartości charakterystyczne – (dla każdej z triod)
ParametrWartość
napięcie anodowe250 V
prąd anodowy10,5 mA
nachylenie charakterystyki (Sa)2,2 mA/V
napięcie siatki-8,5 V
współczynnik amplifikacji (Ka)17V/V
Wartości graniczne – (dla każdej z triod)
ParametrWartość
napięcie anodowe300 V
moc tracona na anodzie2,75 W
prąd katodowy20 mA

Odpowiedniki

Odpowiednikami ECC82 produkowanymi przez różne firmy były lampy B329, CK5814, ECC802, E2163, 5814, 6680, 7730, 95-126-01.

Wersje specjalne, o zwiększonej niezawodności i trwałości (dla celów wojskowych, przemysłowych, lotniczych itp.) produkowano pod nazwami ECC802S, E82CC, CK5114WA, M8136, QB329, 12AU7WA, 12AU7S, 6067, 5814WA i 6189. W Wielkiej Brytanii lampy przeznaczone do celów wojskowych oznaczano kodem CV491 lub CV4003.

Przypisy

  1. Aleksander Zawada: Lampa ECC82 Telam. [dostęp 2011-02-17].
  2. UNITRA (katalog), Lampy odbiorcze, WEMA, Warszawa 1974.

Bibliografia

  • Piotr Mikołajczyk: Vademecum lamp elektronowych. Warszawa: PWT, 1957.
  • Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski: Electronic Universal Vade-mecum. Warszawa: WNT, 1964. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

12AU7.jpg
RFT "thin-plate" ECC82 variant (left), RCA 12AU7A variant (right). I created this image myself from tubes in my collection.