EIHL (2014/2015)

Elite Ice Hockey League 2014/2015
20142016
Szczegóły
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Liczba zespołów

10

Runda zasadnicza
Termin

5 września 2014 - kwiecień 2015

Liczba kolejek

52

Zwycięzca

Sheffield Steelers

Runda finałowa

Sezon Elite Ice Hockey League rozgrywany był na przełomie 2014 i 2015 roku. Był to 57. sezon rozgrywek o Mistrzostwo Anglii w hokeju na lodzie. W rozgrywkach brało udział 10 zespołów.

Obrońcą tytułu jest drużyna Belfast Giants, która zwyciężyła w rozgrywkach sezonu zasadniczego, zaś w rozgrywkach play-off tytuł broni drużyna Nottingham Panthers.

Sezon zasadniczy

Sezon zasadniczy rozpoczął się 5 września 2014 roku, zakończył się zaś 22 marca 2015. Uczestniczyło w nim 10 drużyn, z których osiem awansowało do rozgrywek play-off. Dwa najgorsze drużyny zakończyły sezon po ostatniej kolejce sezonu zasadniczego.

Zespoły zostały podzielone na dwie pięciozespołowe grupy ustalone pod względem geograficznym. Pierwsza z nich Konferencja Gardiner na cześć byłego zawodnika Chicago Blackhawks pochodzącego ze Szkocji - Charlie Gardiner. W skład której znalazły się drużyny z północnej części Wielkiej Brytanii. W drugiej tj. Konferencji Erhardt uczestniczyły drużyny z południowych regionów Wielkiej Brytanii. Nazwa konferencji wzięła się od kapitana złotej drużyny Wielkiej Brytanii z 1936 roku - Carl Erhardt.

Tabela
Lp.Zespół M W PpD P Pkt G+ G- +/-
1Sheffield Steelers523631374193134+59
2Braehead Clan523721473190136+54
3Cardiff Devils523611472210151+59
4Nottingham Panthers523241665166141+25
5Belfast Giants522941960177148+29
6Coventry Blaze522612551127145-18
7Hull Stingrays522362349154192-38
8Fife Flyers522422747170180-10
9Edinburgh Capitals522152646135215-80
10Dundee Stars521633333123203-80

Legenda:     = Mistrz Wielkiej Brytanii,     = Awans do fazy play-off

Faza play-off

Faza play-off w rozgrywkach GET-ligaen w sezonie 2014/2015 składała się z trzech rund. Uczestniczyły w niej drużyny z miejsc od 1 do 8 sezonu zasadniczego. Drużyna, która zajęła w sezonie zasadniczym wyższe miejsce w sezonie zasadniczym (1-4), miała przywilej roli gospodarza ewentualnego siódmego meczu w rywalizacji. Przy tym Sheffield Steelers (mistrz sezonu zasadniczego) mógł być ewentualnie zawsze gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane były w formule do czterech zwycięstw wg schematu: 1-1-1-1-1-1-1 (co oznacza, że klub wyżej rozstawiony rozgrywał w roli gospodarza mecze nr 1, 3, oraz ewentualnie 5 i 7). Niżej rozstawiona drużyna rozgrywała w swojej hali mecz drugi, czwarty i ewentualnie szósty.

 ĆwierćfinałyRunda półfinałowaRunda finałowa
 NrNazwa zespołuStanM1M2M3M4M5M6M7  NrNazwa zespołuStanM1M2M3M4M5M6M7  NrNazwa zespołuStanM1M2M3M4M5M6M7
 
 1Sheffield Steelers         
 8Fife Flyers          Mecze 1. pary o miejsca 1-4
              
               
 2Braehead Clan            
 7Hull Stingrays           Mecze o mistrzostwo
              
              
 4Nottingham Panthers           
 6Coventry Blaze          Mecze 2. pary o miejsca 1-4  
               
              
 3Cardiff Devils          
 5Belfast Giants         

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.