EUREF-POL
EUREF-POL – sieć 11 punktów geodezyjnych, dla których zostały określone współrzędne geodezyjne w nawiązaniu do europejskiej sieci geodezyjnej ETRF (European Terrestrial Reference Frame – Europejski Układ Odniesienia), i która (zgodnie z rozporządzeniem z 14 lutego 2012 roku w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych) pełniła funkcję podstawowej bazowej osnowy geodezyjnej[1].
Historia
Pierwsze prace nad modernizacją polskiej podstawowej osnowy geodezyjnej zostały poczynione w latach 70. XX wieku, jednak możliwość powiązania krajowych osnów geodezyjnych z sieciami zachodnioeuropejskimi pojawiła się dopiero po 1989 roku. W 1991 roku powstał raport Sekcji Sieci Geodezyjnych Komitetu Geodezji PAN, O potrzebie i zasadach założenia zintegrowanej podstawowej sieci geodezyjnej w układzie EUREF, który umożliwił rok później rozszerzenie ERTF na terytorium Polski. Wykonano pomiary 11 punktów, które były punktami odniesienia Krajowej Sieci Dopplerowskiej, bądź obserwatoriami astronomiczno-geodezyjnymi: (Grybów, Józefosław, Borówiec, Lamkówko, Borowa Góra, Zubowice, Rogaczew, Studnice, Czarnkowie, Masze, Rozewie). Punkty polskiej części sieci zostały tak dobrane, że została stworzona możliwość powiązania istniejącej sieci astronomiczno-geodezyjnej z układem ETRF i wykorzystanie wcześniejszych prac z zakresu geodezji satelitarnej[2].
Następnie sieć EUREF-POL zagęszczono 348 punktami geodezyjnymi (sieć POLREF) rozmieszczonymi równomiernie na obszarze całego kraju, jako uzupełnienie bazy (zagęszczenie osnowy do boków o długości 30–50 km). Wszystkie pomiary wykonano techniką GPS[2]. Ostateczne współrzędne geodezyjne punktów (B, L, H) wyznaczono w układzie ETRF'89 (data 89 oznacza rok wykonania pomiarów europejskich, tzw. epoka 1989 – co jest istotne biorąc pod uwagę ruchy względne płyt tektonicznych) na elipsoidzie GRS 80[1].
Sieć EUREF-POL oraz POLREF jako sieci podstawowej osnowy geodezyjnej, stanowią dla obszaru Polski bazę odniesienia dla wszelkich prac geodezyjno-kartograficznych. Jednocześnie została stworzona podstawa do zapewnienia ciągłości prac badawczych w zakresie geodynamiki w Polsce[2]. Stacje EUREF-POL służą do monitorowania stabilności układu europejskiego[3].
Sieci EUREF-POL i POLREF stały się podstawą ponownego wyrównania dawnej sieci astronomiczno-geodezyjnej i triangulacji wypełniającej (sieci I klasy), a następnie także sieci poziomej II klasy[3].
Wykaz współrzędnych geodezyjnych punktów sieci EUREF-POL
0216 | Borówiec | 52° 16' 33.99702" | 17° 04' 29.49237" | 116 863 m |
0217 | Borowa Góra | 52° 28' 29.96067" | 21° 02' 06.75802" | 139 906 m |
0301 | Rozewie | 54° 49' 39.01589" | 18° 19' 35.36004" | 70 807 m |
0302 | Lamkówko | 53° 53' 32.63073" | 20° 40' 11.77537" | 187 049 m |
0303 | Masze | 53° 53' 09.78874" | 22° 42' 02.36910" | 210 368 m |
0304 | Czarnkowie | 53° 42' 14.42353" | 16° 07' 46.50919" | 238 935 m |
0306 | Józefosław | 52° 05' 50.17978" | 21° 01' 53.52405" | 141 653 m |
0307 | Studnica | 51° 13' 37.97920" | 16° 02' 32.82329" | 203 857 m |
0308 | Rogaczew | 50° 49' 47.44862" | 19° 34' 38.19211" | 303 612 m |
0309 | Zubowice | 50° 36' 10.52287" | 23° 35' 01.59054" | 318 016 m |
0310 | Grybów | 49° 37' 43.04100" | 20° 56' 49.10280" | 408 373 m |
Współrzędne w układzie EUREF-89 (na epokę 1989.0).
Źródło:[4]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Dz.U. z 2012 r. poz. 352
- ↑ a b c Stefan Przewłocki: Geomatyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 33-36. ISBN 978-83-01-15529-2.
- ↑ a b Ryszard Pażus: PAŃSTWOWY SYSTEM ODNIESIEŃ PRZESTRZENNYCH CZĘŚĆ 1: SYSTEMY I UKŁADY ODNIESIENIA W POLSCE. W: WIELOFUNKCYJNY SYSTEM PRECYZYJNEGO POZYCJONOWANIA SATELITARNEGO ASG-EUPOS [on-line]. asgeupos.pl. s. 10. [dostęp 2013-12-12].
- ↑ Mapa punktów EUREF-POL. [dostęp 2014-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-14)].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona EUREF (ang.). euref.eu. [dostęp 2013-12-12].
- EUREF-POL '92. Zakład Geodezji Planetarnej Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk, 2005-03-07. [dostęp 2013-12-12].
- Osnowa POLREF. Zakład Geodezji Planetarnej Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk, 2005-03-07. [dostęp 2013-12-12].