Eagle Kyowa
| |||
| Pseudonim | Eagle Akakura | ||
| Data i miejsce urodzenia | 4 grudnia 1978 Phichit | ||
| Obywatelstwo | Tajlandia | ||
| Styl walki | praworęczny | ||
| Kategoria wagowa | słomkowa | ||
| Bilans walk zawodowych | |||
| Liczba walk | 20 | ||
| Zwycięstwa | 18 | ||
| Przez nokauty | 6 | ||
| Porażki | 2 | ||
| Remisy | 0 | ||
| Nieodbyte | 0 | ||
Eagle Kyowa, właśc. Den Junlaphan (ur. 4 grudnia 1978 w Phichit) – tajski bokser, były dwukrotny mistrz świata organizacji WBC w kategorii słomkowej (do 105 funtów).
Na zawodowym ringu zadebiutował w styczniu 2000 roku. Pięć pierwszych walk stoczył w Tajlandii, a od sierpnia 2001 roku prawie wszystkie jego pojedynki toczone były w Japonii.
10 stycznia 2004 roku, w swojej dwunastej walce, Kyowa pokonał jednogłośną decyzją na punkty Jose Antonio Aguirre, odbierając mu pas mistrzowski organizacji WBC. Tytuł stracił już w swojej drugiej obronie, z Isaakiem Bustosem, 18 grudnia 2004 roku. Kyowa w czwartej rundzie doznał urazu ramienia i walka musiała zostać przerwana.
6 sierpnia 2005 roku odzyskał tytuł mistrza świata WBC, pokonując na punkty wcześniejszego pogromcę Bustosa, Japończyka Katsunari Takayamę.
W 2006 roku trzy razy bronił mistrzowskiego pasa. Najpierw w styczniu pokonał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie Kena Nakajimę. Cztery miesiące później odniósł pewne zwycięstwo na punkty nad niepokonanym wcześniej Filipińczykiem Rodelem Mayolem, który był liczony w finałowej rundzie. W ostatniej walce w 2006 roku był jednak bliski utraty mistrzowskiego pasa. W pojedynku z Lorenzo Trejo obaj pięściarze leżeli na deskach (Meksykanin w 3 rundzie, Kyowa dwukrotnie w 6). Kyowa zdołał wygrać z Trejo, mając u każdego z trójki sędziów przewagę zaledwie jednego punktu[1].
4 czerwca 2007 roku wygrał jednogłośnie na punkty z Akirą Yaegashi. Kyowa dominował przez całą walkę. W dziesiątej rundzie posłał rywala na deski. Japończyk już w drugiej rundzie doznał złamania szczęki[2].
29 listopada 2007 roku ponownie stracił pas mistrzowski, przegrywając niespodziewanie na punkty z mało znanym wtedy rodakiem, Oleydongiem Sithsamerchaiem[3]. Była to jego ostatnia walka w karierze.
Przypisy
- ↑ Eagle Den Junlaphan vs. Lorenzo Trejo (ang.). boxrec.com. [dostęp 2009-04-05].
- ↑ Joe Koizumi: Yaegashi stops Worawut! (ang.). fightnews.com. [dostęp 2009-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Hisao Adachi: Oleidong Sithsamerchai, Nuevo Campeón Mundial! (hiszp.). notifight.com. [dostęp 2009-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.