Eagle Mk1
Eagle Mk1 podczas Goodwood Revival w 2012 roku | |||
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | Len Terry | ||
Dane techniczne | |||
Nadwozie | |||
Zawieszenie przednie | wahacze, sprężyny śrubowe nad amortyzatorami, stabilizator poprzeczny | ||
Zawieszenie tylne | wahacze, sprężyny śrubowe nad amortyzatorami, stabilizator poprzeczny | ||
Silnik | |||
Skrzynia biegów | |||
Paliwo | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | |||
Używany | |||
Wyścigi | 25 | ||
Wygrane | 1 | ||
Pole position | 0 | ||
Najszybsze okrążenie | 2 | ||
|
Eagle Mk1, także Eagle T1G – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Lena Terry'ego i skonstruowany przez Eagle. Jedyny samochód Eagle w Formule 1, ścigał się w latach 1966–1969, odnosząc jedno zwycięstwo.
Historia
W 1964 roku Dan Gurney i Carroll Shelby założyli All American Racers, zespół, który na prośbę Goodyeara skonstruował samochód na wyścig Indianapolis 500. Następnie Gurney i Shelby postanowili zbudować samochód Formuły 1. W charakterze projektanta zatrudniono Lena Terry'ego, który był odpowiedzialny za projekt Lotusa 38, który wygrał Indianapolis 500 w 1965 roku. Terry oparł projekt Mk1 na Lotusie 38. Podobnie jak w Lotusie, także w Mk1 monocoque było wykonane z aluminium i magnezu.
Pierwszy model był gotowy w maju 1966 roku. Eagle rozpoczął współpracę z budującą silniki firmą Weslake, ale początkowo musiał skorzystać z silników Climax R4. Pomimo niedostatków w mocy Dan Gurney zdobył punkty w dwóch wyścigach. W 1967 roku samochód został wyposażony w nowy, wyrafinowany silnik Weslake Type 58. Jednostka ta V12, z dwoma wałkami rozrządu w głowicy uruchamiającymi cztery zawory na cylinder, docelowo miała osiągnąć moc 500 KM przy 12 000 rpm, ale w pierwszym wyścigu osiągnęła 364 KM przy 10 000 rpm. Do wiosny 1967 roku moc wzrosła do 420 KM, czyniąc silnik jednym z najmocniejszych w stawce.
Gurney odniósł tym samochodem zwycięstwo w Grand Prix Belgii 1967, co było, nie licząc wyścigów Indianapolis 500, jedynym zwycięstwem w Formule 1 samochodu skonstruowanego w Stanach Zjednoczonych.
Wyniki w Formule 1
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
† | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
* | Sezon w trakcie |
1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców | Wyniki konstruktora | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
MCO | BEL | FRA | GBR | NLD | DEU | ITA | USA | MEX | Punkty | Pozycja | Punkty | Pozycja | |||||||
1966 | Anglo American Racers | Climax | Dan Gurney | - | NU | 5 | NU | NU | 7 | - | - | 5 | 4 | 12 | 4 | 7 | |||
Phil Hill | - | - | - | - | - | - | NZ | - | - | 0 | NS | ||||||||
Bob Bondurant | - | - | - | - | - | - | - | DK | - | 0 (3) | 14 | ||||||||
Weslake | Dan Gurney | - | - | - | - | - | - | NU | NU | - | 0 (4) | 12 | 0 | NS | |||||
Bob Bondurant | - | - | - | - | - | - | - | - | NU | 0 (3) | 14 | ||||||||
1967 | ZAF | MCO | NLD | BEL | FRA | GBR | DEU | CAN | ITA | USA | MEX | Punkty | Pozycja | Punkty | Pozycja | ||||
Castrol Oils Ltd. | Climax | Al Pease | - | - | - | - | - | - | - | NS | - | - | - | 0 | NS | 0 | NS | ||
Anglo American Racers | Dan Gurney | NU | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 13 | 8 | |||||
Weslake | - | NU | NU | 1 | NU | NU | NU | 3 | NU | NU | NU | 13 | 8 | ||||||
Richie Ginther | - | NZ | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | NS | ||||||
Bruce McLaren | - | - | - | - | NU | NU | NU | - | - | - | - | 0 (3) | 14 | ||||||
Ludovico Scarfiotti | - | - | - | - | - | - | - | - | NU | - | - | 0 (1) | 21 | ||||||
1968 | ZAF | ESP | MCO | BEL | NLD | FRA | GBR | DEU | ITA | CAN | USA | MEX | Punkty | Pozycja | Punkty | Pozycja | |||
Anglo American Racers | Weslake | Dan Gurney | NU | - | NU | - | - | - | NU | 9 | NU | - | - | - | 0 (3) | 21 | 0 | 12 | |
Castrol Oils Ltd. | Climax | Al Pease | - | - | - | - | - | - | - | - | - | NW | - | - | 0 | NS | 0 | NS | |
1969 | ZAF | ESP | MCO | NLD | FRA | GBR | DEU | ITA | CAN | USA | MEX | Punkty | Pozycja | Punkty | Pozycja | ||||
John Maryon | Climax | Al Pease | - | - | - | - | - | - | - | - | DK | - | - | 0 | NS | 0 | NS |
Bibliografia
- Wouter Melissen: Eagle Mark 1 Climax (ang.). ultimatecarpage.com. [dostęp 2012-11-10].
- Cóż to był za samochód – Eagle Mk1. „F1 Racing”, s. 22, grudzień 2012. Łódź: Westa-Druk. ISSN 1732-7032.
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Mexico (1934-1968)
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
Autor: David Merrett from Daventry, England, Licencja: CC BY 2.0
Goodwood Revival 2012