Easley Blackwood (kompozytor)

Easley Blackwood
Data i miejsce urodzenia21 kwietnia 1933
Indianapolis
Pochodzenieamerykańskie
Instrumentyfortepian
Gatunkimuzyka poważna, muzyka współczesna
Zawódkompozytor, pianista

Easley Blackwood (ur. 21 kwietnia 1933 w Indianapolis[1][2][3]) – amerykański kompozytor i pianista.

Życiorys

Jako dziecko uczył się gry na fortepianie[3]. Studiował w Tanglewood Music Center u Oliviera Messiaena (1949), na Uniwersytecie Yale u Paula Hindemitha i Bernharda Heidena (1950–1954) oraz w Konserwatorium Paryskim u Nadii Boulanger(1954–1957)[2][3]. Od 1958 do 1997 roku wykładał na Uniwersytecie Chicagowskim[3].

Występował z licznymi koncertami fortepianowymi jako solista i wspólnie ze skrzypaczką Esther Glazer[3]. W jego repertuarze dominowała muzyka współczesna, zwłaszcza drugiej szkoły wiedeńskiej, Charlesa Ivesa i Pierre’a Bouleza[2].

Twórczość

W swoich pracach stosował faktury polimetryczne i różnorodność przebiegów melodycznych. W latach 80. zainteresował się systemem równomiernie temperowanym dzielącym oktawę na więcej niż 12 części[2]. Skomponował wówczas 12 mikrotonowych etiud na dźwięki syntetyzowane elektronicznie (12 Microtonal Etudes, 1982), w których eksplorował jedną z 12 możliwości równomiernego podziału oktawy, w zakresie od 13 do 24 ćwierćtonów. W każdej z tych etiud wykorzystał charakterystyczne dla kontretnego strojenia cechy strukturalne, stosując równocześnie tradycyjne relacje diatoniczne i chromatyczne. W rezultacie uzyskał dźwięki o tradycyjnej wysokości, jednak brzmiące inaczej z racji ich niekonwencjonalnego stroju[4].

Skomponował m.in. sześć symfonii (1955, 1960, 1965, 1968, 1990, 1995), koncerty: klarnetowy (1963), na obój i smyczki (1966), skrzypcowy (1967), na flet i smyczki (1968), fortepianowy (1970), trzy kwartety smyczkowe (1957, 1959, 1998), sonatę skrzypcową (1953), Symfonię kameralną na 14 instrumentów (1955), Concertino na flet, obój i trio smyczkowe (1959), Fantasy na wiolonczelę i fortepian (1960), dwie sonaty skrzypcowe (1960, 1973), Pastorale and Variations na kwintet dęty (1961), sonatę na flet i klawesyn (1962), Fantasy na flet, klarnet i fortepian (1965), trio fortepianowe (1967), sonatę klarnetową (1994)[3].

Przypisy

  1. Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 333. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 83. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c d e f Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers. New York: Routledge, 2005, s. 46 i 47. ISBN 0-415-93848-1.
  4. Morgan 1991 ↓.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Closed Access logo alternative.svg
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.