Eberhard (książę Bawarii)

Obszar, który objął Eberhard oraz sąsiednie tereny

Eberhard (ur. 905/910, zm. po 938 roku) – książę Bawarii w latach 937–938, przedstawiciel dynastii Luitpoldingów.

Był najstarszym synem Arnulfa I Złego i prawdopodobnie Judyty z Friulu (córki Eberharda z Friulu), a zarazem wnukiem założyciela dynastii Luitpolda. Miał piątkę rodzeństwa, w tym Arnulfa II, palatyna Bawarii, oraz Judytę, żonę Henryka I Ludolfinga.

W 933 lub 934 roku, gdy wraz z ojcem wyruszył do Włoch, Eberhardowi zaproponowano żelazną koronę ze względu na pochodzenie po kądzieli od dynastii Unrouchingów (jej przedstawicielem był zmarły w 925 Berengar I z Friulu). Jego kandydaturę wspierali zwolennicy Rudolfa II Burgundzki, będący w opozycji do króla Hugona z Arles. Gdy Rudolf zrzekł się swych roszczeń, Eberhard ze zwolennikami (w tym biskupem Werony Ratheriusem) rozpoczął marsz na Weronę. Ta ekspedycja się jednak nie powiodła. W 935 roku jego ojciec zatwierdził go jako następcę tronu przy zgodzie lokalnej szlachty. Mniej więcej w tym czasie poślubił Liutgardę (ok. 920–960).

Po śmierci Arnulfa w 937 roku bez problemów objął tron bawarski, ale szybko popadł w konflikt z nowym cesarzem Ottonem I. Ten ostatni sprzeciwiał się, by Eberhard odziedziczył przywileje, które na przestrzeni 30 lat panowania wywalczył sobie jego ojciec (zwłaszcza specjalny traktat Henryk I Ptasznik–Arnulf I z 921, dający m.in. możliwość samodzielnego mianowania biskupów). Otto zorganizował przeciw bawarskiemu księciu dwie wyprawy, latem i jesienią 938 roku. Ta druga pozwoliła na jego obalenie i obsadzenie księstwa Bawarii lojalnym stryjem Eberharda, księciem Karyntii Bertoldem.

Według sprzecznych teorii Eberhard mógł umrzeć w 940 roku lub właśnie wówczas uciec na Węgry, gdzie miał jeszcze walczyć z Ottonem w 953. Być może miał dzieci; wówczas miały by być to Wigfrid, biskup Verdun (zm. 985), oraz Wigburga, żona Hartwiga, palatyna Isengau, Salzburga, Freising i Karyntii.

Bibliografia

• Biografia na stronie FMG.ac

Władcy Bawarii Agilolfingowie Garibald I (548–591) Tassilo I (591–610) Garibald II (610–625) Theodo (680–716) Theodbert (716–719) Theobald (716–717/719) Tassilo II (716–719) Grimoald (716–725) Hugbert (725–736) Odylon (736–748) Tassilo III (748–788) Karolingowie Karol Wielki (788–814) Ludwik Pobożny (814–815) Lotar I (815–817) Ludwik Niemiecki (817–865) Karloman (864–880) Ludwik Młodszy (880–882) Karol Otyły (882–887) Arnulf z Karyntii (887–899) Ludwik Dziecię (900–911) Od Luitpoldingów do Wittelsbachów Luitpold (889–907) Arnulf I Zły (907–937) Eberhard (937–938) Bertold (938–947) Henryk I (947–955) Henryk II Kłótnik (955–976) Otton I (976–982) Henryk III Młodszy (982–985) Henryk II Kłótnik (985–995) Henryk II Święty (995–1005) Henryk V (1005–1026) Henryk VI (1026–1041) Henryk VII (1042–1047) Konrad I (1049–1053) Henryk VIII (1053–1054) Konrad II (1054–1055) Henryk VIII (1055–1061) Otton II (1061–1070) Welf I (1070–1077) Henryk VIII (1077–1096) Welf I (1096–1101) Welf II (1101–1120) Henryk IX Czarny (1120–1126) Henryk X Pyszny (1126–1139) Leopold IV Szczodry (1139–1141) Henryk XI Jasomirgott (1141–1156) Henryk XII Lew (1156–1180) Otton I (1180–1183) Ludwik I (1183–1231) Otton II (1231–1253) Pierwsze rozbicie Dolna Bawaria Henryk XIII (1253–1290) Otton III (1290–1312) Ludwik III (1290–1296) Stefan I (1290–1310) Henryk XIV (1310–1339) Otton IV (1310–1334) Henryk XV (1312–1333) Jan I Dziecię (1339–1340) Górna Bawaria Ludwik II (1253–1294) Rudolf I (1294–1317) Ludwik IV (1294–1347) Książęta Bawarii Ludwik IV (1340–1347) Ludwik V Brandenburski (1347–1349) Stefan II (1347–1349) Ludwik VI Rzymski (1347–1349) Wilhelm I (1347–1349) Albrecht I (1347–1349) Otto V Leniwy (1347–1349) Drugie rozbicie Górna Bawaria Ludwik V Bawarski (1349–1361) Ludwik VI Rzymski (1349–1351) Otto V Leniwy (1349–1351) Meinhard (1361–1363) Dolna Bawaria Stefan II (1349–1353) Wilhelm I (1349–1353) Albrecht I (1349–1353) Bawaria-Landshut Stefan II (1353–1375) Stefan III (1375–1392) Fryderyk (1375–1393) Jan II (1375–1392) Henryk XVI Bogaty (1393–1450) Ludwik IX Bogaty (1450–1479) Jerzy Bogaty (1479–1503) Bawaria-Straubing Wilhelm I (1353–1389) Albrecht I (1353–1404) Albrecht II (1389–1397) Wilhelm II (1404–1417) Jan III (1417–1425) Bawaria-Ingolstadt Stefan III (1392–1413) Ludwik VII Brodaty (1413–1447) Ludwik VIII (1443–1445) Bawaria-Monachium Jan II (1392–1397) Ernest (1397–1438) Wilhelm III (1397–1435) Albrecht III (1438–1460) Jan IV (1460–1463) Zygmunt (1460–1467) Albrecht IV Mądry (1463–1508) Bawaria-Dachau Zygmunt (1467–1501) Książęta Bawarii Albrecht IV Mądry (1504–1508) Wilhelm IV (1508–1550) Ludwik X (1516–1545) Albrecht V (1550–1579) Wilhelm V Pobożny (1579–1597) Maksymilian I (1597–1623) Elektorzy Bawarii Maksymilian I (1623–1651) Ferdynand Maria (1651–1679) Maksymilian II Emanuel (1679–1726) Karol I Albrecht (1726–1745) Maksymilian III Józef (1745–1777) Karol II Teodor (1777–1799) Maksymilian IV Józef (1799–1805) Królowie Bawarii Maksymilian I Józef (1805–1825) Ludwik I (1825–1848) Maksymilian II (1848–1864) Ludwik II (1864–1886) Otton I (1886–1913) Ludwik III (1913–1918)