Ebrahim Ra’isi

Ebrahim Ra’isi
	(c) Mehr News Agency, CC BY 4.0
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1960 ; Meszhed
	8. Prezydent Islamskiej Republiki Iranu
Okres	od 3 sierpnia 2021
Przynależność polityczna	Stowarzyszenie Duchowieństwa Bojowego
Poprzednik	Hasan Rouhani

Ebrahim Ra’isi, właściwie Ebrahim Ra’isolsadati (ur. 14 grudnia 1960 w Meszhedzie) – irański duchowny szyicki, ajatollah i polityk konserwatywny, członek Zgromadzenia Ekspertów, w latach 2019-2021 r. Główny Sędzia – zwierzchnik irańskiego wymiaru sprawiedliwości. Od 3 sierpnia 2021 r. prezydent Iranu.

Dwukrotnie kandydował na prezydenta Iranu. Po raz pierwszy startował w wyborach prezydenckich w Iranie w 2017 r., w których zajął drugie miejsce, przegrywając z urzędującym prezydentem Hasanem Rouhanim. Zwyciężył w wyborach prezydenckich w 2021 roku.

Życiorys

Jest synem szyickiego duchownego, jednak we wczesnym dzieciństwie stracił ojca. Ukończył szyickie seminarium duchowne w Ghom, gdzie kształcił się m.in. pod kierunkiem ajatollaha Haszemiego Szahrudiego oraz Alego Chameneiego^[1].

Działalność po rewolucji islamskiej

Po rewolucji islamskiej, zauważony przez ajatollaha Mohammada Behesztiego, w 1980 r. został zastępcą prokuratora w Karadżu, a następnie także w Hamadanie; mimo odległości dzielącej oba miasta pełnił w nich obowiązki równocześnie. W 1985 r. powierzono mu stanowisko zastępcy prokuratora Trybunału Rewolucyjnego w Teheranie^[1]. Był jednym z odpowiedzialnych za masowe egzekucje więźniów politycznych w Iranie w 1988 r.^[2]^[3]

Po śmierci Najwyższego Przywódcy Iranu Ruhollaha Chomejniego został prokuratorem generalnym w Teheranie, natomiast w 1994 r. powierzono mu kierowanie antykorupcyjną Organizacją Inspektoratu Państwowego. W 2014 r. został irańskim prokuratorem generalnym, natomiast w 2016 r. Najwyższy Przywódca Iranu Ali Chamenei mianował go przewodniczącym fundacji religijnej Astan Ghods Razawi i strażnikiem świątyni imama Rezy w Maszhadzie^[1]. W tym samym roku Ra’isi został członkiem Zgromadzenia Ekspertów^[1]. Od 2021 r. Raisi łączył te funkcje ze stanowiskiem prokuratora Specjalnego Sądu Duchownego, zajmującego się sądzeniem szyickich duchownych^[4].

Kandydat na prezydenta Iranu (2017)

(c) Tasnim News Agency, CC BY 4.0

Wiec wyborczy Ebrahima Raisi'ego, Teheran, 29 kwietnia 2017

W kwietniu 2017 r. mało dotąd znany opinii publicznej^[1] Ra’isi ogłosił start w planowanych na 19 maja wyborach prezydenckich w Iranie^[2]. Uzyskał najwięcej głosów w wewnętrznych wyborach w konserwatywnej koalicji, Ludowym Froncie Sił Rewolucji Islamskiej^[2]. Ogłaszając start, zaprezentował się jednak jako kandydat niezależny^[1]. Swoją kampanię wyborczą prowadził głównie w mniejszych miastach i na wsi, kierując ją do ludności uboższej i bardziej religijnej. Zapowiadał walkę z korupcją, niwelowanie nierówności społecznych i pomoc dla ubogich, utworzenie milionów nowych miejsc pracy dzięki „dżihadystowskiemu zarządzaniu”. Krytykował porozumienie Iranu z państwami zachodnimi w sprawie programu nuklearnego, popierał wspieranie szyickich organizacji paramilitarnych walczących w Iraku i w wojnie domowej w Syrii. Jako rozwiązanie bieżących gospodarczych problemów kraju wskazywał "ducha rewolucyjnego"^[3].

15 maja inny kandydat konserwatywny, Mohammad Bagher Ghalibaf, wycofał się z wyborów, deklarując poparcie dla Ra’isiego, którego popularność znacząco wzrosła w poprzednich tygodniach^[5]. Kandydatura Ra’isiego cieszyła się poparciem Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej oraz podległego mu Związku Mobilizacji Uciemiężonych, a prawdopodobnie sprzyjał jej także Najwyższy Przywódca Ali Chamenei^[3].

Ostatecznie Ra'isi zajął w wyborach drugie miejsce, uzyskując poparcie 15,8 mln Irańczyków i przegrywając z urzędującym prezydentem Hasanem Rouhanim, którego poparło ponad 23 mln wyborców, tj. 57% uprawnionych do głosowania^[6].

Dalsza kariera polityczna

Po przegranych wyborach pozostał czynnym politykiem, regularnie występując z krytyką polityki Hasana Rouhaniego, domagając się konserwatywnego kursu w polityce wewnętrznej i bardziej konfrontacyjnego w polityce zagranicznej. Był wymieniany jako możliwy kandydat na kolejnego Najwyższego Przywódcę Iranu po śmierci Alego Chameneiego^[7]^[4].

W 2019 r. otrzymał nominację na Głównego Sędziego Iranu – zwierzchnika całego krajowego wymiaru sprawiedliwości^[8]. W tym samym roku znalazł się wśród najwyższych irańskich urzędników państwowych objętych sankcjami USA^[8].

Wybory w 2021

W 2021 gdy kończyła się druga i ostatnia kadencja Hasana Rouhaniego, Ebrahim Ra'isi po raz kolejny wystartował w wyborach prezydenckich. W czerwcowych wyborach prezydenckich zdobył 61,95 % głosów, wygrywając w pierwszej turze. Urząd objął 3 sierpnia 2021^[9].

Życie prywatne

Jego żoną jest Dżamile Alamhoda, córka Ahmada, głównego imama meczetu piątkowego w Meszhedzie, wykładowczyni uniwersytetu Męczennika Behesztiego w Teheranie^[10].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f What you need to know about presidential candidate Ebrahim Raisi, theiranproject.com [dostęp 2017-05-20] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Saeed KamaliS.K. Dehghan Saeed KamaliS.K., Conservative cleric Ebrahim Raisi enters Iran's presidential race, „The Guardian”, 9 kwietnia 2017, ISSN 0261-3077 [dostęp 2017-05-20] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ThomasT. Erdbrink ThomasT., Iran Has Its Own Hard-Line Populist, and He’s on the Rise, „The New York Times”, 18 maja 2017, ISSN 0362-4331 [dostęp 2017-05-20] .
↑ ^a ^b Ebrahim Raisi: The cleric who could end Iranian hopes for change, web.archive.org, 19 lipca 2020 [dostęp 2021-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-19] .
↑ BozorgmehrB. Sharafedin BozorgmehrB., Iran: Tehran Mayor Qalibaf Withdraws, Backs Hardliner Raisi For President, thewire.in [dostęp 2017-05-20] (ang.).
↑ Hassan Rouhani wins Iran's presidential election, aljazeera.com [dostęp 2017-05-20] .
↑ DexterD. Filkins DexterD., The Twilight of the Iranian Revolution, The New Yorker [dostęp 2021-06-19] (ang.).
↑ ^a ^b US puts new sanctions on Iranian supreme leader’s inner circle, aljazeera.com [dostęp 2021-06-19] (ang.).
↑ Ebrahim Raisi zaprzysiężony na prezydenta Iranu. bankier.pl, 5 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-06].
↑ پايگاه خبری، تحلیلی رویداد۲۴, ناگفته‌های همسر رئیسی از رئیسی | رویداد24, fa [dostęp 2021-06-19] (pers.).

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f What you need to know about presidential candidate Ebrahim Raisi, theiranproject.com [dostęp 2017-05-20] (ang.).

[:1-2] Saeed KamaliS.K. Dehghan Saeed KamaliS.K., Conservative cleric Ebrahim Raisi enters Iran's presidential race, „The Guardian”, 9 kwietnia 2017, ISSN 0261-3077 [dostęp 2017-05-20] (ang.).

[:2-3] ThomasT. Erdbrink ThomasT., Iran Has Its Own Hard-Line Populist, and He’s on the Rise, „The New York Times”, 18 maja 2017, ISSN 0362-4331 [dostęp 2017-05-20] .

[:4-4] Ebrahim Raisi: The cleric who could end Iranian hopes for change, web.archive.org, 19 lipca 2020 [dostęp 2021-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-19] .

[5] BozorgmehrB. Sharafedin BozorgmehrB., Iran: Tehran Mayor Qalibaf Withdraws, Backs Hardliner Raisi For President, thewire.in [dostęp 2017-05-20] (ang.).

[6] Hassan Rouhani wins Iran's presidential election, aljazeera.com [dostęp 2017-05-20] .

[7] DexterD. Filkins DexterD., The Twilight of the Iranian Revolution, The New Yorker [dostęp 2021-06-19] (ang.).

[:5-8] US puts new sanctions on Iranian supreme leader’s inner circle, aljazeera.com [dostęp 2021-06-19] (ang.).

[9] Ebrahim Raisi zaprzysiężony na prezydenta Iranu. bankier.pl, 5 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-06].

[10] پايگاه خبری، تحلیلی رویداد۲۴, ناگفته‌های همسر رئیسی از رئیسی | رویداد24, fa [dostęp 2021-06-19] (pers.).

[b-11] Republika Chińska (Tajwan) jest uznawana przez 13 państw członkowskich ONZ oraz Stolicę Apostolską.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[A]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne