Ed Harris
(c) Gage Skidmore, CC BY-SA 3.0 Ed Harris (2017) | |
Imię i nazwisko | Edward Allen Harris |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 28 listopada 1950 |
Zawód | aktor, reżyser, producent filmowy, scenarzysta |
Współmałżonek | Amy Madigan |
Lata aktywności | od 1976 |
Ed Harris (właściwie Edward Allen Harris; ur. 28 listopada 1950 w Englewood) – amerykański aktor, reżyser, producent filmowy i scenarzysta. Czterokrotnie nominowany do Oscara, za role w filmach: Apollo 13, Truman Show (za tę rolę otrzymał w 1999 nagrodę Złoty Glob), Pollock i Godziny. Oprócz występowania w filmach często gra i reżyseruje w teatrze.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w Englewood Hospital w Englewood[1] w stanie New Jersey jako syn Margaret (z domu Sholl), agentki biura podróży[2], i Roberta L. „Boba” Harrisa (1922-2014), który śpiewał z chórem Freda Waringa i pracował w księgarni Art Institute of Chicago[3]. Wychowywał się rodzinie klasy średniej prezbiterian[4] w Tenafly w New Jersey z dwoma braćmi – Paulem i Robertem. W 1969 roku ukończył Tenafly High School, gdzie grał w drużynie futbolowej, pełniąc funkcję kapitana drużyny w swoim ostatnim roku. Trenował lekkoatletykę na Uniwersytecie Columbia[1]. W 1971 wraz z rodziną przeniósł się do Nowego Meksyku, odkrywając zainteresowanie aktorstwem w różnych sztukach teatralnych. Studiował dramat na University of Oklahoma. Po kilku udanych rolach w lokalnych teatrach, przeprowadził się do Los Angeles i zapisał się do California Institute of the Arts[1], gdzie spędził dwa lata i ukończył z tytułem licencjata sztuk pięknych w 1975 roku.
Kariera
W Pasadena Repertory Theatre grał w światowej premierze sztuki Thomasa Rickmana Baalam w The Hotel Carver w Pasadena (1975) i w spektaklu Kingdom of Earth Tennessee Williamsa w West Coast (1976) w roli Lota. Pojawił się po raz pierwszy na Off-Broadwayu jako Eddie w przedstawieniu Chora miłość (Fool for Love) w Circle Repertory Theatre (1983), a na Broadwayu debiutował jako Fred Small w widowisku Kamienie szlachetne (Precious Sons) w Longacre Theatre (1986).
Karierę ekranową rozpoczął pod koniec lat 70. w dreszczowcu medycznym Michaela Crichtona Śpiączka (Coma, 1978) z Michaelem Douglasem i dramacie Granica (Borderline, 1980) u boku Charlesa Bronsona. Jednak pierwszym dużym filmowym występem była kreacja Williama „Billy’ego” Davisa, króla renesansowej trupy motocyklowej (rola wzorowana na królu Arturze) w filmie fantastycznonaukowym George’a A. Romero Rycerze na motorach (Knightriders, 1981). W dramacie Agnieszki Holland Zabić księdza (To Kill a Priest, 1988) wcielił się w postać oficera SB, który dostaje zadanie zlikwidowania duchownego. Współpracę z polską reżyserką Harris kontynuował w późniejszych latach występując w jej kolejnych filmach: Trzeci cud (The Third Miracle, 1999) i Kopia mistrza (Copying Beethoven, 2006), gdzie zagrał Ludwiga van Beethovena[5].
Pierwszą nominację do Oscara otrzymał w roku 1995 za drugoplanową rolę zarządzającego kosmiczną operacją dyrektora NASA – Gene’a Kranza w dramacie Rona Howarda Apollo 13 (1995). Trzy lata potem wcielił się w twórcę tytułowego programu telewizyjnego w tragikomedii Petera Weira Truman Show (The Truman Show, 1998), a rola ta przyniosła mu drugą nominację do Oscara[5].
W 2000 roku zadebiutował jako reżyser biograficznego filmu Pollock, gdzie zagrał słynnego amerykańskiego malarza Jacksona Pollocka. Tytułowa rola przyniosła mu też nominację do Oscara w kategorii „Najlepszy aktor pierwszoplanowy”[5]. W 2008 ponownie stanął po drugiej kamery reżyserując western Appaloosa na podstawie powieści Roberta B. Parkera.
W dramacie Stephena Daldry’ego Godziny (The Hours, 2002), inspirowanym powieścią Virginii Woolf Pani Dalloway, zagrał drugoplanową, ale zapadającą w pamięć kreację umierającego na AIDS homoseksualnego poety przyniosła mu kolejną nominację do Oscara[5]. W dramacie wojennym Jeana Jacques’a Annauda Wróg u bram (Enemy at the Gates, 2001) wystąpił w roli niemieckiego szlachcica walczącego w szeregach hitlerowskiej armii w czasie bitwy pod Stalingradem. Można go było także oglądać w serialu HBO Empire Falls (2005), dreszczowcu Davida Cronenberga Historia przemocy (2005) oraz usłyszeć jako dyrektora kontroli misji w filmie fantastycznonaukowym Alfonso Cuaróna Grawitacja (Gravity, 2013). W amerykańskim serialu telewizyjnym Westworld (2015-2019) występuje jako „czarny charakter” Man in Black.
Życie prywatne
Żonaty z aktorką Amy Madigan, z którą ma córkę Lily Dolores.
Filmografia
- Śpiączka (Coma, 1978)
- Pierwszy krok w kosmos (The Right Stuff, 1983)
- Miejsca w sercu (Places in the Heart, 1984)
- Słodkie marzenia (Sweet Dreams, 1985)
- Kryptonim „Szmaragd” (Code Name: Emerald, 1985)
- Walker (Walker, 1987)
- Zabić księdza (To Kill a Priest, 1988)
- Szalony Megs (Jacknife, 1989)
- Otchłań (The Abyss, 1989)
- Glengarry Glen Ross (1992)
- Firma (The Firm, 1993)
- Porcelanowy księżyc (China Moon, 1994)
- Apollo 13 (1995)
- Nixon (1995)
- Twierdza (The Rock, 1996)
- Truman Show (The Truman Show, 1998)
- Mamuśka (Stepmom, 1998)
- Trzeci cud (The Third Miracle, 1999)
- Pollock (2000, także reżyseria)
- Wróg u bram (Enemy at the Gates, 2001)
- Piękny umysł (A Beautiful Mind, 2001)
- Godziny (The Hours, 2002)
- Radio (2003)
- Piętno (The Human Stain, 2003)
- Historia przemocy (A History of Violence, 2005)
- Kopia mistrza (Copying Beethoven, 2006)
- Skarb narodów: Księga tajemnic (National Treasure: Book of Secrets, 2007)
- Ślady zbrodni (Cleaner), 2007)
- Appaloosa (2008, także scenariusz i reżyseria)
- Call of Duty: Black Ops (2010) jako Jason Hudson (głos)
- Virginia i jej problemy (Virginia, 2010)
- Niepokonani (The Way Back, 2010) jako Mister Smith
- To cały ja (That’s What I Am 2011) jako pan Simon
- Człowiek na krawędzi (Man on a Ledge, 2012) jako David Englander
- Sztanga i cash (Pain & Gain, 2013) jako Ed Du Bois
- Phantom (2013) jako Dmitri „Demi” Zubov
- Snowpiercer: Arka przyszłości (Snowpiercer, 2013) jako Minister Wilford
- Sweetwater (2013) jako szeryf Cornelius Jackson
- Oblicze miłości (2013) jako Tom Young / Garret Mathis
- Grawitacja (2013) jako Mission Control (głos)
- Samoloty 2 (Planes: Fire & Rescue, 2014) jako Blade Ranger (głos)
- Frontera (2014) jako Roy McNary
- Anarchia (Cymbeline, 2015) jako King Cymbeline
- Nocny pościg (Run All Night, 2015) jako Shawn Maguire
- The Adderall Diaries (2015) jako Neil Elliott
- W niepewnym boju (In Dubious Battle, 2016) jako Joy
- Zasady nie obowiązują (Rules Don't Apply, 2016) jako pan Bransford
- A Crooked Somebody (2017)
- Mother! (2017) jako Man
- Kodachrome (2017) jako Ben Ryder
- Geostorm (2017) jako Leonard Dekkom
- The Last Full Measure (2019) jako Ray Mott
- Niezłomni (2020) jako generał Patton
- Córka (The Lost Daughter, 2021) jako Lyle
Nagrody
- Złoty Glob 1999: Truman Show (Najlepszy Aktor Drugoplanowy)
Przypisy
- ↑ a b c Ed Harris (28 de Novembro de 1950) (port.). Filmow. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ Ed Harris Biography (1950-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ Mike Barnes (2014-02-16): Bob L. Harris, Father of Actor Ed Harris, Dies at 91 (ang.). The Hollywood Reporter. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ Cindy Pearlman (2000-02-06): Love the sinner: Harris repents for 'money' roles (ang.). Chicago Sun-Times. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ a b c d Ed Harris (wł.). MYmovies.it. [dostęp 2018-01-27].
Linki zewnętrzne
- Ed Harris w bazie IMDb (ang.)
- Ed Harris w bazie Notable Names Database (ang.)
- Ed Harris w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
Autor: User:Bryan Derksen, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Stylized silhouette of the Golden Globe award, for use as an icon.
(c) Gage Skidmore, CC BY-SA 3.0
Ed Harris speaking at the 2017 San Diego Comic-Con International in San Diego, California.