Ed Lewis (wrestler)
 Ed Lewis (1947) | |
| Imię i nazwisko | Robert Herman Julius Friedrich |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 30 czerwca 1891 |
| Data i miejsce śmierci | 8 sierpnia 1966 |
| Współmałżonek | Elaine Tomaso Friedrich[1] |
| Kariera profesjonalnego wrestlera | |
| Pseudonimy ringowe | Ed Lewis |
| Wzrost | 178 cm[2] |
| Masa ciała | 120 kg[2] |
| Zapowiadany z | |
| Debiut | 10 czerwca 1913 |
| Emerytura | 1937-1941, |
Robert Herman Julius Friedrich (ur. 30 czerwca 1891 w Nekoosie, zm. 8 sierpnia 1966 w Muskogee) – amerykański wrestler, czterokrotny posiadacz oryginalnego mistrzostwa świata i jeden z trzech najbardziej wpływowych organizatorów walk wrestlerskich w latach 20. XX wieku, którzy współpracowali ze sobą tworząc grupę o nazwie Gold Dust Trio.
Życiorys
Robert Herman Julius Friedrich urodził się 30 czerwca 1891 w Nekoosie w stanie Wisconsin[4]
Twierdził, że uprawia zapasy od 14 roku życia, ale jego pierwsza udokumentowana walka miała miejsce 10 czerwca 1913 w Galesburg w stanie Illinois. Występował wtedy pod swoim prawdziwym imieniem, Bob Friedrich. Wkrótce przyjął Pseudonim ringowy Ed Lewis ku czci zmarłemu w 1899 wrestlerowi Evanowi Lewisowi. Przyjął też pseudonim Strangler, czyli z angielskiego Dusiciel, którym również posługiwał się Evan Lewis[4]. Jego finisherem był headlock[5], w jego wersji zwany Strangle Hold[3]. Lewis mówił dziennikarzom, że często praktykuje ten chwyt na drewnianej głowie, wewnątrz której znajdują się mocne stalowe sprężyny, i teoretycznie mógłby rozłupać przeciwnikowi czaszkę[5].
18 września 1913 pokonał Dr. B.F. Rollera w walce typu Two-out-of-three falls match o mistrzostwo American Heavyweight, a 13 grudnia 1920 w Nowym Jorku pokonał panującego wówczas mistrza świata Joe Stechera w walce o World Heavyweight Wrestling Championship[4]. U schyłku swojej kariery był łącznie czterokrotnym posiadaczem tego tytułu[6]. Jego menedżerem był Billy Sandow. W latach 20 XX wieku Lewis, Sandow i Toots Mondt współpracowali ze sobą i stali się najbardziej wpływowymi organizatorami walk wrestlerskich w Stanach Zjednoczonych. Nazywano ich Gold Dust Trio. 20 września 1934 Lewis stoczył walkę o oryginalne mistrzostwo świata przeciwko Jimowi Londosowi na stadionie Wrigley Field w Chicago, przed widownią liczącą około 35 tysięcy osób. W tamtych czasach była to jedna z najliczniejszych widowni na wydarzeniu związanym z wrestlingiem. Z czasem Lewis zaczął ślepnąć z powodu jaglicy, co było bezpośrednią przyczyną podjęcia przez niego decyzji o przejściu na emeryturę w 1937. Mimo prawnie stwierdzonej niepełnosprawności wzrokowej, powrócił do zawodu w 1941, w wieku pięćdziesięciu lat. Stoczył co najmniej 47 walk w 1942 i ponad 100 w 1943. Jego ostatnia walka miała miejsce 21 stycznia 1948 w Honolulu w stanie Hawaje. Po zakończeniu kariery wrestlera został ambasadorem dobrej woli National Wrestling Alliance i odgrywał rolę menedżera w wrestlingu. W końcu całkowicie stracił wzrok[4].
Zmarł 8 sierpnia 1966 w Muskogee w stanie Oklahoma. Został pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington[1].
Mistrzostwa i osiągnięcia
- American Wrestling Association (Boston)
- AWA World Heavyweight Championship (2 razy)
- Championship Wrestling from Florida
- NWA Florida Heavyweight Championship (1 raz)
- Midwest Wrestling Association (Kansas)
- MWA World Heavyweight Championship (Kansas) (1 raz)
- Midwest Wrestling Association (Ohio)
- MWA World Heavyweight Championship (Ohio) (1 raz)
- New York State Athletic Commission
- NYSAC World Heavyweight Championship (1 raz)
- World Wrestling Entertainment
- WWE Hall of Fame (2016)
- Inne mistrzostwa
- American Heavyweight Championship (1 raz)
- World Heavyweight Championship (AWA) (2 razy)
- World Heavyweight Wrestling Championship (4 razy)[2]
- Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
- Wprowadzony w 2002[7]
- Wrestling Observer Newsletter
- Wrestling Observer Newsletter Hall Of Fame (1996)[2]
Przypisy
- ↑ a b Ed “Strangler” Lewis, Find A Grave Memorial (ang.).
- ↑ a b c d Ed Lewis, Cagematch.net [dostęp 2019-01-29] (ang.).
- ↑ a b Ed Lewis, WWE [dostęp 2019-01-29] (ang.).
- ↑ a b c d John Grasso, Historical Dictionary of Wrestling, Scarecrow Press, 6 marca 2014, s. 176, ISBN 978-0-8108-7926-3 [dostęp 2019-01-29] (ang.).
- ↑ a b Wrestling's Forefathers, [w:] Keith Elliot Greenberg, Pro Wrestling: From Carnivals to Cable TV, Lerner Publications, 2000, s. 14-18, ISBN 978-0-8225-3332-0 [dostęp 2017-11-02] (ang.).
- ↑ World Heavyweight Title, Wrestling-Titles.com [dostęp 2019-01-25] (ang.).
- ↑ Hall Of Famers, Professional Wrestling Hall of Fame, 30 czerwca 2017 [dostęp 2019-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-30] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Profil Eda Lewisa na WWE.com
- Profile Eda Lewisa na Cagematch.net, Wrestlingdata.com, Online World of Wrestling i Internet Wrestling Database
Media użyte na tej stronie
Ed Strangler Lewis en couverture du magazine de catch Western Wrestling du 14 janvier 1947
Ed "Strangler Lewis" sur un programme de catch du 6 janvier 1942.