Eddie Johnson (1955–2020)

Eddie Johnson

Rzucający obrońca
Pełne imię i nazwisko	Edward Lee Johnson Jr.
Pseudonim	Fast Eddie
Data i miejsce urodzenia	24 lutego 1955 Ocala
Data śmierci	26 października 2020
Wzrost	188 cm
Masa ciała	82 kg
Kariera
Aktywność	1977–1987
Szkoła średnia	Lake Weir High School
College	Auburn (1973–1977)
Draft	1977, numer: 49 Atlanta Hawks
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1977–1986 Atlanta Hawks 1986 Cleveland Cavaliers 1986–1987 Rapid City Thrillers (CBA) 1987 Seattle SuperSonics

Eddie Johnson, właśc. Edward Lee Johnson Jr., pseud. „Fast Eddie” (ur. 24 lutego 1955 w Ocala na Florydzie, zm. 26 października 2020^[1]) – amerykański zawodowy koszykarz, dwukrotny uczestnik NBA All-Star Game^[2], zaliczany do składów najlepszych obrońców ligi^[3].

Wybrany z dalekim numerem w drafcie 1977, Johnson rozegrał 10 sezonów (1977–1987) w NBA w zespołach Atlanta Hawks, Cleveland Cavaliers i Seattle SuperSonics. Najlepsze lata swojej kariery spędził w zespole z Atlanty. W najbardziej udanym pod względem statystycznym sezonie (1980/81) notował średnio 19,1 punktu, 5,4 asysty, 2,4 zbiórki oraz 1,7 przechwytu^[4]. Występując w Hawks brał dwukrotnie udział w NBA All-Star Game (1980–1981), również dwukrotnie wybierano go do drugiego składu najlepszych obrońców ligi^[3]. Wyróżniała go duża szybkość prowadzenia gry oraz łatwość zdobywania punktów.

Przez lata borykał się jednak z uzależnieniem od kokainy. Z czasem jego szybkość oraz poziom gry zaczął spadać, aż w połowie sezonu 1985/86 został wymieniony do Cleveland Cavaliers, w zamian za Johnny’ego Davisa^[4]. Dograł tam sezon do końca, ale kiepska reputacja związana z jego nałogiem spowodowała, że nie mógł znaleźć pracodawcy na kolejne rozgrywki. Podjął więc decyzję o odbyciu odwyku. Wcześniej z powodu narkotyków był już kilkukrotnie zawieszany.

Po powrocie z odwyku zatrudnił się w lidze CBA, w zespole Tampa Bay Thrillers. W jego barwach notował średnio 21,9 punktu. jego znakomita postawa spowodowała, iż 23 marca 1987 roku został zatrudniony przez Seattle SuperSonics^[4]. Zanim jeszcze zasilił szeregi Sonics wystąpił w meczu gwiazd ligi CBA, otrzymując w nim tytuł MVP. Natomiast po zakończeniu zmagań ligowych otrzymał nagrodę dla najlepszego nowo-przybyłego zawodnika ligi oraz nominację do pierwszego składu najlepszych zawodników CBA. Już po jego odejściu zespół Thrillers zdobył mistrzostwo ligi.

W barwach SuperSonics rozegrał 24 spotkania sezonu 1986/87 oraz 14 play-off^[4]. Po raz kolejny jednak zawiódł, nie przechodząc testu antynarkotykowego. W związku z powyższym liga zabroniła mu już dożywotnio występów w NBA. W ten sposób zakończyła się jego sportowa kariera.

Młodszy brat Eddiego, Frank, był zawodnikiem i trenerem w NBA^[5].

Osiągnięcia

CBA

• Najlepszy nowo-przybyły zawodnik roku CBA (1987)^[6]
• MVP meczu gwiazd CBA (1987)^[7]
• Wybrany do I składu All-CBA (1987)
• Uczestnik meczu gwiazd CBA (1987)^[7]

NBA

• 2-krotny uczestnik meczu gwiazd NBA (1980-1981)^[2]
• 2-krotnie wybierany do II składu defensywnego NBA (1979-1980)^[3]
• Zawodnik tygodnia NBA (21.02.1982)^[8]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na NBA.com. stats.nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-31)]. (ang.)
• Statystyki na basketball-reference.com (ang.)
• Profil na realgm.com (ang.)