Edgar Henckel-Gaschin von Donnersmarck

Edgar Hugo Łazarz Maria Henckel von Donnersmarck

Rodzina	Henckel-Gaschin von Donnersmarck
Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1859 Siemianowice
Data i miejsce śmierci	14 maja 1939 Krowiarki
Ojciec	Hugo II Henckel von Donnersmarck
Matka	Wanda von Gaschin
Żona	Karolina zu Windisch-Grätz
Dzieci	Karol Maria Ludwik Maria Jan Maria Franciszka Ksawera Maria Waleria Małgorzata
Odznaczenia

Edgar Henckel-Gaschin von Donnersmarck, właściwie Edgar Hugo Łazarz Maria Henckel-Gaschin von Donnersmarck (ur. 17 lipca 1859 w Siemianowicach, zm. 14 maja 1939 w Krowiarkach) – hrabia, śląski magnat, od 25 listopada 1911 hrabia von Henckel-Gaschin, od 19 grudnia 1916 roku 14. wolny pan stanowy Bytomia, dziedziczny członek pruskiej Izby Panów, Kawaler Honoru Zakonu Maltańskiego.

Życiorys

Urodził się 17 lipca 1859 roku w Siemianowicach jako syn Hugona II i Wandy von Gaschin^[1][2][3]. Edgar do 1870 przebywał w rodzinnym pałacu w Siemianowicach. Uczył się w Dreźnie, Żaganiu, gimnazjum w Paczkowie, a studiował na uniwersytecie w Bonn. Następnie przybywał we Włoszech po czym wstąpił do armii, gdzie służył w 6 Pułku Huzarów, który stacjonował w Prudniku. Dalszą służbę w wojsku uniemożliwił mu upadek z konia, a podczas swojej służby został odznaczony medalem za zasługi w ratowaniu ludzi^[4].

23 października 1894 we Lwowie poślubił księżniczkę Karolinę zu Windisch-Grätz^[1][2][3][4]. 2 kwietnia 1908 odziedziczył po ojcu Brynek i Siemianowice, a także został współpanem fideikomisu bytomskiego oraz dóbr Wolfsberg, a także użytkownikiem fideikomisu Krowiarki^[2][4]. 30 sierpnia 1908 po śmierci matki stał się panem fideikomisu Krowiarki^[4]. Natomiast od 25 października 1911 każdy pan fideikomisu Krowiarki używał tytułu hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck z nadania w Donaueschingen przez króla pruskiego i cesarza Wilhelma II^[2][3][4]. Edgar od tej chwili nosił tytuł 1. hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck^[4][5]. Potomstwo Edgara używało tytułu hrabia Henckel von Donnersmarck z wyjątkiem syna Hansa^[2][3].

Podczas I wojny światowej działał w Maltańskim Czerwonym Krzyżu, gdzie organizował transport rannych za co dostał order „Patriae ac Humanitati” I klasy^[5]. 19 grudnia 1916 po śmierci Guidona von Donnersmarck został 14. wolnym panem stanowym Bytomia^[2][3][5]. W latach 1921–1936 został prezesem spółki rodzinnej „The Henckel von Donnersmarck-Beuthen Estates Limited”^[5]. Zmarł 14 maja 1939 roku w Krowiarkach, gdzie został pochowany wraz z żoną na przykościelnym cmentarzu^[1][2][3].

Rodzina

Z małżeństwa Edgara i Karoliny pochodziło sześcioro dzieci. Jego dziećmi byli^[1][3][6]:

• Karol Maria Hugo Amand Alfred Emil Łazarz (ur. 23 sierpnia 1895 w Kietrzu, zm. 26 stycznia 1940 w Hamm) – poślubił 28 października 1919 hrabiankę Marię Alicję Henckel von Donnersmarck;
• Ludwik Maria Hugo Łazarz (ur. 27 września 1896 w Saros-Patak, zm. 16 sierpnia 1918 w Laon) – kawaler;
• Franciszka Ksawera Maria Sara Ludwika Wanda Paulina Eleonora Antonina (ur. 30 września 1898 w Kietrzu, zm. 31 października 1985 w Hemau) – niezamężna;
• Hans Maria Łazarz Amand Antonii (ur. 23 grudnia 1899 w Kietrzu, zm. 15 czerwca 1993 w São Paulo) – poślubił 21 stycznia 1939 Annę Zofię von Ceising;
• Maria Waleria Wanda Laura Franciszka Paulina Eleonora Antonina (ur. 22 sierpnia 1905 w Kietrzu, zm. 1986 w São Paulo) – poślubiła 23 lipca 1925 w Krowiarkach hrabiego Aurela Dessewffy de Csernek et Tárkö;
• Małgorzata (ur. 4 października 1908 w Kietrzu, zm. 3 stycznia 1929 w Brynku) – niezamężna.

Genealogia

Zobacz też

• Henckel von Donnersmarck
• Henckel-Gaschin von Donnersmarck

Przypisy

Bibliografia

• Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarck – Kariera i fortuna rodu. Bytom: PPHU „Rococo”, 2003. ISBN 83-86293-41-1.
• Henckel von Donnersmarck (niem.). [dostęp 2008-11-07].
• Genealogia rodziny Henckel von Donnersmarck (ang.). [dostęp 2010-12-06].