Edgar Mitchell

Edgar Mitchell

Ed Mitchell

Data i miejsce urodzenia	17 września 1930 Hereford
Data i miejsce śmierci	4 lutego 2016 Lake Worth
Narodowość	amerykańska
Funkcja	pilot modułu księżycowego
Łączny czas misji kosmicznych	9 dni 1 minuta i 58 sekund
Misje	Apollo 14
Stopień wojskowy	komandor United States Navy
Odznaczenia

Edgar Mitchell i Alan Shepard podczas przygotowań do misji Apollo 14

Edgar Mitchell podczas pracy na powierzchni Księżyca

Edgar Mitchell, 2009

Edgar Dean Mitchell (ur. 17 września 1930 w Hereford, zm. 4 lutego 2016 w Lake Worth) – amerykański astronauta, szósty człowiek, który stanął na Księżycu. Komandor United States Navy.

Życiorys

Wykształcenie i służba wojskowa

Szkołę podstawową ukończył w Roswell, a średnią (Artesia High School) w mieście Artesia w stanie Nowy Meksyk. W 1952 został absolwentem Carnegie Institute of Technology, uzyskując licencjat z zarządzania. Po studiach wstąpił do Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Podstawowe przeszkolenie przeszedł w obozie szkoleniowym rekrutów w San Diego (San Diego Recruit Depot). W maju 1953 po zakończeniu kursów przygotowawczych w Officers Candidate School w Newport otrzymał stopień podporucznika marynarki, natomiast w lipcu 1954 zakończył przeszkolenie lotnicze w bazie Hutchinson w stanie Kansas, a następnie został skierowany do 29 eskadry patrolowej na Okinawie.

W latach 1957–1958 był pilotem samolotu Douglas A-3 Skywarrior w 2 eskadrze bombowców szturmowych stacjonującej na lotniskowcach USS „Bon Homme Richard” i USS „Ticonderoga”. Do 1959 był pilotem doświadczalnym w 5 eksperymentalnej eskadrze lotniczej (Air Development Squadron Five).

W 1961 po ukończeniu Podyplomowej Szkoły Marynarki Wojennej (Naval Postgraduate School) otrzymał licencjat z inżynierii lotniczej, a w 1964 obronił pracę doktorską z dziedziny aeronautyki i astronautyki na Massachusetts Institute of Technology.

W latach 1964–1965 pracował przy budowie załogowego laboratorium orbitalnego MOL (Manned Orbiting Laboratory). W 1966 w bazie lotniczej Edwards w Kalifornii ukończył Szkołę Pilotów Doświadczalnych Aeronautyki (USAF Aerospace Research Pilot School), a później był w niej instruktorem.

W październiku 1972 przeszedł do rezerwy w stopniu komandora.

Jako pilot wylatał ponad 5000 godzin, z czego 2000 na samolotach z napędem odrzutowym.

Kariera astronauty

4 kwietnia 1966 zakwalifikował się do piątej grupy astronautów NASA (NASA 5). W marcu 1969 podczas lotu Apollo 9 był członkiem załogi wspierającej, natomiast w maju 1969 był pilotem modułu księżycowego w załodze rezerwowej statku Apollo 10.

Od 31 stycznia do 9 lutego 1971 uczestniczył w misji Apollo 14. Był też pilotem załogi rezerwowej wyprawy Apollo 16.

W październiku 1972 opuścił Korpus Astronautów NASA.

Apollo 14

Start misji Apollo 14 nastąpił 31 stycznia 1971. Dowódcą wyprawy był Alan Shepard, pilotem modułu dowodzenia „Kitty Hawk” – Stuart Roosa, zaś pilotem modułu księżycowego „Antares” – Mitchell. 5 lutego Shepard i Mitchell wylądowali na powierzchni Księżyca. Roosa pozostawał w tym czasie na orbicie wokółksiężycowej, realizując program badań naukowych. Podczas pobytu na Księżycu astronauci dwukrotnie opuszczali moduł księżycowy. 5 lutego wyszli na zewnątrz na 4 godziny i 48 minut, a dzień później – na ponad 4,5 godziny. Do przemieszczania na powierzchni Srebrnego Globu wyposażenia badawczego astronauci używali transportera na kołach (Modular Equipment Transporter – MET). Podczas 33-godzinnego pobytu na Księżycu Shepard i Mitchell zebrali ok. 45 kg próbek gruntu. Transmisje z prac astronautów po raz pierwszy były zrealizowane przy użyciu telewizji kolorowej. 6 lutego lądownik księżycowy przycumował pomyślnie do modułu dowódczego. 9 lutego zaś kapsuła z astronautami wodowała na Oceanie Spokojnym w odległości około 7 kilometrów od jednostki ratowniczej – uderzeniowego okrętu desantowego USS „New Orleans”.

Po opuszczeniu NASA

W 1973 założył Institute of Noetic Sciences z siedzibą w San Francisco. Do tej organizacji, która zrzesza około 50 000 członków z całego świata, należą ludzie o różnych poglądach filozoficznych i religijnych. Na swoich spotkaniach wymieniają poglądy i prowadzą dyskusje na tematy naukowe oraz dotyczące zjawisk paranormalnych.

W latach 1974–1978 był prezesem własnej firmy Edgar Mitchell Corp. w Palm Beach na Florydzie.

Do końca życia był przewodniczącym komitetu doradczego Instytutu ds. Współpracy w Kosmosie (Institute for Cooperation in Space), założonego przez dr Carol Rosin.

UFO

Mitchell jako jeden z niewielu astronautów ujawniał informacje na temat niezidentyfikowanych obiektów latających (UFO), widzianych przez niego podczas wypraw kosmicznych. Twierdził, że jest w 90% pewny, iż wiele spośród tysięcy obiektów tego rodzaju, notowanych od lat 40. XX wieku, należy do przybyszów z innych planet^[1].

W 2008 powiedział w audycji radiowej: „Przebywałem w kręgach wojskowych i wywiadowczych, które wiedzą, że byliśmy odwiedzani”^[2].

Odznaczenia i nagrody

• Prezydencki Medal Wolności (1970)
• Medal Marynarki Wojennej za Wybitną Służbę
• NASA Distinguished Service Medal
• NASA Group Achievement Award – trzykrotnie
• Navy Astronaut Wings
• Doktoraty honorowe
  • Uniwersytet Stanu Nowy Meksyk
  • Uniwersytet w Akronie
  • Carnegie Mellon University
  • Embry–Riddle Aeronautical University
• Medal Miasta Nowy Jork (Medal of the City of New York)
• Nagroda im. Johna F. Kennedy'ego za eksplorację kosmosu (John F. Kennedy Award for Space Exploration)
• Złoty Medal Klubu Odkrywców
• Nagroda Uniwersytetu Drexela w Dziedzinie Inżynierii i Nauki za badania świadomości (Drexel University Engineering and Science Award for Explorations in Consciousness) (1974)
• Wprowadzenie do Kosmicznego Panteonu Sławy (Space Hall of Fame) (1979)
• Nagroda Lowella Thomasa za eksplorację świadomości ludzkiej (Lowell Thomas Award for Explorations in Human Consciousness) (1980)
• Wprowadzenie do Panteonu Sławy Astronautów Stanów Zjednoczonych (United States Astronaut Hall of Fame) (1995)
• Nominacja do Pokojowej Nagrody Nobla (2005)

Publikacje książkowe

• Psychic Exploration: A Challenge for Science, 1974, ISBN 0-399-11342-8
• The Way of the Explorer, 1996, ISBN 1-57270-019-X

Dane lotu

Zobacz też

• grupy i oddziały astronautów
• alfabetyczna lista astronautów

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Biografia na stronie NASA (ang.)
• Biogram na stronie Spacefacts (ang.)