Edmund Ścibor-Rylski

Edmund Ścibor-Rylski
kapitan piechoty
Pełne imię i nazwisko

Edmund Stanisław-Kostka Ścibor-Rylski

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1867
Wielopole

Data i miejsce śmierci

28 sierpnia 1914
pod Zaleszczykami

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png C. K. Armia

Jednostki

90 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

podpis
Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
Narodowość

polska

Rodzice

August, Ludmiła

Krewni i powinowaci

Wincenty (dziadek), Maria, Kazimiera, Witold, Olga, Stanisław, Stefan, Zofia (rodzeństwo)

Edmund Stanisław-Kostka Ścibor-Rylski[a] herbu Ostoja (ur. 27 lipca 1867 w Wielopolu, zm. 28 sierpnia 1914 pod Zaleszczykami) – kapitan piechoty cesarskiej i królewskiej Armii, urzędnik.

Życiorys

Edmund Stanisław-Kostka Ścibor-Rylski urodził się 27 lipca 1867 w Wielopolu[1][2][3]. Był wnukiem Wincentego Ścibora-Rylskiego (zm. 1885, powstaniec listopadowy[4], właściciel ziemski) oraz synem Augusta (1841–1902, powstaniec styczniowy, właściciel ziemski, urzędnik) i Ludmiły z domu Leszczyńskiej[2][3]. Jego rodzeństwem byli Maria (ur. 1866), Kazimiera (1869–1871), Witold (1871–1926, oficer, wojskowy), Olga (1873–1898), Stanisław (1875-1916, także oficer C. K. Armii)[5], Józef Stefan wzgl. Stefan (ur. 1875)[6][7][8][9][2], Zofia (ur. 1883, zamężna z Aleksandrem Sahankiem, synem Adolfa; był świadkiem na ślubie siostry 22 listopada 1902)[10]. Początkowo jego rodzina zamieszkiwała w majątku Wielopole pod Zagórzem, po czym przeprowadziła się do Lwowa, gdzie rodzeństwo podjęło naukę szkolną[2]. W 1885 Edmund Ścibor-Rylski zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Przemyślu[1].

Został oficerem C. K. Armii. Mianowany podporucznikiem piechoty, początkowo bez określenia rangi[11][12], potem ustalono z dniem 1 listopada 1892[13]. Później awansowany na stopień porucznika piechoty z dniem 1 maja 1896[14]. Był oficerem zawodowym 90 pułku piechoty z Jarosławia[15]. Około 1897 jako były oficer zawodowy w stopniu porucznika został przeniesiony do rezerwy i do 1914 pozostawał z przydziałem do macierzystego 90 pułku piechoty[16][17][18][19]. W tym okresie został awansowany na stopień kapitana w rezerwie piechoty z dniem 1 listopada 1909[20].

Około 1893 otrzymał tytuł szambelana (podkomorzy)[21][7][3]. 18 października 1902 został wybrany we Lwowie członkiem komisji rewizyjnej po uchwaleniu likwidacji sądowej garbarni akcyjnej z Rzeszowa[22]. Przy C. K. Sądzie Obwodowym w Rzeszowie był asesorem ze stanu kupieckiego do senatu dla spraw handlowych z tytułem radcy cesarskiego[23][24][25][26]. Był jednym z cenzorow filii Banku Austro-Węgierskiego w Rzeszowie[27]. Do 1914 był dyrektorem Towarzystwa Zaliczkowego i Kredytowego w Rzeszowie[28][29][30][31][32][33]. Od około 1910 do 1914 był członkiem Rady c. k. powiatu rzeszowskiego, wybrany z grup większych posiadłości, pełnił funkcję zastępcy członka wydziału[29][30][31][32][34]. Do 1914 był członkiem komisji rewizyjnej Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie[35][36][37]. Był członkiem rzeszowskiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[38].

W Rzeszowie zamieszkiwał przy ulicy 3 Maja 10[3]. Jego żona pochodziła z rodu Leszczyńskich herbu Korczak[3].

Podczas I wojny światowej zmarł na froncie 28 sierpnia 1914[33] pod Zaleszczykami[3]. W ewidencji wojskowej z 1916 nadal figurował jako kapitan w rezerwie 90 pułku piechoty[39]. Jego brat Stanisław także zmarł na polu walki podczas I wojny światowej, również jako kapitan piechoty w szeregach C. K. Armii (w czerwcu 1916)[40][41].

Odznaczenia

Uwagi

  1. W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Edmund Ritter Rylski von Gross Scibor”, potem jako „Edmund Ritter Rylski”.

Przypisy

  1. a b Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Przemyślu za rok szkolny 1894. Przemyśl: 1894, s. 145.
  2. a b c d Jerzy Tarnawski. Wielopolanin z afrykańskim epizodem. „Verbum”, s. 18-19, Nr 2 (50) z 24 lutego 2008. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu. 
  3. a b c d e f Franciszek Kotula: Tamten Rzeszów czyli wędrówka po zakątkach i historii miasta. Rzeszów: Mitel, 2003, s. 166. ISBN 83-89473-05-4.
  4. † Wincenty Ścibor-Rylski. „Echo z nad Sanu”, s. 3, Nr 6 z 7 czerwca 1885. 
  5. CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1889/1890 (zespół 7, sygn. 9). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 230.
  6. CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1891/1892 (zespół 7, sygn. 13). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 38.
  7. a b Kronika. „Głos Rzeszowski”. Nr 47, s. 2, 23 listopada 1902. 
  8. Edmund Rylski. Podziękowanie. „Głos Rzeszowski”. Nr 48, s. 3, 30 listopada 1902. 
  9. Jerzy Tarnawski. Mieszkańcy parafii zagórskiej w powstaniu styczniowym. „Verbum”. Nr 1 (49), s. 12, 27 stycznia 2008. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu. 
  10. Księga małżeństw 1888–1905 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 197.
  11. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1891. Wiedeń: 1891, s. 256.
  12. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1892. Wiedeń: 1892, s. 253.
  13. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1893. Wiedeń: 1893, s. 254.
  14. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1897. Wiedeń: 1896, s. 262.
  15. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1891. Wiedeń: 1891, s. 485.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1892. Wiedeń: 1892, s. 488.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1893. Wiedeń: 1893, s. 498.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1894. Wiedeń: 1894, s. 508.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1895. Wiedeń: 1895, s. 484.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1896. Wiedeń: 1895, s. 502.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1897. Wiedeń: 1896, s. 544.
  16. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1898. Wiedeń: 1897, s. 297, 547.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1899. Wiedeń: 1898, s. 549.
  17. a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1900. Wiedeń: 1899, s. 567.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1901. Wiedeń: 1900, s. 575.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 581.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 577.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 581.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 589.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 597.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1907. Wiedeń: 1906, s. 605.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 613.
  18. a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 631.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 637.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 643.
  19. a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1912. Wiedeń: 1911, s. 647.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1913. Wiedeń: 1912, s. 683.
    Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1914. Wiedeń: 1914, s. 559.
  20. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 362.
  21. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1894. Wiedeń: 1894, s. 256.
  22. Kronika. Garbarnia akcyjna. „Głos Rzeszowski”. Nr 28, s. 2, 23 sierpnia 1914. 
  23. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 202.
  24. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 218.
  25. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 218.
  26. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 226.
  27. Skorowidz przemysłowo-handlowy Królestwa Galicyi. Lwów: 1912, s. 906.
  28. a b Kronika. „Głos Rzeszowski”. Nr 34, s. 2, 21 sierpnia 1910. 
  29. a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 406, 407.
  30. a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 408.
  31. a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 460.
  32. a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 466, 467.
  33. a b Kronika. Kronika żałobna. „Głos Rzeszowski”. Nr 2, s. 3, 2 stycznia 1916. 
  34. Kronika. „Głos Rzeszowski”. Nr 3, s. 3, 9 stycznia 1916. 
  35. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 100.
  36. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 1072.
  37. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1084.
  38. Sprawozdanie z czynności Wydziału Polskiego Towarzystwa Gimnast. "Sokół" w Rzeszowie za rok 1912. Rzeszów: 1913, s. 12.
  39. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 113, 449.
  40. Offiziere. „Verlustliste”. Nr 443, s. 4, 20 lipca 1916 (niem.). 
  41. Kronika. Kronika żałobna. „Głos Rzeszowski”. Nr 2, s. 3, 25 czerwca 1916. 
  42. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 203.
  43. Odznaczenia. „Nowa Reforma”. Nr 373, s. 1, 18 sierpnia 1910. 

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Ord.Franz.Joseph-CAV.png
Autor: LuigiXIV, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere dell'Ordine Imperiale di Francesco Giuseppe (Austria)
AUT KuK Friedensbande BAR.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka: wstążka dla części odznaczeń cywilnych oraz niektórych odznaczeń wojskowych nadawanych w czasie pokoju (Friedensbande) dla odznaczeń austro-węgierskich:
Signature of Edmund Ścibor-Rylski (1902-11-22).jpg
Podpis Edmunda Ścibor-Rylskiego (22 listopada 1902)
AUT Franz Joseph 50 years of reign - Military Medal.svg
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Military Medal for 50 years of reign of Emperor Franz Joseph (=Signum Memoriae)