Edmund Bakuniak
Edmund Henryk Bakuniak (ur. 24 maja 1923 w Podzamczu, zm. 22 sierpnia 2011[1]) – profesor nauk rolniczych o specjalności ochrona roślin[2], żołnierz Armii Krajowej (ps. Jeż)[1].
Życiorys
W czasie II wojny światowej był żołnierzem 1 kompanii, I batalionu, 24 pułku 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty w stopniu porucznika[1], ps. „Jeż”[3].
Po wojnie w 1950 ukończył studia na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu, w 1978 otrzymał tytuł profesora[2].
Za zasługi wojenne odznaczony był Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska Polskiego, Krzyżem Partyzanckim, a także Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006) – za wybitne zasługi w działalności na rzecz niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za pracę społeczną w środowiskach kombatanckich[4], Złotą Odznaką Honorową „Za zasługi dla Warszawy”, Srebrnym Medalem Opiekuna Miejsce Pamięci Narodowej[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Nekrolog (pol.). [dostęp 2011-08-24].
- ↑ a b Prof. dr hab. Edmund Bakuniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2011-08-24].
- ↑ Katalog Biblioteki Jagiellońskiej (pol.). [dostęp 2011-08-24].
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 43, poz. 460
Bibliografia
- Bakuniak Edmund Henryk, w: Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny, t. 1 A-G, Warszawa : Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1998, s. 55 ISBN 83-905295-4-8 ISBN 83-905295-5-6
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Chemnitzer, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złota odznaka honorowa Za Zasługi dla Warszawy, egzemplarz nadany w 1979 roku.
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Baretka: Krzyż Partyzancki
Baretka Srebrnego Medalu Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej
Baretka: Brązowy Medal Wojska Polskiego