Edmund Leopold de Rothschild
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Edmund Leopold de Rothschild (ur. 2 stycznia 1916 w Londynie, zm. 17 stycznia 2009) – angielski finansista żydowskiego pochodzenia, członek słynnej bankierskiej rodziny Rothschildów działającej na terenach Anglii, brytyjski major i szlachcic.
Był drugim dzieckiem i najstarszym synem Lionela Nathana Rotschilda (1882–1942) oraz Marie Louise Eugénie de Rothschild née Beer (1892–1975). Studiował w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge, po ukończeniu którego podróżował po świecie[1]. Po powrocie do kraju podjął pracę w N M Rothschild & Sons – prywatnym Banku Inwestycyjnym rodziny Rothschildów. W trakcie II wojny światowej służył w armii brytyjskiej. Początkowo brał udział w walkach we Francji jako oficer artylerii, później w stopniu majora dołączył do nowo sformowanej Brygady Żydowskiej[2].
W maju 1946 został zdemobilizowany i powrócił do pracy w rodzinnym banku. Po śmierci ojca w 1942 został współwłaścicielem firmy. Prowadzony przez wujka Anthony'ego Gustava Rothschilda odegrał kluczową rolę w sukcesie, który odniósł bank i ostatecznie został jego prezesem, pełniąc swą funkcję w latach 1970-1975. Walnie przyczynił się również do sukcesu interesów rodziny w powojennej Japonii[3]. Jako główny członek syndykatu Rothschildów był współtwórcą British Newfoundland Development Corporation, konsorcjum firm, zajmującym się poszukiwaniem i wydobyciem surowców na terenie Kanady, oraz zakładaniem elektrowni wodnych. Przy projekcie BRINCO współpracował m.in. z Winstonem Churchillem oraz Josephem Smallwoodem – premierem Nowej Fundlandii i Labradoru[4]. Podobnie jak wielu członków rodziny Rothschilds był kolekcjonerem sztuki.
22 czerwca 1948 roku Rothschild poślubił Elizabeth Edith Lentner (1923–1980), z którą miał czwórkę dzieci:
- Katherine Juliette (ur. 1949), żona Marcusa Agiusa prezesa Barclays Bank, oraz dyrektora BBC
- Nicholas David (ur. 1951)
- David Lionel (ur. 1955) (bliźniaczka)
- Charlotte Henriette (ur. 1955) (bliźniaczka)
Teorie spiskowe
Nazwisko Edmunda Rothschilda pojawia się przy okazji kontrowersji związanych z globalnym ociepleniem[5][6][7]. Podczas czwartego World Wilderness Congress w 1987 Rothschild miał rzekomo wygłosić mowę na temat szkodliwości CO2 dla przyrody, którego nadmierną emisję uznano za główną przyczynę globalnego ocieplenia. Aby temu zapobiec, powołał on World Conservation Bank[8], którego nazwę w 1991 zmieniono na Global Environment Facility[9]. Zwolennicy tej teorii twierdzą, że dług zaciągnięty przez państwa trzeciego świata w przypadku ich niewypłacalności miał być zamieniany na gwarancję w postaci określonej części terytorium danego państwa, która z kolei miała przechodzić na własność banku Rothschilda[10]. Nazwisko Edmunda Leopolda de Rothschilda pojawia się również w zestawieniu z innymi zwolennikami NWO takimi jak Maurice Strong czy David Rockefeller.
Przypisy
- ↑ Window on the World. London: Peter Davies
- ↑ Edmund de Rothschild – Telegraph, www.telegraph.co.uk [dostęp 2017-11-23] (ang.).
- ↑ http://www.thejc.com/social/obituaries/obituary-edmund-de-rothschild
- ↑ Banker Edmund de Rothschild, 93, Is Dead – The New York Times, www.nytimes.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
- ↑ Edmund de Rothschild and Global Warming, www.bushstole04.com [dostęp 2017-11-23] .
- ↑ Jesse Ventura’s Conspiracy Theory Takes On Global Warming, Climategate | Mediaite, www.mediaite.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
- ↑ George Hunt – The New World Bank, Religion and Rulers
- ↑ IDL-BNC @ IDRC: World Conservation Bank : a part solution to the world's environmental problems. [dostęp 2011-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-06)].
- ↑ The WILD Foundation – Accomplishments of the WWC | The WILD Foundation. [dostęp 2011-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-16)].
- ↑ How Edmund de Rothschild Managed to Let 179 Governments Pay Him for Grasping Up to 30% of the Earth » Euro-med, euro-med.dk [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14] .
Bibliografia
- Virginia Cowles, "The Rothschilds: A Family Frotune", New York: Alfred A. Knopf, Inc., 1973
- Frederic Morton, "The Rothschilds: A Family Portrait", New York.: Collier Books, 1961
Media użyte na tej stronie
picture of medal ribbon on HAC TA long service medals (King Edward VII - and Queen Elizabeth II's) racing colours