Edmund Mikołajczyk

Edmund Mikołajczyk
Ilustracja
Edmund Mikołajczyk (lata 60. XX wieku)
Kraj Polska
Data i miejsce urodzenia7 marca 1935
Sosnowiec
Obecna seria
Numer startowybrak
ZespółAeroklub Gliwicki
Zespół akrobacyjny „Śląsk”
SamolotJunak-3, Jak-18, Zlín
Sukcesy

1 miejsce:

  • 1966 MP w Akrob. Samolot. Rzeszów
  • 1976 MP w Akrob. Samolot. Radom

2 miejsce:

3 miejsce:

  • 1963 MP w Akrob. Samolot. Stalowa Wola
  • 1963 Międzynarodowe Zawody w Akrob. Samolot. Magdeburg
  • 1969 Ogólnopolskie Zawody w Akrob. Zespołowej Kielce
  • 1970 Ogólnopolskie Zawody w Akrobacji Zespołowej Toruń

Edmund Mikołajczyk (ur. 7 marca 1935 w Sosnowcu) – lekarz chirurg, pilot akrobata, instruktor samolotowy i szybowcowy[1], trener i reprezentant Polski w samolotowej akrobacji. Autor książki dla pilotów samolotowych. Honorowy Członek Aeroklubu Gliwickiego, p.o. szefa wyszkolenia Aeroklubu Gliwickiego.

Działalność lotnicza

Edmund Mikołajczyk w roku 1951 rozpoczął przygodę z lotnictwem od szybowców. W 1953 roku na zorganizowanym przez Aeroklub Katowicki, na lotnisku w Gliwicach kursie, uczestniczył w szkoleniu lotniczym na którym uzyskał III klasę pilota samolotowego. W 1955 roku od początku powstania Aeroklubu Gliwickiego, był jednym z pierwszych pilotów szybowcowych i samolotowych, [2] w którym uzyskał uprawnienia pilota instruktora samolotowego i szybowcowego I klasy i jako instruktor społeczny latał i prowadził szkolenie.

W latach 1958-1960 – Gliwiczanie Zbigniew Rawicz, Stefan Studencki i Edmund Mikołajczyk utworzyli zespół akrobacyjny wykonując loty na pokazach lotniczych, na samolotach Junak-3[3]. W 1966 roku został zakwalifikowany do samolotowej kadry narodowej[4].

W latach 1964-1979 był Trenerem Okręgowym Ośrodka Akrobacji Samolotowej w Gliwicach – jednego z czterech powołanych przez Aeroklub PRL, a obejmującym swoją działalnością osiem okolicznych Aeroklubów, gdzie był jednym z twórców zespołu akrobacyjnego „Śląsk” złożony z pilotów Aeroklubu Gliwickiego: Edmunda Mikołajczyka, Bogusława Januszewskiego i Felicjana Kaweli z Aeroklubu Śląskiego na samolotach Zlin był ozdobą licznych pokazów lotniczych i zwycięzcą zawodów[5], który zdobył I miejsce w Mistrzostwach Zespołów Akrobacyjnych w 1966 roku i wielokrotnie II i III miejsce w latach późniejszych[6].

Był inicjatorem organizowanych przez Aeroklub Gliwicki corocznie w latach 1966-1979 Ogólnopolskich Zawodów w Akrobacji Samolotowej. Zwycięzcy tych zawodów kwalifikowali się do Kadry Narodowej w Akrobacji Samolotowej[5] [7].

Był członkiem Zarządu Aeroklubu Gliwickiego od 1967 roku i w latach 1971-1979 Sekretarzem tegoż Zarządu. Mieszkając w Gliwicach pracował jako lekarz chirurg w Szpitalu Miejskim. Zakończył swoją działalność lotniczą w 1979 roku – wyjechał do pracy w swoim zawodzie lekarskim do Przemyśla. Następnie na dziewięć lat do Zjednoczonych Emiratów Arabskich i w 1989 roku powrócił do Przemyśla, a następnie do Gliwic. W 2006 roku po przeszkoleniu w Mielcu odzyskał utracone licencje.

Edmund Mikołajczyk jest Honorowym Członkiem Aeroklubu Gliwickiego[8] i Przewodniczącym Klubu Seniorów Lotnictwa przy Aeroklubie Gliwickim[a][9] i p.o. szefa wyszkolenia Aeroklubu Gliwickiego (30.09.2016-30.09.2017). W okresie 29.09.2016-05.10.2016 roku p.o. dyrektora Aeroklubu Gliwickiego.

Jest autorem książki „Pilotaż samolotu od podstaw” – podręcznik Edmunda Mikołajczyka, jest przeznaczony dla kandydatów na pilotów samolotowych, uczniów-pilotów oraz pilotów turystycznych i zawodowych, a także wszystkich, którzy chcieliby zapoznać się bliżej z tajnikami pilotażu[6].

Lekarz i pilot działającego w Nigerii zespołu aerogeofizycznego, ochotnik-lekarz w akcji „Pustynna Burza”[6].

Osiągnięcia sportowe

  • 1957 – 7-12 lipca III Samolotowe Mistrzostwa Polski Juniorów w Ostrowie Wielkopolskim: X miejsce – załoga Edmund Mikołajczyk i Bogusław Januszewski na samolocie CSS-13[10].
  • 1957 – II Samolotowe Mistrzostwa Polski Juniorów w Toruniu: V miejsce – załoga w składzie Edmund Mikołajczyk i Bogusław Januszewski startując na samolocie CSS-13[3].
  • 1957 – 22-29 października III Samolotowe Mistrzostwa Polski w Krośnie: XII miejsce załoga – Stefan Studencki i Edmund Mikołajczyk[10].
  • 1959 – 25-30 maja XI Lot Południowo-Zachodniej Polski w Krakowie: XI miejsce – załoga Edmund Mikołajczyk z Bogusławem Kieszkowskim startując na samolocie Junak-3[11].
  • 1960 – 23-28 maja XII Lot Południowo-Zachodniej Polski im. „Franciszka Żwirki” Kraków: XII miejsce – załoga Edmund Mikołajczyk i Bogusław Kieszkowski[12].
  • 1960 – 25 września-2 października VI(XIX) Samolotowe Mistrzostwa Polski Kraków: VII miejsce – Edmund Mikołajczyk i Jan Błaszczyk[12].
  • 1961 – 15-20 maja XIII Lot Południowo-Zachodniej Polski im. „Franciszka Żwirki”: I miejsce – załoga Edmund Mikołajczyk i nawigator Henryk Sienkiewicz[13].
  • 1961 – 23-25 czerwca II Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej w Zielonej Górze: IV miejsce – Edmund Mikołajczyk[3] na samolocie Zlin 26[b].
  • 1962 – 31 maja-3 czerwca III Samolotowe Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej we Wrocławiu: X miejsce – Edmund Mikołajczyk[14].
  • 1962 – 7 czerwca XIV Lot Południowo-Zachodniej Polski w Krakowie: VII miejsce – załoga pilot Edmund Mikołajczyk i nawigator Jan Błaszczyk[14].
  • 1962 – 31 sierpnia-9 września Samolotowe Mistrzostwa Polski w Gdańsku Wrzeszczu: V miejsce – załoga Edmund Mikołajczyk i Jan Błaszczyk[14].
  • 1963 – 17-23 czerwca IV Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej w Stalowej Woli: III miejsce – Edmund Mikołajczyk[15] na samolocie Zlin 26[16].
  • 1963 – 2-8 września Międzynarodowe Zawody w Akrobacji Samolotowej w Magdeburgu (NRD): XIII miejsce – Edmund Mikołajczyk na samolocie Zlin 326[16], III miejsce – zespołowo polska drużyna: Edmund Mikołajczyk, Zbigniew Nowakowski (Aeroklub Mielecki) i Stanisław Studencki (Aeroklub Ziemi Lubuskiej)[3].
  • 1964 – 20-27 września V Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej w Bielsku-Białej: II miejsce, srebrny medal i tytuł Wicemistrza Polski – Edmund Mikołajczyk na samolocie Z-26 S.K.Akrobat.[15].
  • 1964 – XV Lot Południowo-Zachodniej Polski im. Franciszka Żwirki. V miejsce – załoga w składzie Edmund Mikołajczyk (pilot) i Jan Błaszczyk (nawigator)[17].
  • 1965 – 19-26 września Międzynarodowe Zawody w Akrobacji Samolotowej Państw Socjalistycznych w Łodzi: VI miejsce – Edmund Mikołajczyk na samolocie Z-26 SK Akrobat[3].
  • 1965 – 2-5 września Ogólnopolski Konkurs Samolotowej Akrobacji Zespołowej we Włocławku: II miejsce – zespół mieszany w składzie Edmund Mikołajczyk, Ryszard Kasperek i Stanisław Kasperek oraz Stefan Studencki[3].
  • 1966 – 28 kwietnia Eliminacje do Mistrzostw Świata w Akrobacji Samolotowej: IV miejsce – Edmund Mikołajczyk[18].
  • 1966 – 12-19 czerwca VI Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej w Rzeszowie: I miejsce i tytuł Mistrza Polski – Edmund Mikołajczyk na samolocie Z-26 SK Akrobat[15].
  • 1966 – 7-14 sierpnia IV Mistrzostwa Świata w Akrobacji Samolotowej w Moskwie: XXXVI miejsce – Edmund Mikołajczyk na samolocie Beskid I[c] [3].
  • 1966 – 6-8 października IV Zawody Samolotowe (Mistrzostwa Polski) Akrobacji Zespołowej w Katowicach: I miejsce i tytuł Mistrza Polski – zespół akrobacyjny „Śląsk” w składzie: Edmund Mikołajczyk, Bogusław Januszewski i Felicjan Kawala (Aeroklub Śląski) na samolotach Jak-18[19].
  • 1967 – 10-17 września XI Samolotowe Mistrzostwa Polski w Krakowie: IV miejsce – załoga w składzie Edmund Mikołajczyk i Jan Błaszczyk[3].
  • 1967 – 25 września-1 października VII Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej w Gliwicach: II miejsce i tytuł Wicemistrza Polski – Edmund Mikołajczyk na samolocie Z-26 SK Akrobat[20].
  • 1967 – Międzynarodowe Zawody w Akrobacji Samolotowej w Magdeburgu (NRD): VIII miejsce – Edmund Mikołajczyk na samolocie Beskid II[3].
  • 1968 – 6-8 września VI Ogólnopolskie Zawody w Akrobacji Zespołowej we Włocławku: III miejsce – zespół w składzie Edmund Mikołajczyk i Felicjan Kawala (Aeroklub Śląski)[3].
  • 1968 – V Mistrzostwa Świata w Akrobacji Samolotowej w Magdeburgu (NRD): XVII miejsce – Edmund Mikołajczyk na samolocie Zlín 326 „Trenér Master”[d][3].
  • 1968 – Mistrzostwa Polski Zespołowej Akrobacji Samolotowej: II miejsce – Zespół „Śląsk I” w składzie: Wacław Kozielski, Felicjan Kawala, Bogusław Januszewski i Edmund Mikołajczyk[20].
  • 1969 – 19-27 września XII Samolotowe Mistrzostwa Polski w Ostrowiu Wielkopolskim: XI miejsce – załoga pilot Edmund Mikołajczyk z nawigatorem Gerardem Ciepłym[21].
  • 1969 – 2-5 października VII Ogólnopolskie Zawody w Akrobacji Zespołowej w Kielcach: II miejsce – zespół „Śląsk I” w składzie: Wacław Kozielski, Bogusław Januszewski i Edmund Mikołajczyk[21], III miejsce – zespół „Śląsk II” w składzie Edmund Mikołajczyk, Felicjan Kawala (Aeroklub Śląski) i Bogusław Januszewski[3].
  • 1970 – 13-26 lipca VI Mistrzostwa Świata w Akrobacji Samolotowej w Hullavington (Wielka Brytania): XVI miejsce – Edmund Mikołajczyk na samolocie dwumiejscowym Zlín 526 F[e][19]. Klasyfikacja drużynowa: VI miejsce – Polska Ekipa[22].
  • 1970 – 3-4 września VIII Ogólnopolskie Zawody Samolotowe w Akrobacji Zespołowej w Toruniu: III miejsce – zespół w składzie Edmund Mikołajczyk i Bogusław Januszewski na samolotach Jak-18[3].
  • 1971 – VIII Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej w Bielsku-Białej: IV miejsce – Edmund Mikołajczyk[23].
  • 1971 – Mistrzostwa Europy „Biancotto Trophy” w Carcassonne (Francja): X miejsce – Edmund Mikołajczyk na samolocie Zlín 526 F[f][20].
  • 1972 – 3-10 września Ogólnopolskie Zawody w Akrobacji Samolotowej w Toruniu: II miejsce i tytuł Wicemistrza Polski – Edmund Mikołajczyk. Klasyfikacja międzynarodowa: VI miejsce – Edmund Mikołajczyk[19].
  • 1973 – X Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej we Włocławku: IV miejsce – Edmund Mikołajczyk[3].
  • 1974 – XII Rajd Samolotowy Dziennikarzy i Pilotów: VII miejsce – załoga w składzie Edmund Mikołajczyk (pilot) i Andrzej Otrębski dziennikarz z „Nowin Gliwickich”[g][3].
  • 1975 – 5-11 lipca, Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej: I miejsce i tytuł Mistrza Polski – Edmund Mikołajczyk[20].
  • 1976 – 5-12 lipca XIII Samolotowe Mistrzostwa Polski w Akrobacji w Radomiu: I miejsce i tytuł Mistrza Polski – Edmund Mikołajczyk na samolocie Zlín 526 AFS[3].
  • 1976 – 25 lipca-5 sierpnia VIII Mistrzostwa Świata w Akrobacji Samolotowej w Kijowie (ZSRR): XV miejsce – Edmund Mikołajczyk na samolocie Zlín Z-50[h][3].
  • 1979 – 3-9 września XIV Mistrzostwa Polski w Akrobacji Samolotowej w Gdańsku: II miejsce i tytuł Wicemistrza Polski – Edmund Mikołajczyk[24].

Wyróżnienia

  • 1966 – W Plebiscycie „Na Najlepszego Sportowca Ziemi Gliwickiej” zajął II miejsce.
  • 1967 – Otrzymał „Odznakę Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego”, został wyróżniony przez Władze Gliwic, „Odznaką Zasłużonego Działacza dla Rozwoju Sportu Gliwickiego”, a w Plebiscycie „Na Najlepszego Sportowca Ziemi Gliwickiej” zajął I miejsce.
  • 1968 – Otrzymał Tytuł Mistrza Sportu w sporcie samolotowym[19].
  • 1968 – W plebiscycie zorganizowanym przez tygodnik Nowiny Gliwickie został uznany najlepszym sportowcem Ziemi Gliwickiej roku 1967[25].
  • 1971 – 22 sierpnia otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego[23].
  • 1972 – 29 kwietnia otrzymał Dyplom „Przodującego Instruktora Szkolenia Lotniczego”, nadany przez Zarząd Główny Aeroklubu PRL w Warszawie[26].
  • 2015 – 28 sierpnia na Polu Mokotowskim, przed Pomnikiem Ku Czci Lotników Polskich Poległych w latach 1939–1945, odbyły się uroczystości z okazji Święta Lotnictwa. Podczas nich zostały wręczone „Błękitne Skrzydła” m.in. dla Edmunda Mikołajczyka – za wybitny wkład w rozwój polskiej akrobacji samolotowej i zaangażowanie w szkolenie młodych kadr lotniczych[27].
  • 2016 – 28 sierpnia władze Aeroklubu Gliwickiego uhonorowały specjalnym dyplomem jako seniora AGl[28].
  • 2017 – 11 września Wyróżnienie Honorowe im. Dedala za rok 2017, za osiągnięcia i zasługi lotnicze[i].

Zobacz też

  • Sekcja Samolotowa Aeroklubu Gliwickiego

Uwagi

  1. ↑ 19.12.2015 r. odbyło się pierwsze, inauguracyjne zebranie.
  2. ↑ Po tych zawodach został powołany do ośmioosobowej kadry narodowej
  3. ↑ Modyfikacja Zlína 26 z silnikiem 160 KM. Edmund Mikołajczyk po raz pierwszy raz wziął udział w Mistrzostwach Świata
  4. ↑ Jako jedyny z Polaków zakwalifikował się do finału. Startowało ogółem 63 zawodników.
  5. ↑ Najlepszy z Polaków. Startowało 49 zawodników
  6. ↑ Najlepszy z Polaków. Startowało 26 zawodników
  7. ↑ Startowało 28 załóg
  8. ↑ Jako jedyny z Polaków zakwalifikował się do finału. Startowało 56 zawodników z 16 krajów. Do finału kwalifikowało się 20 zawodników
  9. ↑ Statuetka Dedala nr 24

Przypisy

  1. ↑ Archiwum AGl 1985 ↓, s. 10.
  2. ↑ Archiwum AGl 1980 ↓, s. 7.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Dzieje sekcji samolotowej ↓.
  4. ↑ Lewicki 2017 ↓, s. 34.
  5. ↑ a b Archiwum AGl 2005 ↓, s. 2.
  6. ↑ a b c Pilotaż samolotów od podstaw - Edmund Mikołajczyk (pol.). lotniczapolska.pl, 2017-11-24. [dostęp 2011-03-11].
  7. ↑ Archiwum AGl 1980 ↓, s. 8.
  8. ↑ Postacie AGl ↓.
  9. ↑ Klub Seniora (pol.). W: aeroklub.gliwice.pl [on-line]. Aeroklub Gliwicki. [dostęp 2016-01-19].
  10. ↑ a b Lewicki 2017 ↓, s. 17.
  11. ↑ Lewicki 2017 ↓, s. 22.
  12. ↑ a b Lewicki 2017 ↓, s. 25.
  13. ↑ Archiwum AGl 1980 ↓, s. 10.
  14. ↑ a b c Lewicki 2017 ↓, s. 28.
  15. ↑ a b c Archiwum AGl 1985 ↓, s. 12.
  16. ↑ a b Lewicki 2017 ↓, s. 30.
  17. ↑ Lewicki 2017 ↓, s. 31.
  18. ↑ Lewicki 2017 ↓, s. 35.
  19. ↑ a b c d Archiwum AGl 1980 ↓, s. 11.
  20. ↑ a b c d Archiwum AGL 1980 ↓, s. 11.
  21. ↑ a b Lewicki 2017 ↓, s. 42.
  22. ↑ Lewicki 2017 ↓, s. 44.
  23. ↑ a b Lewicki 2017 ↓, s. 46.
  24. ↑ Archiwum AGl 1980 ↓, s. 12.
  25. ↑ Lewicki 2017 ↓, s. 40.
  26. ↑ Lewicki 2017 ↓, s. 48.
  27. ↑ Święto Lotnictwa i Błękitne Skrzydła 2015. altair.com.pl, 2015-08-30. [dostęp 2015-09-04].
  28. ↑ Podwójny jubileusz w Aeroklubie Gliwickim (pol.). W: Aeroklub Gliwicki [on-line]. lotniczapolska.pl, 2016-08-31. [dostęp 2016-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-15)].

Bibliografia

  • Archiwum AGl. Aeroklub Gliwicki 1980. „Materiał promocyjny”. zam.175/80 n.300 S-24, 1980. Gliwice: omp (pol.). Sprawdź autora:1.
  • Archiwum AGl. 30 lat Aeroklubu Gliwickiego 1955–1985. „Materiał promocyjny”. zam.138/85 n.300 k-24, 1985. Gliwice: ekomog (pol.). Sprawdź autora:1.
  • Archiwum AGl. 50-lecie aeroklubu gliwickiego 1955–2005. „Materiał promocyjny”, 2005. Gliwice: Aeroklub Gliwicki (pol.). Sprawdź autora:1.
  • Postacie AGl: Postacie osób zasłużonych dla Aeroklubu Gliwickiego (pol.). Aeroklub Gliwicki. [dostęp 2015-04-19].Sprawdź autora:1.
  • Edmund Mikołajczyk: Dzieje sekcji samolotowej (pol.). Aeroklub Gliwicki. [dostęp 2015-04-19].
  • Tadeusz Lewicki: 60 lat Sekcji Szybowcowej Aeroklubu Gliwickiego 1955–2015. Gliwice: 2017, s. 1–220.

Media użyte na tej stronie