Edmund Piątkowski
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||
Edmund Piątkowski (ur. 31 stycznia 1936 we Florentynowie, zm. 28 marca 2016[1]) – polski lekkoatleta, dyskobol, mistrz Europy i rekordzista świata.
W 1958 r. zdał egzaminy maturalne w I Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi[2].
Startował w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, będąc wówczas jednym z czołowych zawodników świata w rzucie dyskiem. Trzykrotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich: w Rzymie (1960) zajął 5. miejsce, a w Tokio (1964) i w Meksyku (1968) był siódmy.
Czterokrotnie startował w mistrzostwach Europy. Zdobył złoty medal w Sztokholmie 1958 z wynikiem 53,92 m. Był czwarty w Belgradzie 1962 i w Budapeszcie 1966 oraz dwunasty na zakończenie swej kariery w Atenach 1969.
Na zawodach w Końskich 2 maja 1959 r. ustanowił rekord Europy wynikiem 57,55 m[3].
54-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych (1954–1969): 57 startów, 34 zwycięstwa indywidualne[4].
14 czerwca 1959 podczas Memoriału Kusocińskiego na Stadionie Dziesięciolecia ustanowił rekord świata wynikiem 59,91 m (wynik po ponad dwóch latach poprawił Amerykanin Jay Silvester[5]). Dwukrotnie bił także rekord Europy (57,89 w 1959 i 60,47 w 1961), a trzynaście razy rekord Polski (ostatni 61,12 w 1967).
Był trzynastokrotnym mistrzem Polski w rzucie dyskiem: 1955, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968 i 1969.
W 1956 zdobył złoto halowych mistrzostw kraju w tej konkurencji[4].
W 1959 i 1961 pierwszy w rankingu światowym w rzucie dyskiem[4].
Został wybrany najlepszym sportowcem Polski w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1959, a poza tym był piąty w 1958 i czwarty w 1961.
Reprezentował barwy ŁKS Łódź (1954-1956), Śląska Wrocław (1957-1958) i Legii Warszawa (1959-1969).
Rekordy życiowe:
- rzut dyskiem – 61,12
- pchnięcie kulą – 18,05
Był mężem lekkoatletki olimpijki Marii Piątkowskiej, z którą miał dwóch synów. Został bohaterem reportażu Wielki rzut (1959) Ryszarda Kapuścińskiego, opublikowanego w tygodniku „Polityka” (nr 48).
Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 14 grudnia 1999 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju sportu, za osiągnięcia w działalności na rzecz Polskiego Związku Lekkiej Atletyki[6].
Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 12O-7-27)[7].
Przypisy
- ↑ Nie żyje Edmund Piątkowski
- ↑ Jan Kamiński (red.). Nasz Wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906-2006. Zarys historyczny. Wspomnienia. 2006, s. 496.
- ↑ "Sportowiec" 17 czerwca 1959 r. nr 25 (446), s. 2.
- ↑ a b c Henryk Kurzyński i Komisja Statystyczna PZLA: Polska lekkoatletyka 1945-1960. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 342. ISBN 978-83-64544-06-4.
- ↑ Progression of Official World Record: Men, Discus, tilastopaja.org [dostęp 2016-03-30] (ang.).
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 9, poz. 183.
- ↑ Pogrzeb E. Piątkowskiego 7 kwietnia (pol.). pzla.pl. [dostęp 2016-05-24].
Linki zewnętrzne
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Marii I Edmunda Piątkowskich na Cmentarzu Bródnowskim.