Edmund Piotrowicz
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1915 Chersoń | |
| Data i miejsce śmierci | 1991 Warszawa | |
| Narodowość | polska | |
| Alma Mater | Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie | |
| Dziedzina sztuki | malarstwo, grafika | |
Edmund Piotrowicz (ur. w 1915, zm. w 1991) – polski malarz i grafik.
W 1953 otrzymał dyplom ukończenia Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, na której studiował w latach 1945-1950 u Jana Cybisa. Pracował w Państwowym Liceum Technik Teatralnych w Warszawie; w latach 1964-1965 był jego dyrektorem. Od 1962 wykładał na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1962 do 1980 kierował jego Zakładem i Katedrą Grafiki[1]. W 1973 uzyskał tytuł profesora. Należał do ZPAP i Stowarzyszenia Marynistów Polskich (od 1968). W 1974 otrzymał nagrodę Ministra Handlu Zagranicznego za twórczość marynistyczną[2]. W grafice specjalizował się w technice suchej igły. Uprawiał także malarstwo sztalugowe i akwafortę. W latach 1960-1972 regularnie wystawiał na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowie. Odbył podróże twórcze m.in. do Włoch, na Kubę i do Maroka[3]. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (Kwatera 179, Rząd 4, Miejsce 23)[4].
Przypisy
- ↑ EDMUND PIOTROWICZ, historia.wsp.umk.pl [dostęp 2021-03-21] (pol.).
- ↑ Edmund Piotrowicz, zacheta.art.pl [dostęp 2021-03-21] (pol.).
- ↑ Edmund PIOTROWICZ (1915-1991), desa.art.pl [dostęp 2021-03-21] (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANTONI CHROSTOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2021-03-21].
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Haliny Chrostowskiej na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 179, rząd 4, grób 23)