Edmund Przegaliński

Edmund Przegaliński
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Edmund Konrad Przegaliński

Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1937
Biłgoraj

Zawód, zajęcie

farmakolog
neuropsychofarmakolog

Tytuł naukowy

profesor

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Edmund Konrad Przegaliński (ur. 26 listopada 1937 w Biłgoraju) – polski neuropsychofarmakolog, profesor nauk medycznych, członek Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności, w latach 1993–2007 dyrektor Instytutu Farmakologii PAN.

Życiorys

Urodził się w 1937 roku w Biłgoraju[1].

Ukończył studia na Akademii Medycznej w Lublinie w 1961 roku. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1968 po obronie pracy Własności farmakologiczne nowych pochodnych hydantoiny i thiohydantoiny, a habilitował się w 1975 roku na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy Rola 5-hydroksytryptaminy w zachowaniu się progu drgawkowego oraz w działaniu leków przeciwdrgawkowych[2]. W 1983 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym[2][3].

W latach 1961–1976 był adiunktem na Akademii Medycznej w Lublinie. W latach 1971–1972 odbył staż naukowy pracując w Instytucie Farmakologii Uniwersytetu w Mediolanie. Od 1976 roku związany był z Instytutem Farmakologii PAN (wówczas jeszcze był to Zakład Farmakologii) w Krakowie. W 1983 roku został tam profesorem[3], a 1 stycznia 1993 roku, po przejściu na emeryturę profesora Jerzego Maja, został mianowany dyrektorem Instytutu[4].

W 1991 roku został wybrany członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk, w 2004 roku jej członkiem rzeczywistym[5]. W 1991 roku został wybrany członkiem Polskiej Akademii Umiejętności[1].

W 2006 roku został mianowany tytułem doktora honoris causa Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach[2]. Został odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1984), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1991) oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002)[5].

Wybrane publikacje

  • The effect of chronic treatment with antidepressant drugs on salbutamol-induced hypoactivity in rats (współautorzy: L. Baran, J. Siwanowicz), „Psychopharmacology”, 80, 1983;
  • Hypotheses concerning the mechanism of action of antidepressant drugs (współautorzy: J. Maj, E. Mogilnicka), „Reviews of Physiology, Biochemistry & Pharmacology”, 100, 1984;
  • Monoamines and the pathophysiology of seizure disorders. W: Handbook of Experimental Pharmacology, vol. 74, Eds. H. H. Frey, D. Janz (1985);
  • The role of hippocampal 5-hydroxytryptamine 1A (5-HT1A) receptors in the anticonflict activity of beta-adrenoceptor antagonists (współautorzy: E. Tatarczyńska, E. Chojnacka-Wójcik), „Neuropharmacology”, 34, 1995;
  • Effects of 5-HT(1B) receptor ligands microinjected into the accumbal shell or core on the sensitization to cocaine in rats (współautorzy: J. Siwanowicz, I. Papla, M. Filip), „European Neuropsychopharmacology”, 12, 2002.

Przypisy

  1. ↑ a b Jan Wojnowski (redaktor naczelny): Wielka encyklopedia PWN. T. XXII. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 414. ISBN 83-01-14116-6.
  2. ↑ a b c Edmund Przegaliński. Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach. [dostęp 2011-12-04].
  3. ↑ a b Kto jest kim w polskiej medycynie. Informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1987, s. 538–539. ISBN 83-2232339-5.
  4. ↑ History. Instytut Farmakologii PAN. [dostęp 2011-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-01)]. (ang.).
  5. ↑ a b Edmund Przegaliński. Polska Akademia Nauk. [dostęp 2011-12-06].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

L.Polcyn Prof.Edmund Przegaliński.jpg
Autor: Lech Polcyn, Licencja: CC BY-SA 4.0
Edmund Przegaliński