Edmund Zechenter

Edmund Zechenter
Ilustracja
Edmund Zechenter (przed 1914)
Data i miejsce urodzenia

20 października 1867
Rzeszów

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1933
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Rakowicki

Zawód, zajęcie

dziennikarz
poeta
literat

Edmund Zechenter (ur. 20 października 1867 w Rzeszowie, zm. 6 czerwca 1933 w Krakowie) – dziennikarz, poeta, nowelista.

Życiorys

Rodzicami Edmunda byli sędzia Wincenty Zechenter i Amalia z Bartmińskich. Ojciec Witolda Zechentera, dziadek Elżbiety Zechenter-Spławińskiej. Do szkoły uczęszczał w Krakowie. Po maturze rozpoczął pracę jako dziennikarz w Nowej Reformie (1900-1903), Słowie Polskim (1902-03, 1905-14), Naszym Kraju (1906), Czasie (1904-12,1914-15), Roli (1908, 1911-12), Museionie (1912), Głosie Narodu (1915-20). Należał do stowarzyszenia Czytelnia Akademicka oraz do grona współzałożycieli Syndykatu Dziennikarzy Krakowskich (1912).

Debiutował jako uczeń opowiadaniem w Biesiadzie Literackiej (1882), był recenzentem literackim i teatralnym. Zbierał obyczaje ludowe, znał wieś z częstych pobytów. W latach dwudziestych był referentem prasowym województwa krakowskiego. Zmarł w Krakowie, pochowany został na Cmentarzu Rakowickim.

Publikacje książkowe

  • Szkice i nastroje, (Opowiadania) 1904.
  • Z chłopskiej Niwy (Opowiadania) Z przedm. K. Przerwy-Tetmajera, 1909[1]
  • Walkowe kochanie (Opowiadania i fragment sceniczny), 1914
  • Legendy, 1924[2]
  • Smok, 1929[3]
  • Zawzięty Lasowiak, 1930[4]

Przypisy

  1. ↑ Edmund Zechenter, Z chłopskiej niwy, polona.pl [dostęp 2019-09-18].
  2. ↑ Edmund Zechenter, Legendy ; Zdrada, polona.pl [dostęp 2019-09-18].
  3. ↑ Edmund Zechenter, Smok, polona.pl [dostęp 2019-09-18].
  4. ↑ Edmund Zechenter, Zawzięty lasowiak, polona.pl [dostęp 2019-09-18].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Edmund Zechenter (-1914).jpg
Edmund Zechenter (-1914)