Eduard Bałtruszewicz

Eduard Bałtruszewicz
Pełne imię i nazwiskoEduard Eduardawicz Bałtruszewicz
Data i miejsce urodzenia18 kwietnia 1971
Witebsk
Wzrost185 cm
Pozycjaśrodkowy obrońca, defensywny pomocnik
Kariera juniorska
LataKlub
–1991DJuSSz Witebsk
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1991–1992KIM-d Witebsk25(1)
1992–1996KIM Witebsk105(5)
1995→ Dźwina-Białkon Nowopołock (wyp.)1(0)
1996–1999Dniapro Mohylew90(9)
1999Petro Płock4(0)
2000Biełszyna Bobrujsk26(8)
2000–2001Fakieł Woroneż11(2)
2001→ Kristałł Smoleńsk (wyp.)10(0)
2002–2003Biełszyna Bobrujsk20(2)
2003Nioman Grodno22(3)
2004Biełszyna Bobrujsk10(0)
2004–2005Tarpieda-Kadzina Mohylew39(5)
2006–2009Spartak Szkłów112(18)
2011–2012Zaria Kruhłe
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1996–2000 Białoruś3(0)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2011–2012Zaria Kruhłe (grający trener)

Eduard Eduardawicz Bałtruszewicz (biał. Эдуард Эдуардавіч Балтрушэвiч, ros. Эдуард Эдуардович Болтрушевич, Eduard Eduardowicz Bołtruszewicz; ur. 18 kwietnia 1971 w Witebsku) – białoruski piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant Białorusi w latach 1996–2000.

W trakcie swojej kariery grał w klubach z Białorusi (do 1992 roku w systemie ligowym ZSRR), Polski oraz Rosji. Najbardziej kojarzony z występów w KIM Witebsk, Dniapro Mohylew i Fakiele Woroneż. W Wyszejszajej Lidze rozegrał 274 mecze w których strzelił 27 bramek, co czyni go najskuteczniejszym obrońcą w historii ligi[1]. W latach 1996–2000 rozegrał 3 spotkania w reprezentacji Białorusi.

Kariera klubowa

Wychowanek akademii piłkarskiej DJuSSz Witebsk z rodzinnego Witebska[2]. W 1991 roku rozpoczął występy w KIM-d Witebsk. Rok później włączono go do składu pierwszej drużyny KIM Witebsk, która rozpoczęła występy w nowo powstałej białoruskiej Wyszejszajej Lidze. Przez 6 kolejnych sezonów - z przerwą na krótkie wypożyczenie do Dźwiny-Białkonu Nowopołock (Druhaja Liha) - rozegrał dla tego klubu 105 ligowych spotkań w których zdobył 5 goli. Uznawany jest za jednego z najbardziej rozpoznawalnych zawodników w jego historii[3]. W latach 1996–1999 występował w Dniapro Mohylew, z którym wywalczył mistrzostwo Białorusi w sezonie 1998 i dla którego rozegrał łącznie 90 meczów i strzelił 9 bramek. Przed sezonem 1999/00 Bałtruszewicz przeniósł się do beniaminka I ligi Petro Płock, prowadzonego przez Jerzego Kasalika[4]. 17 lipca 1999 zadebiutował w polskiej lidze w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Ruchem Chorzów. Ogółem rozegrał dla Petro 4 mecze w I lidze oraz 2 w ramach Pucharu Ligi. We wrześniu 1999 roku odszedł z zespołu[5]. W sezonie 2000 był on graczem Biełszyny Bobrujsk, gdzie zaliczył 26 występów.

Pod koniec 2000 roku przeniósł się do rosyjskiego klubu Fakieł Woroneż[6]. 10 marca 2001 zadebiutował w rosyjskiej ekstraklasie w meczu przeciwko Torpedo Moskwa (2:2), w którym wszedł na boisko w 61. minucie za Walerija Szmarowa i po 16 minutach wykorzystał rzut karny[7]. W kolejnym spotkaniu przeciwko Ałaniji Władykaukaz (1:0) zdobył zwycięską bramkę, stając się pierwszym debiutantem w rosyjskiej lidze, który zdobył gola w swoich dwóch pierwszych meczach[8][9]. Po sezonie 2001, w którym rozegrał on ogółem 11 spotkań i strzelił 2 bramki, Fakieł spadł do PFL[10]. Po degradacji klubu Bałtruszewicz stracił miejsce w składzie i w połowie 2001 roku odszedł z zespołu[11], przenosząc się na wypożyczenie do Kristałłu Smoleńsk (PFL), gdzie grał przez pół roku[8][12].

W 2002 roku Bałtruszewicz występował w drużynie mistrza Białorusi Biełszynie Bobrujsk. W lipcu tegoż roku zadebiutował w europejskich pucharach w meczu z Portadown FC (0:0) w eliminacjach Ligi Mistrzów 2002/03[13]. W styczniu 2003 roku, po zatrudnieniu na stanowisku trenera Uładzimira Hiewarkiana, odszedł z zespołu[14] i podpisał kontrakt z Niomanem Grodno, gdzie grał przez rok[15]. W sezonie 2004 ponownie występował w Biełszynie Bobrujsk[16]. W latach 2004–2005 grał w drugoligowej Tarpedzie-Kadina Mohylew, z której odszedł po rozwiązaniu klubu. Ostatnim zespołem w jego karierze był Spartak Szkłów, który występował na trzecim poziomie rozgrywkowym. W 2007 roku Bałtruszewicz awansował z tym klubem do II ligi, z której spadł po dwóch sezonach. Po degradacji Spartaka postanowił on zakończyć karierę zawodniczą, którą wznowił na krótki okres w 2011 roku, pełniąc funkcję grającego trenera Zarii Kruhłe[17].

Kariera reprezentacyjna

20 sierpnia 1996 zadebiutował w reprezentacji Białorusi prowadzonej przez Siarhieja Barouskiego w przegranym 0:1 towarzyskim meczu ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi. Oprócz tego wystąpił jeszcze w dwóch spotkaniach towarzyskich przeciwko Litwie (1998) oraz Łotwie (2000).

Kariera trenerska

W latach 2011–2012 pełnił funkcję grającego trenera amatorskiego klubu Zaria Kruhłe (Mistrzostwa Obwodu Mohylewskiego)[17].

Życie prywatne

Jego syn Ilija (ur. 1999) również jest piłkarzem występującym na pozycji obrońcy[18].

Sukcesy

Dniapro-Transmasz Mohylew

Przypisy

  1. ↑ Теперь не с нуля (ros.). pressball.by. [dostęp 2019-01-03].
  2. ↑ Новый директор ФК "Витебск": без игры никакой маркетинг не сработает (ros.). telegraf.by. [dostęp 2019-01-03].
  3. ↑ 11 лучших игроков «Витебска» в XXI веке (ros.). by.tribuna.com. [dostęp 2019-01-03].
  4. ↑ Przypominamy inauguracje beniaminka (pol.). wisla-plock.pl. [dostęp 2019-01-03].
  5. ↑ Ekstraklasa 1999 (pol.). mogiel.net. [dostęp 2019-01-07].
  6. ↑ Давно мечтал перебраться в российский клуб (ros.). sport-express.ru. [dostęp 2019-01-03].
  7. ↑ Факел - Торпедо - 2:2 (1:0) (ros.). football.kulichki.net. [dostęp 2019-01-03].
  8. ↑ a b "Факел" и его легионеры (ros.). onedivision.ru. [dostęp 2019-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-13)].
  9. ↑ Эдуард Болтрушевич: первый дебютант-защитник российских чемпионатов, забивший в двух первых матчах (ros.). soccerplus.narod.ru. [dostęp 2019-01-03].
  10. ↑ Russia 2001 (ang.). rsssf.com. [dostęp 2019-01-04].
  11. ↑ "Факел" выставил на трансфер Болтрушевича (ros.). sports.ru. [dostęp 2019-01-03].
  12. ↑ Белорусский футбол дома и за рубежом (ros.). news.tut.by. [dostęp 2019-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-22)].
  13. ↑ В гостях хорошо, но побеждать будем дома (ros.). naviny.by. [dostęp 2019-01-03].
  14. ↑ В "Белшине" снова революция (ros.). pressball.by. [dostęp 2019-01-03].
  15. ↑ Шанталосов — в Казахстане (ros.). pressball.by. [dostęp 2019-01-03].
  16. ↑ Бег по кругу (ros.). pressball.by. [dostęp 2019-01-07].
  17. ↑ a b История ФК "Заря" Круглое (ros.). krugloe-sport.seevis.com. [dostęp 2019-01-02].
  18. ↑ Девять молодых футболистов, пошедших по стопам знаменитых отцов (ros.). by.tribuna.com. [dostęp 2019-01-03].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.