Eduard Levinstein

Eduard Levinstein

Eduard Levinstein (ur. 24 marca 1831 w Berlinie, zm. 7 sierpnia 1882 w Berlinie) – niemiecki lekarz, tajny radca sanitarny, autor klasycznego opisu uzależnienia od opiatów.

Studiował medycynę na Uniwersytecie w Lipsku, Würzburgu i Berlinie, gdzie w 1854 uzyskał tytuł doktora medycyny. Od 1863 dyrektor zakładu Maison de santé w Berlinie-Schönebergu. W 1867 mianowany radcą sanitarnym, od 1878 tajny radca sanitarny.

Żonaty z Marie Giehrach (1835–1888)^[1]. Jego synowie Willibald Theodor Levinstein-Schlegel (1860-?) i Walter Levinstein (1864–1937) również byli lekarzami, praktykowali jako psychiatrzy.

Wybrane prace

• De rhachialgia: dissertatio inauguralis. Schlesinger, 1854
• Ueber einen laryngoscopischen Apparat mit besonderer Rücksicht auf Selbstbeobachtung. Berliner klinische Wochenschrift, 1864
• Bericht über die Kranken-Anstalt Maison de Santé zu Neu-Schöneberg bei Berlin. Julius Sittenfeld, 1867
• Ueber die freie Behandlung der Irren (Non-restraint-System): Vortrag. Thiele, 1868
• Ueber die Wirkung des Chloral-Hydrats. Allgemeine medicinische Centralzeitung 38 (1869), ss. 961-965
• Weitere Beiträge zur Pathologie der Morphiumsucht und der acuten Morphiumvergiftung. Berlin, 1876
• Die Morphiumsucht: eine Monographie nach eignen Beobachtungen. Berlin: August Hirschwald, 1883
• Morbid craving for morphia (Die Morphiumsucht). A monograph founded on personal observations. London, 1878

Przypisy

Bibliografia

• Pagel, Julius Leopold „Levinstein, Eduard” W: Allgemeine Deutsche Biographie 51 (1906), s. 680
• Pgl. „Levinstein, Eduard L.” W: August Hirsch (Hrsg.) Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte aller Zeiten und Völker, Band 3. Wien-Leipzig: Urban & Schwarzenberg, 1886 s. 693
• Geheimrath Dr. Eduard Levinstein†. Berliner Tageblatt 9.8.1882