Eduard Pancerzanski

Eduard Pancerzanski
Эдуард Самуилович Панцержанский
Ilustracja
Eduard Pancerzanski (Lata 30. XX wieku)
flagman floty I rangi flagman floty I rangi
Data i miejsce urodzenia

12 października 1887
Lipawa

Data śmierci

26 września 1937

Przebieg służby
Lata służby

1910–1937

Siły zbrojne

 MW Imperium Rosyjskiego
 MW ZSRR

Stanowiska

d-a: Oneżskiej Flotylli Wojennej, Floty Czarnomorskiej, Marynarki Wojennej ZSRR

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru

Eduard Samuiłowicz Pancerzanski (ros. Эдуард Самуилович Панцержанский; ur. 12 października 1887 w Lipawie, zm. 26 września 1937) – radziecki dowódca wojskowy, flagman floty I rangi (22 listopada 1935).

Życiorys

Urodzony w rodzinie biednego szlachcica polskiego. Uczył się w Politechnice Ryskiej. Ukończył Korpus Morski w 1910, w 1913 mianowany do stopnia oficerskiego. Służył we Flocie Bałtyckiej. Walczył w I wojnie światowej na M. Bałtyckim jako pomocnik dowódcy na niszczycielu Grom. W 1916 zakończył kursy minerów morskich. Miner flagowy Oddziału Okrętów Płaskodennych - lejtnant. W lutym 1918 wybrany na dowódcę Oddziału Okrętów Płaskodennych M. Bałtyckiego. Od listopada 1918 dowódca Oneżskiej Flotylli Wojennej. dowodził kilkoma operacjami przeciwko białym i Finom. Od 1920 dowódca obrony Zalewu Kolskiego, dowódca Sił morskich Morza Kaspijskiego, od listopada dowódca Floty Czarnomorskiej, od kwietnia 1921 pomocnik ds morskich dowódcy Sił Zbrojnych Ukrainy i Krymu. Od listopada 1921 do 1924 dowódca Marynarki Wojennej Ukrainy, a od kwietnia do grudnia 1924 dowódca Marynarki Wojennej ZSRR. W latach 1925–1926 dowódca Floty Czarnomorskiej. Od 1926 w centralnym aparacie Marynarki Wojennej ZSRR, starszy wykładowca Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. Od listopada 1926 członek Stałej Rady przy Radzie Wojskowej ZSRR. W marcu 1937 roku wyznaczony naczelnikiem wydziału morskiego i starszym wykładowcą katedry na Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR.

Aresztowany 13 czerwca 1937 roku. 12 października tego roku sądzony przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR, skazany na karę śmierci i rozstrzelany tego samego dnia. Wyrok wykonano na miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą. Rehabilitowany postanowieniem Trybunału Wojskowego Sądu Najwyższego ZSRR z 1956 roku.

Odznaczenia

Bibliografia

  • Wojenno Morskoj Słowar Wojennoje Izdatielstwo Moskwa 1990
  • Bolszja Sowietskaja Encykłopedia t. 19 Moskwa 1975

Media użyte na tej stronie

Naval ensign of Russia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Naval Ensign of the Soviet Union (1950–1991).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Naval Ensign of Russia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Red Fleet 02 (1935-1940).jpg
Autor: I77, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rank of the Workers' and Peasants' Red Army Navy, rank insignia (1935-1940), sleeve insignia «Flag officer 1st class» (comparable to NATO OF-7).
Pancerjanskiy.jpg
Pantserzhansky, Eduard Samuilovich.